دلایل آن را می توان در نامه ای که در 26 فروردین برای نمایندگان مجلس شورای اسلامی و وزرا نوشتند، به خوبی دریافت. زیرا نامه 6 فروردین برای توجه دادن به شخص مرحوم آیت الله منتظری نوشته شده بود و به دلیل آن که بیان برخی نقاط ضعف آقای منتظری در آن بود، اصولاً قصد انتشار آن را نداشتند.

با سلام و تشکر از سؤال شما، به اطلاع شما مخاطب محترم می رساند که حضرت امام خمینی(س)، یکی از رسالت ها و وظایف مجلس را رفع گرفتاری ها و محرومیت های مردم دانسته اند. ایشان به منتخبین مردم توصیه می کنند که قبل از پرداختن به لوایح و تبصره ها به فکر مسائل اصلی و کلیدی کشور باشند و با نصب العین قرار دادن اسلام به طرح قوانین و لوایحی بپردازند که در پرتوی آن مشکلات اساسی کشور مرتفع و سیاست های زیربنایی کشور در امور فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و سیاسی در راستای کمک به محرومان و رفع استضعاف، مدون و اجرایی گردد...

با سلام و تشکر از سوال شما مخاطب گرامی، در پاسخ باید گفت که برای شناخت و درک مفهوم کاپیتولاسیون، ابتدا می بایست از زاویه تاریخی به آن نگریست. آن چه که به عنوان نظام قضاوت کنسولی در ادبیات حقوقی و سیاسی جهان شناخته می شود به امتیازات و مصونیت هایی که اتباع دولت های مسیحی در سرزمین های غیر مسیحی و یا بیگانه به موجب اسناد و عهدنامه هایی از آن برخوردار می شوند، گفته می شود...

با سلام در پاسخ شما مخاطب گرامی باید گفت که از نخستین روزهای آغاز نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی (س)، آرمان فلسطین و مخالفت و دشمنی با موجودیت و اشغالگری های رژیم جعلی اسرائیل که با توطئه و خباثت انگلیس و فرانسه و با پشتیبانی ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق، در دل جغرافیای جهان اسلام تاسیس گردید، همواره به عنوان یکی از اصول تغییرناپذیر انقلاب اسلامی و رهبری آن بوده است...

با سلام و تشکر از سوال خوب شما، قبل از پاسخ، توجه شما را به این نکته جلب می کنیم که استقلال یک کشور وجوه مختلف و در عین حال در هم تنیده ای دارد. از منظر سیاسی موضوع استقلال بیشتر به کشورهای پسا استعماری و در حال توسعه برمی گردد. تاریخ روابط بین الملل سرشار از نمونه هایی از مبارزات مردم کشورهای مستعمره و عقب نگه داشته شده برای کسب استقلال و به دست گرفتن سرنوشت خویش است...

با عرض سلام و تبریک متقابل ۲۹ فروردین روز ارتش جمهوری اسلامی ایران به استحضار شما مخاطب ارجمند می رساند که برای بررسی بهتر موضوع، باید به سالهای مبارزه علیه رژیم طاغوت بازگشت. زمانی که شاه، ارتش خود را در مقابل مردم به پاخاسته قرار داد تا به زعم خود قیام مردم را سرکوب نماید...

جمهوری اسلامی پیشنهادی امام خمینی شامل دو جزء بود یعنی از دو کلمه مرکب شده بود. کلمه جمهوری و کلمه اسلامی ، کلمه جمهوری شکل حکومت پیشنهاد شده را مشخص می کند و کلمه اسلامی، محتوای این حکومت را بیان می کند. یعنی پیشنهاد می شود که این حکومت با اصول و مقررات اسلامی اداره شود و در مدار اصول اسلامی حرکت کند. در اندیشه سیاسی امام خمینی،جمهوری شکل حقوقی رژیم است که توسط خود مردم نعیین می شود که تکیه بر اکثریت مردم است یعنی در واقع جمهوری، در اندیشه امام خمینی به همان معنایی است که در همه جه وجود دارد،یعنی فرم و شکل حکومت را تشکیل می دهد و اسلامی محتوای آن فرم راکه قوانین الهی است .

ارتباط با همه ملل و دولت های دیگر یک اصل معقول در نظام اندیشه ای امام خمینی (س) می باشد و فقط دو کشور استثنا شدند: یکی اسرائیل به سبب اشغالگری و آواره کردن اکثر بومیان فلسطین، و دیگری افریقای جنوبی به علت داشتن نظام سیاسی مبتنی بر آپارتاید که مشروعیت خود را از دست داده بود که دومی چندی پس از رحلت امام (س) تغییر روش داد و جمهوری اسلامی با آن کشور به سرعت رابطه برقرار نمود.

