سخنرانی در جمع فرهنگیان و دانش آموزان قم (رهنمودهایی به جوانان)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: صبح 17 اسفند 1357 / 9 ربیع الثانی 1399‏

‏‏مکان: قم، دبیرستان حکیم نظامی‏

‏‏موضوع: رهنمودهایی به جوانان‏

‏‏مناسبت: بازگشایی مدارس‏

‏‏حضار: فرهنگیان و دانش آموزان قم‏

‏‏اعوذ بالله من الشیطان الرجیم‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏أُفَوِّضُ أمرِی إِلَی الله ِ‏‎[1]‎

‏‏رنجهای جدایی و گنجهای اتحاد‏

‏‏     من برای اولین دفعه ای است که در این مدرسه وارد شده ام. دستهای خائن اجنبی و‏‎ ‎‏عمال اجنبی ما را از شما جدا کردند، بین ما و شما اختلاف انداختند؛ آنها از این اختلاف‏‎ ‎‏نتیجه ها بردند و دیدند که از اتحاد جنبه هایِ، قشرهایِ مختلف، آنها نمی توانند با این‏‎ ‎‏اتحاد نتایجی را که می خواهند ببرند. سالهای طولانی کوشش کردند مدارس دینی را از‏‎ ‎‏دانشگاهها و دیگر قشرهای محصلین جدا کنند. ما باید بفهمیم این معنا را که این جدایی‏‎ ‎‏چه رنجها به ما داد، و این اتحادِ چند صباح چه گنجها به ما داد. ‏

‏‏جوانها مظهر امید و نوید‏

‏‏     شما جوانها ـ شما جوانهای محصل ـ سایر جوانها امید من هستید، نوید من هستید.‏‎ ‎‏امید من به شما تودۀ جوان است، به شما تودۀ محصل است. من امید این را دارم که‏‎ ‎‏مقدرات مملکت ما بعد از این به دست شما عزیزان بیفتد و مملکت ما را شما عزیزان‏‎ ‎‏حفظ کنید، من امید آن را دارم که شماها با علم و عمل، با علم و تهذیب نفس، با علم و‏‎ ‎‏عمل صالح، بر مشکلات خودتان غلبه کنید. تاکنون که این راه را آمدیم؛ و با وحدت‏
‏‎

‎‏کلمۀ قشرهای مختلفِ این مملکت و با اتکال به ایمان و اعتماد به اسلام و قرآن کریم‏‎ ‎‏دست خائنین را قطع کردیم؛ و اگر تتمه ای باشد قطع می کنیم ان شاءالله . لکن از حالا به بعد‏‎ ‎‏اشکالات بیشتر است، بیداری بیشتر می خواهد. ‏

‏‏زمان سازندگی‏

‏‏     از این زمان، زمان سازندگی این خرابه ای است که برای ما به جا گذاشته اند. شما بهتر‏‎ ‎‏می دانید که اینها به دانشگاههای ما، به دبیرستانهای ما، به دبستانهای ما چه خیانتها کردند.‏‎ ‎‏شماها می دانید که شماها را می خواستند عقب نگه دارند نگذارند که یک انسان اسلامی،‏‎ ‎‏یک انسان با قدرت، یک انسان با هدف بار بیایید. تعلیمات از اول تعلیمات اعوجاجی،‏‎ ‎‏انحرافی و برنامه های انحرافی بود. می خواستند جوانهای ما را به عقب برانند تا‏‎ ‎‏استفاده های خودشان را بکنند، تا ما در همه چیز محتاج باشیم، در علم محتاج باشیم و در‏‎ ‎‏اقتصاد وابسته و محتاج باشیم. ‏

‏‏     شما جوانان که امید من هستید و نوید من هستید کوشش کنید و وحدت کلمۀ خود را‏‎ ‎‏حفظ کنید. ما را نگذاشتند با شما روبرو بشویم. در مدت عمر این دبیرستان، اول مرتبه ای‏‎ ‎‏است که من با شما روبه رو می شوم. اول مرتبه است که استادان و معلمان شما را از نزدیک‏‎ ‎‏می بینم. اول مرتبه ای است که شما جوانان عزیز را، فرزندان اسلام را، از نزدیک زیارت‏‎ ‎‏می کنم. ‏

‏‏     ای امید من، ای امیدهای من، ای نویدهای من، ای فرزندان عزیز اسلام، رمز پیروزی‏‎ ‎‏را دریافتید. دریافتید که در این دو سال اخیر با وحدت کلمه ریشۀ استبداد، ریشۀ سلطنت‏‎ ‎‏استبدادی 2500 ساله را از بیخ کندید. دریافتید که نفتخواران مفتخوار را عقب زدید.‏‎ ‎‏دریافتید که با وحدت کلمه و وحدت غرض و هدف و آن ایمان و هدف اسلام، هدف‏‎ ‎‏جمهوری اسلام، دریافتید که این رمزْ شما را به پیروزی رساند. این رمز را از دست‏‎ ‎‏ندهید، صفهای خود را فشرده تر کنید، روابط خود را با همۀ قشرها خصوصاً با روحانیین‏‎ ‎‏زیاد کنید. شما آمال و آرزوی ما هستید. ملت ایران با این وحدت کلمه آمال و آرزوی‏
‏‎

