معجزه امام در ارتش شاهنشاهی
سردار حسین علایی
در 26 فروردین سال 1358، بنیانگذار جمهوری اسلامی در پیامی خطاب به ملت شریف و مبارز ایران روز چهارشنبه 29 فروردین را «روز ارتش» اعلام کردند تا ارتش محترم در این روز در شهرستانهای بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانی خود را از جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران و حضور خود را برای فداکاری در راه استقلال و حراست از مرزهای کشور اعلام نمایند. این اقدام به فاصله حدود دو ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و درست دو هفته پس از برگزاری همه پرسی در مورد نظام سیاسی آینده کشور و رأی مردم به تغییر رژیم شاهنشاهی و برپایی حکومت جمهوری اسلامی ایران، صورت گرفت.
امام خمینی در پیام خود از ملت خواستند تا در این روز از ارتش اسلامی استقبال کنند و به آنان برادرانه احترام بگذارند و پشتیبانی خود را از ارتش اعلام نمایند. زیرا ارتش اکنون در خدمت ملت و اسلام است.
نحوه رفتار حضرت امام خمینی با ارتش، چه در زمان اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران و چه در لحظه پیروزی انقلاب اسلامی و چه پس از آن، درس های عظیمی را به همه ملت های جهان و بخصوص آنان که می خواهند از زیر سلطه حاکمان دیکتاتور، رهایی پیدا کنند می دهد. برخی از این آموزه ها را که برخاسته از تدبیر حکیمانه امام عظیم الشأن است می توان به شرح ذیل ارائه کرد:
1ـ سعی در روشن کردن وضعیت ارتش برای اعضای آن در دوران رژیم طاغوت
امام در بیانات خود در سال 1357 می فرمایند: وقتی که به ارتش نگاه می کنیم، ارتشی است تحت فرمان مستشارهای آمریکا، ارتشی که استقلال ندارد، ارتشی که خودش نمی تواند یک
کاری را انجام بدهد، مستقل نیست در کارش، 60 هزار مفت خور آمریکایی آمده به اسم مستشار، حالا دیگر چه می کنند من نمی دانم. اما ارتش ما تحت نظر آنهاست، پس ما ارتش نداریم. (صحیفه امام، جلد 4 صفحه 208)
امام همچنین دیدگاه خود را نسبت به آفات جدایی ارتش از ملت، به اینگونه بیان می کنند: در رژیم های غیرتوحیدی و غیر اسلامی، دولت ها از ملت جدا هستند، ارتش از ملت جداست. و با جدا بودن ارتش از ملت، و دولت از ملت، و رژیم ها از ملت، رژیم ها متزلزل اند، نمی توانند استقلال خودشان را حفظ کنند، نمی توانند در مقابل اجانب پایدار باشند. (صحیفه امام، جلد 9 صفحه 34)
تمرکز سخنان امام در این ایام بر ضررهای جدایی ارتش از ملت، وابسته بودن ارتش به بیگانه، عدم توانایی ارتش در پاسخگویی به تهدیدات خارجی، استفاده دیکتاتورها از توان ارتش برای حمایت از شخص خودشان و نیز مقابله با ملت ها، انجام مأموریت برای بیگانگان، اداره ارتش از سوی مستشاران، استوار است.
2ـ دعوت از ارتش برای رو در رو نشدن با ملت در جریان نهضت اسلامی
3ـ دعوت از مردم برای درگیر نشدن با ارتش و تقدیم گل در برابر گلوله
4ـ دعوت از سربازان برای فرار از پادگان ها و خالی کردن دست رژیم طاغوت از توان ملت برای رو در رویی با مردم.
5 ـ دعوت از ارتش برای پیوستن به ملت
6ـ دعوت به جدا شدن بدنه ارتش از سران و فرماندهان آن و ایجاد فاصله بین درجه داران، سربازان و افسران ارتش از امرای وابسته به رژیم استبدادی طاغوتی
7ـ تهدید فرماندهان طاغوتی به اینکه اگر از سلاح در مقابل مردم استفاده کنند، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم آنها را محاکمه خواهند کرد.
