تاریخ

برگی از صحیفه/ نامه سرگشاده امام به هویدا و اعتراض به مفاسد و خیانت های شاه و دولت هویدا

یکی از جلوه های این رهبری پس از تبعید، پیام ها و سخنرانی های ایشان برای مردم و نوشتن نامه های سرگشاده خطاب به برخی افراد بود که روح تازه ای در کالبد مبارزات می دمید و خط را روشن می نمود. یکی از آن نامه های سرگشاده، نامه ایشان در تاریخ 26 فروردین 1346 خطاب به نخست وزیر وقت، امیر عباس هویدا، است.

برگی از صحیفه/ بینش درخشان سیاسی امام

ما مى ‏دانیم با هجرت مراجع و علماى اعلام مرکز بزرگ تشیع در پرتگاه هلاکت افتاده و به دامن کفر و زندقه کشیده خواهد شد، و برادران ایمانى عزیز ما در شکنجه و عذاب الیم واقع خواهند شد. ما مى ‏دانیم با این هجرت، تغییرات و تحولات عظیمى روى خواهد داد که ما از آن بیمناکیم. ما عجالتاً در این آتش سوزان به سر برده و با خطرهاى جانى صبر نموده، از حقوق اسلام و مسلمین و از حریم قرآن و استقلال مملکت اسلام دفاع مى‏ کنیم.

روزنگار/ آزادی امام از حصر قیطریه و بازگشت به شهر قم

دیرى نپایید که خانه و کوچه امام از جمعیت آکنده شد و براى تازه واردین دیگر جایى و راهى نبود. علماى قم همان شب خود را به منزل امام رسانیدند و با او ملاقات کردند. اساتید، فضلا و پاسداران و رهروان راه خمینى بسیارى شان بى عمامه و عبا و خیلى ها پابرهنه، در آن هواى اوایل بهار که تقریباً سرد است، در کوچه و حیاط منزل امام بهت زده به هر سو در حرکت بودند. زنگ تلفن منزل براى لحظه اى قطع نمى شد.

واکنش امام خمینی(س) به حادثه فیضیّه به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانی

کم ‏کم مردم و طلبه‏ ها مى‏ آمدند، مثل لشکر شکست ‏خورده، جریان را تعریف مى ‏کردند. اخبار وحشتناکى مطرح مى ‏شد. امام همه را دلدارى مى ‏دادند و جنبه‏ هاى مثبت جریان را یادآور مى‏ شدند با تأکید بر اینکه «حالا مبارزه جدّى شده است». خبر آوردند که حاج انصارى واعظ را هم بازداشت کرده‏ اند. امام فرمودند: «موضوع خوبى است براى داغ شدن مبارزه»

تصمیم هوشمندانه امام در آستانه نوروز 1342

امام خمینی در پیامی در روز 22 اسفند سال 1341 خطاب به علما و روحانیون نوشتند: این جانب عید نوروز را به عنوان عزا و تسلیت به امام عصر- عجل اللَّه تعالى فرجه- جلوس مى‏ کنم و به مردم اعلام خطر مى‏ نمایم. مقتضى است حضرات آقایان نیز همین رویه را اتخاذ فرمایند تا ملت مسلمان از مصیبت هاى وارده بر اسلام و مسلمین اطلاع حاصل نمایند.

پس از 14 سال دوری

روز دهم اسفند 1357 یکی از تاریخی ترین روزها برای مردم قم به شمار می آید؛ از آن رو که حضرت امام از آن شب ظلمانی که او را به تبعید بردند و از آن پس یاد و نام او همواره زمزمه نیمه شب خداپرستان این مرز و بوم بود، بعد از بیش از 14 سال دوری اکنون داشت نزد این مردم باز می گشت.حضرت امام پس از ورود به قم، ساعت های زیادی طول کشید تا در ازدحام مردم بتواند وارد مدرسه فیضیه شود و با کلام گهربار خود آیه های حکمت و نور بر جان این مردم جاری سازد.

روزنگار/ پیام امام به مناسبت شهادت حجت الاسلام محلاتی و چهل تن از همراهان

حجت الاسلام حاج شیخ فضل اللَّه محلاتى شهید عزیز را که من و شما او را مى شناسیم که عمر خود را در راه انقلاب صرف کرد و باید گفت یکى از چهره هاى درخشان انقلاب بود و در این راه که راه خداوند است تحمل سختیها نمود و رنجها کشید و با قامت استوار ایستادگى کرد، اجازه ورود در محضر شهداى صدر اسلام مرحمت نماید.

هوشیاری و واقع بینی امام در مدیریت انقلاب از ساعات نخست پیروزی

از شما مى‏ خواهم که اولًا مانع آشوب و هرج و مرج بشوید و نگذارید آشوبگران مغرض به عملیاتى از قبیل غارت، آتش ‏سوزى، مجازات متهمان و از بین بردن آثار علمى و فنى و صنعتى و هنرى و اتلاف اموال عمومى و خصوصى دست بزنند. دشمن براى خراب کردن چهره نهضت از طریق نفوذ دادن افراد مفسد و مغرض در میان توده مسلمان دست به چنین کارها مى ‏زند تا نهضت ما را ارتجاعى و وحشیانه قلمداد نماید.

بیعت همافران با امام، شکافی عمیق در بنیان ظلم شاه