نامه
زمان: 19 خرداد 1345 / 19 صفر 1386
مکان: نجف
موضوع: عمل به وظیفۀ الهی
مخاطب: سعیدی، محمدرضا
بسمه تعالی
19 صفر 86
خدمت جناب مستطاب سیدالعلماء الاعلام و ثقة الاسلام آقای سعیدی ـ دامت افاضاته
مرقوم شریف که حاکی از سلامت مزاج محترم و رفع خطر از آن بود، موجب تشکر گردید. شرحی گله از اوضاع فرموده بودید؛ اگر انسان به وظیفۀ الهیه موفق شود نتیجه حاصل است، چه به نتیجۀ منظوره برسد یا نه. از امثال جنابعالی صبر و انتظار فرج مطلوب است، و هیچ گاه از فضل الهی مأیوس نباشید. ان شاءالله تعالی فرج نزدیک است. چه بسیار شود که خداوند تعالی به واسطۀ عنایاتی خاصه که دارد، انسان را مبتلا می کند به اموری که قهراً توجه او را به ذات اقدس خود جلب کند و چه بسا که رحمتها به صورت قهر و غضب جاری می گردد. از خداوند تعالی بخواهید که ما را در راه وصول به مطالب الهیه ثابت نگه دارد و از گرفتاریها که در راه هدف است، قلوب ما را محکمتر فرماید، و از رحمتهای خاصۀ خود ما را بی بهره نفرماید. «طوبی لِلْمَسْجونینَ وَالْمَحْرومینَ والعاقبةُ للمتقین فاصْبِر کما صَبَرَ اولوالعزم». والسلام علیکم.
روح الله الموسوی الخمینی