سخنرانی
زمان: عصر 27 اسفند 1357 / 19 ربیع الثانی 1399
مکان: قم
موضوع: اختلاف افکنیهای استعمار
حضار: گروهی از پرسنل نیروهای هوایی و زمینی
[بسم الله الرحمن الرحیم]
استعمار عامل جدایی
ما کمتر با شما دوستان مواجه بودیم. ما را دست استعمار از شما جدا کرد. آنها که می خواستند مخازن ما را ببرند، نیروهای ما را عقب بزنند، ارتش ما را تحت فرمان قرار بدهند، تمام حیثیات ملی ما را از بین ببرند، اسلام و قرآن را نابود کنند، میان اقشار این ملت جدایی انداختند؛ میان ما و شما، که هر دو سرباز اسلام هستیم، جدایی انداختند.
به خواست خدای متعال و قیام ملت، با پشتیبانی شما نیروی هوایی ها و بعض اقشار دیگر از ارتش، بحمدالله این نهضت به نتیجۀ خود رسید و دست ستمکاران را از کشور ما قطع کرد. و من امیدوارم که دیگر ستمکاران نتوانند در این مملکت ریشه پیدا کنند، یا به شما و ما حکومت کنند. من امیدوارم که این مملکتْ مال خود شما باشد و مال خود ما باشد.
تفرقه افکنی و بازگشت به اختناق و استبداد
زحمتهای شما در این مدت که نهضت اسلامی بپا بود و تا به آخر [ادامه داشت] مشکور است؛ من از شما شکرگزارم. من و شما ـ هر دو ـ سرباز اسلام هستیم و هر دو باید وفادار به اسلام و قرآن باشیم.
برادران من! با اتکا به ایمان و اسلام بود که ما پیروز شدیم. با اتکا به تعالیم عالیۀ اسلام و ایمان ما به مبادی بود که با دست خالی غلبه کردیم بر همۀ قوای شیطانی. دوستان من!
بیدار باشید، باز کیْد آنها نخوابیده است؛ در کمین هستند. آنها می خواهند تفرقه بیندازند باز بین ما و شما و بین شما با هم. بیدار باشید، و اگر چنانچه خدای نخواسته بین شما کسانی باشند که بخواهند تفرقه بیندازند، آنها را بیدار کنید. به آنها بگویید که این تفرقه انداختن، برگشتن به زمان اختناق و استبداد است؛ برگشتن به زمانی است که تمام ذخایر ما را بردند و می خواهند ببرند. دستهای اجانب در کار است که شماها را با هم، و شماها را با ما، و ما را با شما جدا کنند؛ ما را از هم جدا کنند. ما و شما باید بیدار باشیم، باید هوشیار باشیم. شما دوستان ما هستید، ما دوستان شما هستیم؛ ما با ملت و شما با ملت هستید؛ همۀ ما از یک ملت هستیم، همۀ ما از یک کشور هستیم، همۀ ما از یک دین هستیم؛ باید ما همه در راه اعتلای اسلام و اعتلای کشور خودمان کوشا باشیم و اگر خدای ناخواسته اجانب بخواهند بین ما جدایی بیندازند، با بیداری و هوشیاری، کارهای آنها را فلج کنیم. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت شما نیروی هوایی و سایر اقشار ملت را خواستارم. خداوند شما را پایدار نگاه دارد؛ و همۀ ما آشنا به وظایف اسلامی خود باشیم.
والسلام علیکم