سخنرانی
زمان: 17 فروردین 1358 / 8 جمادی الاول 1399
مکان: قم
موضوع: رمز پیروزی، آرزوی شهادت
حضار: جمعی از رهبران سیاسی فلسطین ـ مسلمانان لیبی، عراق و مصر و مبارزین عرب زبان ایران
[بسم الله الرحمن الرحیم]
رمز پیروزی انقلاب اسلامی
من از اینکه آقایان از راه دور آمدند برای تفقد از ما و ملت ما تشکر می کنم. ملت ما قبل از اینکه نهضتشان انسانی باشد، اسلامی است و انسانی. همان انسانیتی که اسلام برای او شأن قائل است. ما به قدرت طبیعی بر این مشاکل و بر این مصیبتهایی که وارد شده است فائق نیامده ایم؛ برای اینکه قدرت ما به حَسَب طبیعتْ یک قدرت بسیار ناچیزی بود در مقابل قدرتهای بسیار بزرگ مثل قدرت امریکا و قدرت شاه سابق، با آن ابزاری که اینها در دست داشتند. ما به اینها که غلبه کردیم، ملت ما که در این نهضت پیروز شد، این فقط برای اتکال به خدا بود. در ملت ما یک تحولی حاصل شد که آن تحول سابقه نداشت؛ آن تحول اینطور بود که شهادت را برای خودشان فوز عظیم می دانستند. جوانهای ما الآن هم پیش من می آیند، بعضی از آنها، و می گویند که شما دعا کنید که ما شهید بشویم! این رمزِ پیروزی بود که همان طوری که در صدر اسلامْ مسلمین با این رمز پیش بردند، ملت ما هم با این رمز پیش برد؛ و با این رمز است که ملتها می توانند پیش ببرند.
راه آزادی ملتها
شماها منتظر این نباشید که دولتهای شما برای شما کار بکنند. من دولتهای عربی را بیش از پانزده سال است که نصیحت کردم که با هم متحد بشوند و «قدس» را نجات
بدهند، و هیچ ابداً در آنها اثر نکرد؛ برای اینکه در فکر این مسائل نیستند. آنها اگر صحبتی هم از این مسائل بکنند، همان صحبتهایی است که شاه سابق ما راجع به پیشرفتها می کرد و راجع به «تمدن بزرگ» می کرد! اینها هیچ یک به فکر امتها نیستند؛ امتها خودشان باید به فکر خودشان باشند. اگر ما بنا بود که بنشینیم تا برای ما دولتها کار بکنند، حالا باز همان عقب ماندگی را داشتیم و باز شاه سابق بر ما حکومت می کرد. ما به قوّت ایمان که در شَعْب ما حاصل شد ـ با آن قوّت ایمان با این ابرقدرتها مخالفت کردیم و بحمدالله پیروز شدیم و دست آنها را کوتاه کردیم. شما اگر بخواهید به مشکلات خودتان پیروز بشوید، اگر بخواهید قدس را نجات بدهید، اگر بخواهید فلسطین را نجات بدهید، اگر بخواهید مصر را نجات بدهید و سایر ممالک عربی را نجات بدهید از دست این عمال، از دست اجانب، ملتها باید قیام بکنند؛ باید ملتها این کار را انجام بدهند؛ ننشینند که دولتها بر این مسائل وارد بشوند. آنها روی مسائلی که برای خودشان صرفه دارد عمل می کنند.
«شهادت»: رمز پیروزی
ملتها باید قیام کنند؛ و ملتها باید «رمز» را بفهمند که رمز پیروزی این است که «شهادت» را آرزو بکنند و به حیات، حیات مادی، دنیایی، حیوانی، ارزش قائل نباشند. این رمز است که ملتها را می تواند پیش ببرد، این رمزی است که قرآن آورده است و ملتهای عرب را، در صورتی که در کمال ضعف بودند، بر دولتهای بزرگ سلطه داد. قرآن انسان ساخت؛ یک انسان الهی ساخت که با آن قدرت الهی پیشبرد کرد، و کمتر از نیم قرن بر امپراتوریها غلبه کرد. باید این رمز را پیدا کرد: باید تابع قرآن شد. باید «انسان قرآنی» ایجاد کرد. ملتها باید «صورت قرآن» بشوند تا بتوانند پیش ببرند. اگر بخواهند خودشان با دسته بندیهای سیاسی، با اجتماعات عادی، با اجتماعات جمعیتهای صوری بخواهند پیش ببرند، تا آخر هم نخواهند برد. باید همه مجتمع بشوند و یک انسان الهی بشوند، یک انسانی بشوند که برای خدا جهاد بکنند. اگر همچو شد پیش خواهند برد. و
من توصیه می کنم به همۀ اقشار انسانی و به همۀ اقشار مسلمین و به همۀ اقشار عرب که اگر بخواهند اینها غلبه کنند بر مشکلاتشان، باید تربیت اسلامی بشوند؛ باید روی نقشۀ اسلام حرکت کنند؛ قرآن هادی آنها باشد، «امام» آنها باشد. اگر اینطور بشود غلبه خواهند کرد بر همۀ امور، و اگر اینطور نباشد و بخواهند روی موازین عادی و روی موازین ـ عرض می کنم که ـ سیاسی و اینها بخواهند پیش ببرند، دولتها همیشه مقدمند بر اینها، و [ملتها] هم پیش نخواهند برد.
اقتدا به مسلمانان صدر اسلام
ما به خواست خدا من از خدای تبارک و تعالی می خواهم که ماها را بیدار کند و ما را به صورت صدر اول اسلام درآورد و ملتهای ما را مثل ملت صدر اول اسلام کند که خالصْ ایمان بود و خالصْ قدرت ایمانی بود و قدرت اسلامی بود؛ که غلبه کردند یک جمعیت چند هزار نفری بر یک امپراتوری که بیشتر از تمام جمعیت این مسلمینی که می خواستند جنگ بروند [بود]. دو مقابلِ این جمعیت پیشقدمهایشان بودند، و در عقبْ ... زایدِ بر این داشتند! این پیشقدمهایشان دو مقابلِ تمام جمعیت اسلام بود و مع ذلک اینها بر آنها غلبه کردند! و این نبود جز اینکه ایمان بود که غلبه پیدا می کرد. و در ایران هم این معنا پیدا شد، و این معنا بود که ایران را مقدم کرد و بر این ابرقدرتها غلبه داد.
ان شاءالله خدای تبارک و تعالی به ما توفیق بدهد و عنایت کند که ما بتوانیم به وظایف دینیۀ خودمان، به وظایف انسانیۀ خودمان عمل بکنیم. و من اخیراً هم از شما تشکر می کنم که تشریف آوردید و شما به ما عنایت کردید.
[در پاسخ به تشکر و تبریک یکی از میهمانان خارجی:]
ان شاءالله که موفق باشید. البته مسلمین همه باید با هم باشند. مسلمین همه باید یَدِ واحده باشند؛ مرتب به وظیفۀ اسلامی و انسانی شان عمل کنند. خدا همه را توفیق بدهد، ان شاءالله موفق باشند، ان شاءالله مؤید باشند؛ ان شاءالله .