مجله کودک 365 صفحه 28

ورزش اسب سواری یکی از قدیمی­ترین و ریشه دارترین ورزشهاست. از زمانی که اسب توسط انسان رام و اهلی شد و برای سواری و بارکشی مورد استفاده قرار گرفت، مسابقه دادن با این چهار پا نیز مورد علاقه انسان قرار گرفت و ورزش سوارکاری به وجود آمد. اقوام آریایی را یکی از اولین سوارکاران ماهر در دنیا می­دانند. آنها هنگامی که به سرزمین فعلی ما آمدند، یک دلیل نفوذشان، داشتن اسبهای خوب و تندرو بود. آریایی­ها آن قدر اسب را دوست داشتند که هنگامی که شخصی می­مُرد، اسبش را هم با او دفن می­کردند. در ادبیات هخامنشی­ها نیز واژه­های زیادی وجود دارد که از کلمه اسب گرفته شده­اند. مثلاً واژه «طهماسب» که از دو بخش طهم و اسب تشکیل شده، یعنی دارنده اسب قوی و فربه. یا کلمه گرشاسب که همان گرش و اسب است یعنی دارنده اسب لاغر و از کارافتاده. پارس­ها، سوارکاران ماهر تاریخ حرف زدن با راننده قطار از درون ایستگاه مانند امروز با استفاده از وسایل مخابراتی مقدور نبود. بنابراین چراغ­هایی دستی ساخته شده بودند که ماموران ایستگاه با تکان دادن