سال ۱۳۵۸ شمسی پرحادثه ترین سال تاریخ انقلاب اسلامی ایران است؛ سالی که وقایع بسیار مهم و پرحجم، سلسله وار در کشور رخ نمود؛[۱] برخی شیرین و برخی تلخ، تعدادی یاری دهنده و سازنده و شماری هم بازدارنده و آسیب زننده. بعد از آن، می توان سال های ۵۹ و ۶۰ رابه ترتیب پرحادثه ترین سال های انقلاب اسلامی برشمرد. اگر رهبری شجاع و هوشمندانه امام خمینی رحمه الله و اطاعت و هشیاری مردم نبود، بی شک، امریکا با تحقق نقشه های شیطانی خویش به وسیله عوامل خود در داخل ایران، انقلاب اسلامی را از مسیر اصلی خود به پرتگاه سقوط یا بیراهه انحراف می کشاند.
در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ شمسی، مردم به دعوت و پیشنهاد رهبرشان پاسخ مثبت دادند و در این روز مبارک و مقدس با فریادی رعدآسا، به جمهوری اسلامی «آری» گفتند[۲] و با اکثریت ۹۸ درصد، نظام جمهوری اسلامی را برای اداره کشور برگزیدند و در سالهای بعد نیز با تحمل سختی ها و جنگ و جان نثاری، از آن نظام برگزیده پاسداری کردند و بر عهد خود با امامشان وفادار ماندند. انتخابات مجلس خبرگان برای تدوین قانون اساسی، انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، تشکیل نهادهای انقلابی مانند سپاه پاسداران، بسیج، بنیاد مستضعفان، واقعه بزرگ تسخیر لانه جاسوسی امریکا در تهران، استعفای دولت موقت و وقوع انقلاب دوم،همه و همه در همان سال اتفاق افتاد. ضمن اینکه دشمنان انقلاب به سرکردگی امریکا به هر طریق ممکن می کوشیدند تا انقلاب را از ریشه بخشکانند و این گونه، عده ای از بهترین یاران امام و انقلاب، در این سال به دست دشمنان اسلام و انقلاب، در داخل کشور ترور شدند:
استاد شهید مرتضی مطهری، شهید سید محمدعلی قاضی طباطبایی تبریزی، شهید دکتر محمد مفتح، شهید حاج مهدی عراقی و فرزندش احسان، شهید تیمسار قرنی و دیگر یاران با وفای امام، به دست عوامل منحرفِ گروهِ گمراه «فُرقان»[۳] به شهادت رسیدند که ضربه جبران ناپذیری به انقلاب و اسلام و روحانیت بود.
همچنین وفات عالم مجاهد و مفسر قرآن، مرحوم آیت اللّه سید محمود طالقانی که امام از او به «ابوذر زمان» تعبیر کرد؛ ترورهای ناموفق برخی دیگر از یاران امام مثل آقای هاشمی رفسنجانی و موسوی اردبیلی؛ محاکمه و اعدام عوامل مجرم و آدمکش رژیم پهلوی مثل امیر عباس هویدا، نخست وزیر شاه و سران شکنجه گر و قاتل ساواک در شهرهای مختلف، از دیگر حوادث سال ۵۸ بود که هر کدام، چه مثبت و چه منفی، در روند انقلاب بی تأثیر نبود. البته خداوند به واسطه امام، کشتی انقلاب را از همه طوفان ها حفظ کرد و آن را به سوی مقصد اصلی هدایت نمود.
منبع: مردی شبیه خود، نگاهی به زندگی و مبارزات امام خمینی، مصطفی قلی زاده علیار، موسسه تنظیم و نشر آثار امام، ص ۱۵۷ و ۱۵۸
[۱] بیشتر پیام ها، حکم ها، نامه ها و بیانات امام خمینی رحمه الله نیز همگام با حوادث سال ۱۳۵۸ صادر و ایراد شده است. (ر.ک: صحیفه امام، ج ۷ تا ۱۲؛ مطبوعات آن سال به ویژه روزنامه های: جمهوری اسلامی، کیهان و اطلاعات)
[۲] ر.ک: روایت انقلاب، ص ۳۳.
[۳] برای اطلاع بیشتر از ماهیت و آغاز و فرجام گروه «فرقان»، ر.ک: جریان ها و سازمانهای مذهبی ـ سیاسی ایران، رسول جعفریان، ص ۵۶۸ ـ ۵۷۹.
.
انتهای پیام /*