شخصیت و کرامت امام خمینی
(مصاحبه با دکتر محمدتقی حسین جعفری)
اشاره:
آقایان محمدتقی حسین جعفری و محمد اختر صدیقی (هر دو از استادان دانشگاه دهلی) در ایام سالگرد رحلت حضرت امام مهمان کشورمان بودند که مصاحبه های کوتاهی با آنان انجام داده ایم که در پی به نظر خوانندگان گرامی می رسد.
* * *
حضور: کشور ما ایران را بعد از حدود دو دهه از رحلت امام خمینی چگونه می بینید؟
آقای محمدتقی حسین جعفری: ایران در عصر مدرن نه تنها پیشرفت خوبی داشته بلکه در همه زمینه ها با رجوع به اصل اسلام، قوانین اسلامی را در عرصه های مختلف به اجرا درآورده است. به عنوان مثال اصل «ولایت فقیه» که یک اصل اسلامی است و یکی از اصول مهم برای رهبر جامعه اسلامی است که امام خمینی آن را تبیین کرد و به مرحله اجرا در آورد. به عقیده بنده اینک نظام جمهوری اسلامی، نظام قدرتمند و مستقلی است حال آنکه سابقاً دارای حکومت سلطنتی استبدادی بود که به کشورهای اجنبی و بیگانه وابستگی داشت و همه این موفقیت ها مرهون امام خمینی است که توانست اتحاد و یگانگی را برای مردم به ارمغان آورد.
حضور: فضای تحقیق درباره امام خمینی و اندیشه های ایشان در دانشگاه شما و کلاً در هندوستان چگونه است؟
جعفری: من در کشور خودم در یک دانشگاه اسلامی تدریس می کنم و یکی از زمینه های تحقیقاتی من جمهوری اسلامی است. البته دانشگاههای هندوستان در روشهای آموزشی، شیوۀ مدیریت، قوانین اجرایی و خلاصه همه چیز رونوشتی از غرب هستند ولی این مسائل تأثیر چندانی در خواست ما برای دانستن بیشتر در باره امام خمینی، شخصیت و کرامت ایشان ندارد.
حضور: چه منابعی را درباره اندیشه های امام خمینی مطالعه کرده اید یا در دست بررسی و مطالعه دارید؟
جعفری: در میان نویسندگان بزرگ ایران، من با دو نفر از آنان بیشتر آشنا هستم و آثارشان را بیشتر مطالعه کرده ام، یکی امام خمینی و دیگری دکتر علی شریعتی. همچنین تاکنون مقالات
زیادی درباره امام خمینی و ایران خوانده ام. امام خمینی نه تنها رهبر بزرگ جهان اسلام بود بلکه انقلابی بزرگ، شاعر بزرگ، شخصیت علمی بزرگ و در یک کلام انسان بزرگواری بود. در حال حاضر نیز سفر به ایران برایم موقعیت مناسبی فراهم آورده است تا دانسته های خود را درباره شخصیت والای امام، توسعه دهم.
حضور: به نظر شما در مقایسه با سایر انقلابهای دنیا، انقلاب اسلامی ایران چه ویژگیهایی دارد؟
جعفری: در کشورهای دیگر جهان نیز انقلابهایی رخ داده است امّا آنها قابل مقایسه با انقلاب اسلامی ایران نیستند. این انقلاب از سایر انقلابهای دنیا به مراتب موفق تر عمل کرده است. امام خمینی در مقایسه با رهبرانی مانند گاندی و لنین بسیار موفق تر بوده است. نظریه های امام خمینی کاملاً عملی بود و هست. هم اکنون آن نظریه ها را در راهی که انقلاب ایران طی کرده و اصلاحاتی که در ایران انجام شده به وضوح می توان دید. به نظر من امام خمینی بزرگترین رهبر قرن بیستم است.
حضور: مهمترین دلایل موفقیت امام خمینی چیست؟
جعفری: من فکر می کنم مهمترین عاملی که امام را در مسیر انقلاب به موفقیت رساند و باعث شهرت نام ایشان شد این بود که ایشان توانستند مسلمانان ایران را به وحدت کلمه برسانند. مسلمانان ایران اغلب شیعه مذهب هستند امّا امام توانستند نه تنها شیعیان بلکه مسلمانان اهل تسنن را نیز با شیعیان متحد سازند.
امام خمینی به تفاوتهای موجود در مذهب شیعه و سنی توجهی نداشتند و فقط به مشترکات و تشابهات می پرداختند؛ این بود که توانستند ملت مسلمان ایران را یکصدا و یکپارچه گرد آورند و دموکراسی اسلامی را برپا دارند. به عقیده بنده اسلام بهترین الگوی زندگی است که بهترین نگرش را به جهان و به انسان دارد.
حضور: رابطه قدرتهای بزرگ خصوصاً آمریکا را با انقلاب اسلامی ایران چگونه ارزیابی می کنید؟
جعفری: ایران از سال 1979 تاکنون، مرکز توجه تمامی تصمیم گیریهای سیاسی آمریکا بوده است. هر آنچه در این مدت ایالات متحده انجام داده است ایران را هدف قرار داده است. مانند جنگ عراق علیه ایران، سیاستهای استراتژیک اسرائیل، حمله به افغانستان و عراق و... همچنین آنها در همه تبلیغاتشان و برنامه های کارشان ایران را هدف قرار می دهند. امّا ایران در همه مواضع با قاطعیت و استواری در برابر فشارهای آنان ایستادگی می کند که نه تنها هندوستان بلکه همۀ کشورهای آسیایی را تحت تأثیر قرار داده است.
حضور: به نظر شما درباره ایجاد وحدت واقعی میان کشورهای اسلامی و مسلمانان چه راه حلّی از همه مناسب تر است؟
جعفری: اتحاد کشورهای اسلامی که برای آنها امری حیاتی است تنها از یک راه امکانپذیر است و آن اینکه هرگز به جهان غرب و ابرقدرتها اجازه دخالت و تصمیم گیری در امور داخلی خود را ندهند. تا زمانی که کشورهای کوچک و بزرگ اسلامی تحت سلطه و فرمانروایی غرب باشند. اتحاد دنیای اسلام خیالی واهی است. اغلب کشورهای مسلمان در تصمیم گیریهای سیاسی خود به غرب وابسته اند. در چنین شرایطی هر قدر هم زمان بگذرد و تلاش شود مسلمانان جهان نمی توانند با یکدیگر به صورت امت واحده درآیند.