با این شیوه، حضرت امام توانستند به تناسب اوج گیری قیام مردم و نهضت اسلامی در ایران، به تدریج، مدیریت و فرماندهی ارتش را از دست شاه و مستشاران آمریکایی خارج کرده و در اختیار رهبری انقلاب بگیرند. به گونه ای که در اواخر عمر رژیم شاهنشاهی، فرماندهان آن رژیم
در مقابل خواست شاه، برای سرکوب بیشتر مردم، اذعان می داشتند که پادگان ها، خالی از سرباز و نیروی انسانی شده و حتی این نگرانی وجود دارد که بدنه ارتش از فرماندهان خود اطاعت نکنند. از سوی دیگر، امام اجازه درگیر شدن مردم را در جریان نهضت اسلامی، با ارتش، چه با سلاح، چه با پرخاش نمی دادند و سعی در جدا کردن ارتش از حاکمیت نظام شاهنشاهی داشتند. به همین علت مردم در تظاهرات خود، وقتی که نیروهای نظامی به مقابله با آنها، اعزام می گردیدند شعار می دادند: ارتش برادر ماست، خمینی رهبر ماست، و یا برادر ارتشی چرا برادر کُشی؟ و حتی برخی از مردم بر روی تفنگ های مأموران حکومت نظامی شاه، گل قرار می دادند.
تدبیر و نگاه امام خمینی به ارتش در زمان اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران باعث شد که رژیم شاه نتواند:
1ـ از تمام توان ارتش و سایر قوای مسلح خود، برای سرکوب ملت استفاده نماید.
2ـ تلاش ژنرال هایزر آمریکایی برای انجام یک کودتا از سوی ارتش، علیه ملت و امام خمینی، بی حاصل شد.
3ـ نیروی هوایی ارتش در روز 19 بهمن 1357 و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به مردم و امام پیوست.
4ـ در جریان اعلام حکومت نظامی در روز 21 بهمن، از سوی نخست وزیر شاه، بخشی از ارتش علیه قسمت دیگری از آن، به پا خاست و به همراه مردم توانستند بر تعدادی از عناصر گارد شاهنشاهی که هنوز وفادار به رژیم سلطنت بودند، غلبه پیدا نمایند.
5 ـ به محض پیروزی انقلاب اسلامی، امام از نظامیان خواستند که خودشان، حافظ تجهیزات و امکانات ارتش باشند و از آنها به عنوان غنایم ملت در درگیری با رژیم شاهنشاهی، به خوبی محافظت کنند.
با نگاه فوق، امام توانستند تمام سازمان، نیروی انسانی و تجهیزات و تسلیحات ارتش را حفظ نمایند و اجازه ندهند آنها در درگیری با ملت و یا از سوی برخی افراد و گروهها منهدم گردند.
با پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از مسائل مهم، چگونگی رفتار با ارتش باقی مانده از دوران
طاغوت بود. برخی از گروههای سیاسی که بعدها به روی انقلاب اسلحه کشیدند و در خدمت صدام و آمریکا درآمدند در آن روزها شعار انحلال ارتش باقی مانده از دوران طاغوت و تشکیل ارتش توحیدی را می دادند و سعی می کردند که در درون سازمان ارتش اخلال ایجاد کرده و سلسله مراتب آن را به هم ریخته تا امکان استفاده از ارتش در خدمت آرمان های مردم، میسر نگردد. ولی حضرت امام با اطمینان و با اعتماد به کارکنان ارتش، نه تنها این سازمان عظیم را منحل نکردند، بلکه این ارتش را ارتش الهی نامیدند و با کمال اقتدار از آنها خواستند که با سازمان و سلاح های خود به طور رسمی وفاداری خود را به ملت در روز 29 فروردین، اعلام نمایند و از ملت خواستند که رسماً ارتش را با سمت «ارتش اسلامی» بشناسند و پشتیبانی خود را از آن اعلام نمایند. این اقدام امام نشان داد که هیچگونه واهمه ای از اینکه آمریکایی ها و یا باقی مانده های رژیم شاهنشاهی بتوانند از ارتش علیه نهضت اسلامی مردم استفاده بکنند، ندارند و به مردم هم نشان داد که از این به بعد«ارتش برای ملت است» و به ارتش هم نشان داد که آنها بایستی بدون نگرانی، در خدمت ملت خود باشند. بنابراین در روز 29 فروردین سال 1358، افرادی که شاهد رژه نیروهای مسلح در خیابانها بودند، مشاهده کردند که مردم فریاد می زدند: «ارتش برای ملت» و ارتشی ها هم پاسخ می دادند: «ارتش فدای ملت» و امام به این صورت نگرانی های مردم را از ارتش برطرف کردند و آنها را پشتیبان ارتش قرار دادند و از نظر روانی فاصله ای که بین مردم و ارتش در زمان طاغوت و بخصوص در زمان حکومت نظامی،که از سوی رژیم شاهنشاهی برای رو در رو قراردادن ارتش با مردم انجام می شد، برداشته شد. مردم احساس کردند که حالا یک ارتش برآمده از اراده و خواست ملت را در اختیار دارند که باید تقویت شود تا بتواند از کشور دفاع کند.
