سخنرانی در جمع نمایندگان عشایر خوزستان و ترکمن صحرا (وحدت شیعه و سنی)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: 23 خرداد 1358 / 18 رجب 1399‏

‏‏مکان: قم‏

‏‏موضوع: مقابله با اختلافات مذهبی ـ وحدت شیعه و سنی‏

‏‏حضار: طُرفی، عیسی ـ نمایندگان عشایر خوزستان ـ هیأتی از ترکمن صحرا‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏ظلم فراگیر رژیم پهلوی‏

‏‏     خوب است که در یک مکان برادرهای اهل سنت ما و برادران اهل تشیع حاضرند؛ و‏‎ ‎‏هر دو دسته از وضع سابق نگران؛ و ظلمهایی که به آنها شده است ذکر می کنند. و این‏‎ ‎‏مسئله، این نیست که فقط شماها تحت فشار و ظلم بودید یا آقایان اعراب تحت فشار و‏‎ ‎‏ظلم؛ این یک ظلم عمومی بود به تمام این کشور؛ همه تحت فشار بودند. من اگر نگویم‏‎ ‎‏مراکز، و خصوص مرکز علمیۀ قم، بیشتر در فشار بود لکن نمی توانم تصدیق کنم که‏‎ ‎‏دیگران بیشتر بودند؛ همه بودند.‏

‏‏     الآن هم که ما با گروههای مختلفه از جاهای مختلف مواجه می شویم، هر گروهی‏‎ ‎‏چون ظلم را در محل خودشان احساس کرده اند، اعتقادشان این است که همان محل‏‎ ‎‏خودشان از همه جا بیشتر مورد ظلم بودند. شما در محل خودتان احساس کردید، عیناً‏‎ ‎‏دیدید که ظلم شده است و تعدّیات. آقایان هم در منزل خودشان، مرکز خودشان همین‏‎ ‎‏معنا را احساس کرده اند، ما هم در قم احساس کردیم، اهالی تهران هم در تهران، و اهالی‏‎ ‎‏هر محلی در همان محل. و لهذا چون ما هر کدام، هر طایفه ای، شاهد همان وضعی بوده‏‎ ‎‏است که پیش خودش بوده است و سایر چیزها را می شنیده است، از این جهت آنکه به‏‎ ‎‏عیان دیده است بیشتر در نظرش جلوه کرده است از آنکه شنیده. لکن شما باید بدانید که‏‎ ‎‏همۀ اهالی مملکت ما تحت فشار بود.‏

‏‏     آن روز؛ آن وقت که به اسم «کشف حجاب» و برای کشاندن ملت به تباهی آن‏
‏‎

‎‏سابقی‏‎[1]‎‏ اقدام کرد، در همین قم شاید از جاهای دیگر بیشتر فشار آورد. در تهران همین‏‎ ‎‏طور. در همه جا و آن وقت که پسر او چپاولگری و جنایات را به ارث برد، همه جا اینطور‏‎ ‎‏بود. در همه جا این فسادها بود، تباهیها بود. شاید در تهران بیشتر از جاهای دیگر مراکز‏‎ ‎‏فساد بود. به تهران بیشتر عنایت داشتند که جوانهای ما را و این نیروی بزرگ را نگذارند‏‎ ‎‏رشد بکند. این یک مطلبی نبود که یک جا و دو جا باشد؛ منتها شما آقایان در محل‏‎ ‎‏خودتان که بودید، به عیان دیدید که چه کارها کردند؛ آقایان هم در محل خودشان به‏‎ ‎‏عیان دیدند؛ ماها هم در محل خودمان به عیان دیدیم که چه کردند با این ملت.‏

‏‏اختلاف افکنی به نام سنی و شیعه و ...‏

‏‏     و البته ما تاکنون نتوانستیم جمهوری اسلام به آن محتوایی که باید داشته باشد متحقق‏‎ ‎‏کنیم. ما در بین راه الآن هستیم ما الآن آنقدری که کردیم، ملت ما انجام داده است، این‏‎ ‎‏است که دست این جنایتکارها را تا یک حدودی قطع کرده است. و البته ریشه هایی هم از‏‎ ‎‏آنها هست الآن. و همین ریشه ها هستند که در بین آقایان اعراب می روند به آنها تزریق‏‎ ‎‏می کنند که اینها می خواهند بین عرب و عجم فرق بگذارند. در بین شما می آیند‏‎ ‎‏می گویند بین برادرهای سنی و شیعه می خواهند فرق بگذارند. در هر جا یک چیزی،‏‎ ‎‏نغمه ای می کنند. در کارخانه ها می روند یک طور دیگری آنها را از کار باز می دارند.‏‎ ‎‏پیش کشاورزها می روند، آنها را به طور دیگری اخلال می کنند پیش آنها. الآن از‏‎ ‎‏ریشه های آنها یک اشخاصی متفرق هست در همه جای ایران. و البته از خارج هم الهام‏‎ ‎‏می گیرند اینها و مشغول فساد هستند.‏

