و می نشستند و زیارت «جامعه کبیره» و دو رکعت نماز میخواندند. این برنامه تا زمانی که ایشان در نجف تشریف داشتند، ادامه داشت.
هرگز دیده نشد که حضرت امام
بگویند مثلاً امشب مهمان میآید و من نیستم یا مثلاًجواب نامهها مانده است
و از این دست. همه کارهای ایشان در ساعت مقرر و مخصوص به خود انجام میگرفت. خود حضرت امام در این باره میفرمودند:
هر چه هست، از اهل بیت است.
توجه و ارادت ایشان به اهل بیت (ع)، عجیب بود. اگرچه ممکن است عده دیگری نیز چون امام به اهل بیت توجه داشته
باشند، اما هرگاه این توجه با معرفتی زیاد آمیخته شود، موضوع اهمیت بیشتری
پیدا میکند.
ایوا بهتزده و ناباورانه به این رویداد ناراحتکننده نگاه میکند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 373صفحه 5