جغرافیای اشک
□ علی اصغر سعادتی
در سرزمین رویش گلواژه‌های عشق
در پهندشت تابش اندیشه
ما، رام چشم توایم ای بلور نور
هر چند از فراق تو لبریز اندهیم؛
اما
هنوز
با دست بسته
با تو روانیم همچو آب.
ما را چه باک
در سایه‌سار دجله
که زبان سرخ به کام است
در مسلخی به وسعت جغرافیای اشک
و همچنان به حکم تو
لبریز
باده‌ایم.