‎‏اسلام است. باید با وحدت کلمه همۀ چیزهایی که پیش آمده است حفظ کنید.‏

‏‏لزوم تبعیت از دولت موقت‏

‏‏     از دولت موقت خودتان پشتیبانی کنید. مفسده جوها که می خواهند بهانه پیدا کنند و‏‎ ‎‏تضعیف کنند دولت اسلامی را، به دهان آنها مشت بزنید. تبعیت از دولت موقت اسلامی‏‎ ‎‏لازم است. این دولت موقت اسلامی دولتِ اسلامی شرعی است. من اطمینان کامل به‏‎ ‎‏دولت دارم و شما هم پشتیبانی کنید از این دولت که آن مسائلی که به عهدۀ او محول‏‎ ‎‏است، که یکی رفراندم است و از مسائل مهم وقت است، و یکی گذراندن قانون اساسی‏‎ ‎‏جدید است با آرای موکلین شما. تأسیس حکومت جمهوری اسلامی، غایت آمال همۀ‏‎ ‎‏مسلمین، غایت فرمان خدای تبارک و تعالی ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏. باید از این حکومت پشتیبانی کنید تا‏‎ ‎‏بتواند در یک محیط آزاد، در یک محیط صحیح، کارهایی که به او محول شده است‏‎ ‎‏انجام دهد.‏

‏‏     فضولهایی که در اطراف می خواهند با بهانه هایی تضعیف کنند حکومت را، باید‏‎ ‎‏بدانند که حکومتِ متکی بر ملت ضعیف نخواهد شد. این حکومت به تعیین کسی است‏‎ ‎‏که متکی به ملت است؛ این حکومت به تعیین و تصویب ملت است، به پشتیبانی از ملت‏‎ ‎‏است. باید او را بیشتر پشتیبانی کنید. و مغرضین را که عمال اجانب هستند و می خواهند‏‎ ‎‏نگذارند حکومت اسلامی، جمهوری اسلامی برقرار بشود، آنها را از جامعۀ خودتان‏‎ ‎‏دور کنید، یا نصیحت کنید. ‏

‏‏     شما در این زمانهای طولانی که نبودید و ما مواجه بودیم با گرفتاریهای زیاد و به‏‎ ‎‏زمانهای اخیر که بودید و مواجه شدید با مصیبتها، تمام این مصیبتها از اجانب بود و تمام‏‎ ‎‏این جنایتها به دست عمال اجانب بود. آنها می خواهند باز هم همان مسائل را با عمال‏‎ ‎‏خبیث خودشان در مملکت ما برقرار کنند. این خیالی است که آنها به سر خودشان‏‎ ‎‏می پزند که مملکت ما را باز با فرم دیگر به مصیبتهای سابق بکشند. شما جوانان برومند،‏‎ ‎‏شما محصلین ارجمند که امید من هستید و نوید من هستید، باید در هر جا که هستید، در‏
‏‎

‎‏هر جایی از ایران که هستید باید بیدار باشید، با بیداری از حقوق خودتان دفاع کنید. ‏

‏‏رأی به جمهوری اسلامی‏

‏‏     حکومت اسلامی را که از حقوق شما دفاع می کند مستقر و برقرار کنید. به یاوۀ‏‎ ‎‏یاوه گویان گوش ندهید. به حرفهای قشرهایی که از اسلام هیچ بویی ندیده اند و با اسلام‏‎ ‎‏مخالفند به حرفهای آنها گوش ندهید. آنها می خواهند ملت را منحرف کنند از مسیر‏‎ ‎‏خود. مسیر شما مسیر اسلام است، مسیر شما این است که جمهوری اسلامی را بپا کنید.‏‎ ‎‏من رأی به جمهوری اسلامی می دهم، و از شما تقاضا دارم که رأی به جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏بدهید، نه یک کلمه کم، نه یک کلمه زیاد. جمهوری اسلامی.‏

‏‏     آنها که در نوشتجاتشان از «جمهوری» دم می زنند ـ جمهوریِ فقط ـ یعنی اسلام نه.‏‎ ‎‏آنهایی که «جمهوری دمکراتیک» می گویند یعنی جمهوری غربی، جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏نه. آنها می خواهند باز همان مصایب را با فرم دیگر برای ما به بار بیاورند. آنها اصلاً در‏‎ ‎‏این نهضت دخالت نداشتند.‏

