انسان موضوع علم انبیا
اگر براى هر علمى موضوعى است- چنانکه شما آقایان مى فرمایید- علم همه انبیا هم موضوعش انسان است. و اگر براى هر دولتى برنامه اى است، برنامه رسول اکرم- صلى الله علیه و آله و سلم- را مى شود گفت همان سوره اى که در اول وارد شده است، آن برنامه رسول خداست:بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ.خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ.اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ.الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ.عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ . تمام انبیا موضوع بحثشان، موضوع تربیتشان، موضوع علمشان انسان است. آمده اند انسان را تربیت کنند. آمده اند این موجود طبیعى را از مرتبه طبیعت به مرتبه عالى مافوق الطبیعه، مافوق الجبروت برسانند. تمام بحث انبیا در انسان است. از اول، هر کس، هر یک از انبیا که مبعوث شدند، مبعوث شدند براى انسان و براى تربیت انسان. برنامه را هم این آیه شریفه- به حَسَب اعتبار و به حَسَب احتمال- تعیین مى فرماید. به خود رسول اکرم خطاب است؛ لکن خطابات قرآن آن هم که به خود رسول اکرم است غالباً عام است:اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ . از اول که قرائت شروع مى شود تعیین مى فرماید که قرائت چه جور باید باشد: به «اسم رب» باید
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 257
باشد.
تمام قرائتهایى که تمام کلماتى که از «اسم رب» جدا باشد شیطانى است. دو جنبه است: یک جنبه رحمانى و یک جنبه شیطانى. قرائت به «اسم رب»؛ قرائت که شروع شد، با «اسم رب» شروع شد. علم با اسم رب، قرائت با اسم رب، دیدن با اسم رب، شنیدن با اسم رب، گفتن با اسم رب، درس خواندن با اسم رب، همه چیز به اسم رب. عالَم با اسم رب شروع شده است. 173
***
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.2)صفحه 258