سخنرانی
ضرورت حفظ وحدت و برادری اسلامی
سخنرانی در جمع دانشجویان دانشگاه شیراز (ضرورت حفظ وحدت)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 -1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 29 آذر ‭1358

زمان (قمری) : 30 م‍ح‍رم‌ ‭1400

مکان: قم

شماره صفحه : 352

موضوع : ضرورت حفظ وحدت و برادری اسلامی

زبان اثر : فارسی

حضار : دانشجویان مسلمان دانشگاه شیراز

سخنرانی در جمع دانشجویان دانشگاه شیراز (ضرورت حفظ وحدت)

سخنرانی

‏زمان: 29 آذر 1358 / 30 محرّم 1400‏

‏مکان: قم‏

‏موضوع: ضرورت حفظ وحدت و برادری اسلامی‏

‏حضار: دانشجویان مسلمان دانشگاه شیراز‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم ‏

برادری، نه رهبری

‏     دانشجویان عزیز که پیشروان انقلاب و ان شاءالله کسانی هستند که مقدرات کشور ما‏‎ ‎‏بعد از این در دست آنها است، دانشجویان عزیزی که در این انقلاب همدوش همۀ‏‎ ‎‏برادران در راه اسلام قدم برداشته اند، خوش آمدند.‏

‏     عزیزان من، پیش من رهبری مطرح نیست؛ «برادری» مطرح است. خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی در قرآن کریم ما را برادر خوانده است:‏ إِنَّمَا المُسلِمُونَ إِخوَةٌ‎[1]‎‏. در اسلام «رهبری»‏‎ ‎‏مطرح نیست. اصلاً بزرگان اسلام ما هم در عین حالی که رهبرهای معنوی بودند،‏‎ ‎‏مع ذلک پیششان مطرح نبوده است این معانی. من خدمتگزار شما باشم بهتر است تا اسم‏‎ ‎‏رهبری. ‏

‏     و من امیدوارم این چند روزی که در پیش شما هستم در خدمت شما باشم. و‏‎ ‎‏امیدوارم که ما همه با هم برادروار، در یک صف، به طوری که جلو و عقب نداشته باشد،‏‎ ‎‏در صف واحد، برادر دینی، برادر اسلامی، برادر ایمانی، برای آرمانهای بزرگ اسلام‏‎ ‎‏کوشش کنیم و به پیش برویم. اگر ما برادری خودمان را حفظ کنیم و با حفظ برادری در‏‎ ‎‏صف واحد پیش برویم و اتکال به خدای تبارک و تعالی بکنیم، پیروزی نصیب ماست. ‏

نقطۀ عطف در تاریخ ایران

‏     خدای تبارک و تعالی به مستضعفان وعدۀ پیروزی داده است. و نمونه های پیروزی‏

‏مستضعفان یکی بعد از دیگری پیدا می شود. و من امیدوارم که این نقطۀ عطف تاریخی‏‎ ‎‏که از ایران پیدا شده است به همۀ ممالک اسلامی، بلکه به همۀ مستضعفان جهان،‏‎ ‎‏پرتوافکن باشد. و من امیدوارم که شما جوانها، شما عزیزان، ببینید که یک دولت‏‎ ‎‏اسلامی، که مبنایش بر برادری است، نه بر حاکم و محکومی، شماها ادراک کنید و ببینید‏‎ ‎‏یک حکومتی که مبنایش بر محبت است؛ مبنایش بر اخوت است؛ مبنایش بر این نیست‏‎ ‎‏که یکی بالا باشد و یکی پایین؛ مبنایش این نیست که طبقه ای باشد فوق طبقۀ دیگر؛‏‎ ‎‏شماها ببینید آن را. من امیدوارم که با این تحولی که در ایران تحقق پیدا کرده است، و با‏‎ ‎‏این وضع روحی که در جوانهای عزیز ما پیدا شده است، و در این وحدتی که بین‏‎ ‎‏قشرهای ما پیدا شده است، و به این توجهی که به اسلام و احکام اسلام پیدا شده است، ما‏‎ ‎‏بزودی پیروزی را ببینیم. ‏

به امید پیروزی در سایۀ اتکال و اتحاد

‏     برادران عزیز من، فرزندان محترم من، خواهرهای من، برادرهای من، کوشش کنید‏‎ ‎‏که وحدتتان را حفظ کنید از اغراض جزئیه که همه اش برمی گردد به اغراض دنیویه، و‏‎ ‎‏همه اش برمی گردد به کارهای شیطانی ‏‏[‏‏بپرهیزید‏‏]‏‏ امروز اسلام و قرآن در دست‏‎ ‎‏شماست. و شما می توانید اسلام را و قرآن را ترویج کنید و در همۀ قشرهای دنیا بیرق‏‎ ‎‏اسلام را بپا کنید، اگر وحدت اسلامیتان را حفظ کنید و این قدرت ایمان را، که با قدرت‏‎ ‎‏ایمان پیش بردید، نگهداری کنید. ‏‏[‏‏پیش می روید‏‏]‏‏ اگر خدای نخواسته در این حالی که‏‎ ‎‏یک نحو پیروزی پیدا شده است و در اثر قدرت ایمانی و وحدت کلمه بوده است، اگر‏‎ ‎‏خدای نخواسته یک سستی در این پیدا بشود، ما اگر بخواهیم پیروز هم بشویم راهمان‏‎ ‎‏طولانی خواهد شد. می بینید که در همه جا توطئه ها در دست تحقق است. ریشه های‏‎ ‎‏گندیده دارند با هم مجتمع می شوند. و شما برادرها و عزیزهای دانشجو، همۀ قشرهای‏‎ ‎‏ملت، به هم بپیوندید. دستهای کثیف پیدا شده است که جدایی بین قشرهای ملت ایجاد‏‎ ‎‏کند. از جدایی و از افتراق ما بهره برداری می کنند آنها. کوشش کنید که این وحدت کلمه‏

‏از دست نرود. و مهمتر اینکه اتکال به خدا از دست نرود. با اتکال به خدا، با اتکا به قرآن‏‎ ‎‏کریم، به پیش بروید، که پیروزید. و من امیدوارم که بزودی شما پیروزی را در آغوش‏‎ ‎‏بگیرید؛ و اسلام، آن رژیم عدل، آنکه مخفی است برای قشرها، آنکه برنامه هایش‏‎ ‎‏تاکنون وجود پیدا نکرده است، با دست برومند جوانان ما، با دست برومند برادران و‏‎ ‎‏خواهران ما، تحقق پیدا بکند. ‏

‏     خداوند به همۀ شما نصرت عنایت کند؛ و همۀ شما را در پناه اولیای اسلام حفظ کند.‏‎ ‎‏به پیش بروید و شیاطین را برانید. ‏

‏والسلام علیکم و رحمة الله  ‏

‎ ‎

  • ـ سوره حجرات، آیۀ 10.