در این دوران وقتی این اقدام امام خمینی، با شیوه ای که آمریکا پس از اشغال عراق در پیش گرفت و ارتش آن کشور را منحل نمود، مقایسه می گردد، همگان می فهمند که امام چه قدرت و اقتداری داشته اند و عمق قدرت نفوذ امام، در بین مردم و ارتشیان، درک می شود. در آن زمان بسیاری فکر می کردند که حفظ سازمان ارتش، می تواند باعث انجام کوتا از سوی آنان علیه انقلاب گردد. ولی امام با فراخواندن ارتش به همراه همه تجهیزات نظامی خود به خیابانها، به
همگان نشان داد که به چه میزان انقلاب، توانسته است سازمان ارتش را در اختیار افکار خود بگیرد و امکان برنامه ریزی برای آمریکایی ها و عوامل باقی مانده رژیم شاهنشاهی از ارتش، دیگر وجود ندارد. امام آنقدر از وضعیت ارتش، اطمینان حاصل کردند که حتی یک نفر را از خارج از سازمان ارتش به فرماندهی هیچ رده ای از آن، انتخاب نکردند و اداره ارتش را در همان زمان هم از طریق اعضای ارتش انجام می دادند. حال می فهمیم که حفظ ارتش چه کمک بزرگی به کشور در آن دوران انجام داد و درک می کنیم که آنها که شعار انحلال ارتش را سر می دادند چگونه می خواستند توان نظامی کشور را با دست خود ملت، منهدم نمایند تا صدام با خیال راحت تری به سرزمینهای ایران و به انقلاب اسلامی یورش ببرد و زمانی که آمریکا نتوانست با قیام مردم علیه رژیم وابسته پهلوی، جلوی پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی رژیم وابسته به خود را در درون کشور بگیرد، با حمله صدام به انقلاب اسلامی و از طریق یک کشور همسایه تصمیم گرفت ملت ایران را که حکومت را از دست آمریکا خارج کرده بودند تنبیه نماید.
البته امام در همان زمان برای تقویت توان نظامی کشور، اقدام به تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم کردند تا بتوانند در برابر تهدیدات آمریکا بایستند و چه خوب امروز، نتایج این اقدام حکیمانه برای ملت ایران روشن شد.
29 فروردین، روز تشکیل ارتش نوین ایران است، ارتشی که در خدمت ملت است، از خارج برای آن تصمیم نمی گیرند، اکثر سلاح خود را از داخل ایران تأمین می نماید و هم اکنون در کنار سپاه، به بزرگترین قدرت نظامی منطقه تبدیل گشته و نه تنها مأموریتی برای آمریکا انجام نمی دهد، بلکه بزرگترین چالش آمریکا برای تسلط بر منطقه خاورمیانه، وجود نیروهای مسلح پرتوان ایران است.
منبع:www.browse.blogs.info / index