‏‏لزوم دوری گزینی از اختلاف‏

‏‏     امروز آن چیزی که تکلیف همۀ ماست، شما برادرهای اهل سنت، اینها برادرهای‏‎ ‎‏اهل تشیع، همه، همۀ افراد این ملت تکلیف دارند، این است که الآن توجه به این معنا‏‎ ‎‏داشته باشند که دستهایی در کار است که نگذارند اسلام تحقق پیدا بکند، با شیوه های‏
‏‎

‎‏مختلف. شیوه های مختلفی الآن در کار است. و این نکته اش این است که خارجیها آنکه‏‎ ‎‏به آن رسیده اند این است که اسلام است که جلو منافع آنها را می گیرد. اگر اسلام تحقق‏‎ ‎‏پیدا بکند، این مملکت یک مملکت اسلامی بشود، دست آنها دیگر تا آخر کوتاه است؛‏‎ ‎‏ولهذا الآن که همه رأی دادید به جمهوری اسلامی و همه وفاداری خودتان را اعلام‏‎ ‎‏می کنید، و این وفاداری یک امر طبیعی است که همه اسلام را می خواهید و همۀ ما اسلام‏‎ ‎‏را می خواهیم، الآن اینها در صدد این هستند که بین مسلمین تفرقه بیندازند و یک‏‎ ‎‏برنامه هایی، یک پیشنهادهایی بکنند که همۀ این پیشنهادها یا بیشتر این پیشنهادها برای‏‎ ‎‏این است که نگذارند جمهوری اسلامی به آنطوری که اسلام می خواهد تحقق پیدا بکند.‏‎ ‎‏الآن بر همۀ ماست که دست از اختلافات جزئی و شخصی و این چیزها برداریم؛ دست از‏‎ ‎‏آن چیزهایی که امور شخصی است. همۀ اهل این مملکت در زمان سابق به واسطۀ‏‎ ‎‏فشارهایی که سابق آوردند، اکثر اهل این مملکت، نارضایت ناراضی هستند. این‏‎ ‎‏ناراضیها از سابق هستند؛ جمهوری اسلامی هیچ نارضایتی درست نکرده است. این‏‎ ‎‏وارث یک عده ای است؛ یک عدد کثیری از ناراضیها هست. الآن باید فکر این معنا‏‎ ‎‏باشیم که جمهوری اسلامی آمده است برای اینکه اصلاح کند امور را. آمده ترمیم کند‏‎ ‎‏آن خرابیها را. و باید همه کمک کنیم به این جمهوری اسلامی، نگذاریم اینهایی که‏‎ ‎‏می خواهند اخلال بکنند به نتیجه برسند. اگر خدای نخواسته این اخلالگرها بتوانند یک‏‎ ‎‏کاری انجام بدهند و ما نتوانیم جلو آنها را بگیریم و آنها رو به رشد بروند، و ما به واسطۀ‏‎ ‎‏اختلافات ـ اگر در بینمان ایجاد بشود ـ رو به ضعف برویم، خوف این هست که دوباره‏‎ ‎‏یک مسائلی شبیه به آن مسائل سابق پیش بیاید یا بدتر از آن. بنابراین الآن همۀ ما موظفیم‏‎ ‎‏که از آن چیزهایی که مربوط به شخصیات خودمان است یک قدری صرف نظر کنیم،‏‎ ‎‏یک قدری صبر کنیم.‏

‏‏صدر اسلام، الگوی جامعۀ امروز‏

‏‏     شمایی که پنجاه و چند سال در زیر ظلم صبر کردید، یعنی نتوانستید حرف بزنید، حالا‏
‏‎

‎‏یکی دو سال هم صبر کنید، تأمل کنید، کمک کنید به این نهضت، کمک کنید و نگذارید‏‎ ‎‏که این اشخاص مفسد بیایند و فساد بکنند بین شما؛ بیایند یک چیزی بگویند که بخواهند‏‎ ‎‏بین شما را با دیگران جدایی بیندازند؛ بین آقایان بروند یک جور دیگری صحبت بکنند،‏‎ ‎‏نگذارند آقایان با هم دوست باشند. همۀ ما باید با هم برادر باشیم؛ و همه دوستیم، همه‏‎ ‎‏مسلمانیم، همه اهل یک ملت هستیم، و همه باید با هم دست به هم بدهیم تا اینکه‏‎ ‎‏ان شاءالله این آشفتگیها رفع بشود. و شما بدانید که اگر ـ چنانچه ـ اسلام تحقق پیدا بکند،‏‎ ‎‏همان معانی که در صدر اسلام بود تحقق پیدا می کند؛ همان برادری که در صدر اسلام‏‎ ‎‏بود، همان برابری که در صدر اسلام بود، همان قطع ایادی ظَلَمه که در آن وقت بود،‏‎ ‎‏ان شاءالله تحقق پیدا می کند. من از خدای تبارک و تعالی توفیق و تأیید همۀ آقایان را‏‎ ‎‏می خواهم؛ و امیدوارم که این ملت به سعادت و سلامت بتواند این راه را طی بکند.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