‏‏     آنها که امروز به خیال خودشان می خواهند سرسفرۀ آماده بنشینند، در این نهضت به‏‎ ‎‏هیچ وجه دخالت نداشتند. این نهضت را شماها، این نهضت را طبقۀ محصل، طبقۀ‏‎ ‎‏کارگر، دهقان، بازاری، این نهضت را اینها به بار آوردند و اینها حق دارند. آنها که در‏‎ ‎‏خارج بودند و برای میوه چینی آمده اند، و آنها که در صدرهای بالا نشستند و منظره ها را‏‎ ‎‏نگاه کردند یا کمک کردند به رژیم و حالا به صورت انقلاب‏‏[‏‏ی‏‎ ‎‏]‏‏درآمده اند، آنها را‏‎ ‎‏نپذیرید و نمی پذیریم.‏

‏‏     آنها که قلمهای مسموم را گرفته اند و برخلاف اسلام چیز می نویسند و «ملی» و‏‎ ‎‏«دمکراتیک» و این حرفها را به میان می آورند، از آنها نپذیرید. ‏

‏‏اسلام خواهی ملت ایران‏‏ ‏

‏‏     ما اسلامی را می خواهیم، ملت ما اسلام را می خواهد. آنها که کوشش دارند نهضت ما‏‎ ‎‏را تضعیف کنند، دولت ما را تضعیف کنند تا نتوانیم ـ تا به خیال آنها ـ نتوانیم در رفراندم‏
‏‎

‎‏موفق شویم، خیال خامی به سر خودشان می پزند. ملت ما یکپارچه خواهان جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی است.‏

‏‏     ما باید آن چیزی که آمال ملت است دنبال کنیم. آن چیزی که ملت در چند سال است،‏‎ ‎‏در بیش از یک سال است که فریاد می زنند و از چندین سال است که دنبال او هستند، ما‏‎ ‎‏باید به فریاد این ملت گوش کنیم. قشرهای مختلف این مملکت باید به ندای ملت گوش‏‎ ‎‏کنند ببینند ملت چه خواست و چه می خواهد. ملت در طول این یک سال و چند ماه اخیر‏‎ ‎‏در خیابانها ریخت و فریاد کرد: «آزادی، استقلال، جمهوری اسلامی».‏

‏‏     ما باید تابع ملت باشیم. نباید قلم دست بگیریم و توی منزل بنشینیم و هرچه‏‎ ‎‏می خواهیم بنویسیم. صلاح نیست. این برمی گرداند آن مسائل و مصایب سابق را؛ خیانت‏‎ ‎‏است به ملت. کمونیستها هم باید جمهوری اسلامی بخواهند.‏

‏‏     اگر بخواهند برای این ملت کار بکنند و راست بگویند، همه باید جمهوری اسلامی را‏‎ ‎‏بخواهند. آنکه علاقه به این ملت دارد، آنکه علاقه به این کشور دارد، آنکه از اختناق‏‎ ‎‏خسته شده است، آنکه مخالف این است که مملکت ما مستقل نباشد، آنکه استقلال‏‎ ‎‏مملکت را می خواهد ـ در هر مسلکی که هست ـ باید دنبال ملت برود تا پیروز شود. باید‏‎ ‎‏دنبال همین قشر ملت، همین محصلین، همین محصلین علوم قدیمه و جدیده، همین‏‎ ‎‏بازاری، همین حمّال، همین دهقان، همین کشاورز، همین کارگر، دنبال اینها بروند. اینها‏‎ ‎‏کشته دادند، اینها خون دادند، اینها سهیم هستند. همۀ سهم مال اینهاست نه مال من و‏‎ ‎‏شما، که کنار نشستید و حالا قلم دست گرفتید. قلمها را بشکنید! به اسلام پناه بیاورید.‏‎ ‎‏تبلیغات سوء را کنار بگذارید. تضعیف ملت را، تضعیف دولت را کنار بگذارید تا نتیجه‏‎ ‎‏ببرید؛ تا استقلال خودتان را حفظ کنید.‏

‏‏نوید پیروزی‏‏ ‏

‏‏     من امیدم به شما جوانهای برومند عزیز و سایر طبقات ملت است. من نوید پیروزی به‏‎ ‎‏شما می دهم: من نوید استقلال، من نوید عظمت، من نوید رفاه، من نوید معنویت، من‏
‏‎

‎‏نوید یک روح پاک، یک روح آزادمنش، یک روح مهذب به شما می دهم؛ به شرط‏‎ ‎‏آنکه همه با هم باشید و ما همه با هم به سوی جمهوری اسلامی و به سوی اسلام.‏

‏‏     از خداوند تعالی عظمت، سلامت، عزت همۀ ملت اسلامی را می خواهم. از خداوند‏‎ ‎‏تعالی توفیق شما جوانان برومند ـ عزیزان ـ را می خواهم.‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‎ ‎

‏‎

‎