افراد هر جامعه دارای اندیشه ها، تفکرات و تمایلات متفاوتی هستند. در ارتباط بین افراد جامعه با حکومت، گروه های موافق و مخالفی وجود دارند که با برخوردهای متفاوت حکومت روبه رو می شوند. صرف نظر از انگیزه مخالفت ها و چرایی آن ها، نحوه برخورد حکومت با گروه های مخالف در جوامع قابل بررسی است و از برخوردهای ساده و همراه با ملایمت تا برخورد خشن، ضرب و جرح و به دار کشیدن مخالفان را در طول تاریخ شاهد بوده ایم. سؤالی که مطرح است اینکه مخالفان در نظام سیاسی اسلام، از چه جایگاهی برخوردارند؟ و برخورد حاکمان با مخالفان چگونه باید باشد؟

با کمی تأمل در سیره ائمه (علیهم السلام) می توان دریافت که تلاش اولیه امیرالمؤمنین(ع) در مواجهه با مخالفت ها و معارضه های مخالفان خود پاسخ‏گویی به شبهات مخالفان بود و می‏ کوشید راهی برای پایان بخشیدن مسالمت ‏آمیز؛ نزاع و دشمنی بیابد. اگر از این راه نتیجه‏ی دل‏خواه به دست نمی‏ آمد، با مخالفان خود، تا جایی که به امنیت و وحدت جامعه ‏ی اسلامی آسیبی نمی‏ رسید، مدارا، و از شدت و خشونت پرهیز می‏ کرد. سرانجام اگر مخالفان دست به قیام مسلحانه می‏ زدند و امنیت شهرها و راه‏ها را به خطر می ‏انداختند، نوبت به برخورد قاطعانه می ‏رسید. البته امام در این مرحله نیز هیچ گاه از ارشاد و راهنمایی دشمنان غفلت نمی‏ کردند و در عمل همیشه به این اصل پایبند بودند.

چپاولگران حیله گر کوشش کردند به دست عمال به اصطلاح روشنفکر خود، اسلام را همچون مسیحیت منحرف به انزوا کشانند و علما را در چهارچوب مسائل عبادی محبوس کنند و ائمه جماعات را در مساجد و محافل عقد و ازدواج منزوی، و مقدسین از توده را سرگرم ذکر و دعا، و جوانان عزیز را سرگرم عیش و نوش، از صحنه امور سیاسی و اجتماعی و اهتمام به امور مسلمین و گرفتاری بلاد اسلامی خارج نمایند و در این امر توفیق بسزایی پیدا کردند و از این جهالت و غفلت ما سوء استفاده کردند و بلاد مسلمین را یا مستعمره خویش نمودند و یا به استثمار کشیدند و بسیاری از سلاطین و حکام مسلمین را استخدام نموده و با دست آنان ملتها را به استضعاف و استثمار کشاندند و وابستگی و فقر و فاقه و پیامدهای آنها گریبانگیر توده های دربند گردید.»(صحیفه امام، ج 18، ص 89)

امام خمینی(ره) بنیانگذار انقلاب اسلامی با واکاوی خاستگاه و جایگاه مجلس در جمهوری اسلامی، نمایندگان را به انجام وظیفه قانونی و اسلامی خود فرا می خواند. ایشان ضمن بیان توصیه های یازده گانه ای که به مثابه منشور نمایندگی می باشد، راهبرد تکالیف آنان را تبیین می کند و سندی راهبردی و بلند مدت و نقشه راه را نه تنها برای نمایندگان نخستین دوره مجلس شورای اسلامی بلکه برای نمایندگان همه اعصار مجلس شورای اسلامی یاد آور می شوند.

امام با اشاره به آزادی فعالیت احزاب و گروه ها، بین آزادی بیان و توطئه تمایز قائل می شود و اوّلی را طبیعی و مجاز می شمارد و دوّمی را مردود.

با توجه به رویکرد امام خمینی(س) و اعتقاد به نقش کنش انسانی در جهت هدایت و رشد جامعه، سیاست اهمیت ویژه ای نزد ایشان پیدا می کند. اعتقاد به اسلام سیاسی و اینکه اسلام دین سیاست است در کنار تعریفی متعالی از سیاست بر خلاف برداشت ها و رهیافت های سطحی و موقتی باعث شده تا امام خمینی(س) رابطه ای بسیار نزدیک بین زندگی و سیاست برقرار نمایند و برای آن چندین بعد در سطوح مختلف قائل شوند و متعالی ترین نوع آن را به هدف سعادت دنیوی و اخروی فرد و جامعه تلقی نمایند.

دیانت؛ همان سیاستی است که مردم را از اینجا حرکت می ‏دهد ... آنها را از آن راه می ‏برد که صلاح مردم است که همان صراط مستقیم است.» (تفسیر سوره حمد، صص: 246-247)

امام خمینی (س) به خوبی واقف بودند که نباید به مردم کشورها اهانت شود، لذا در قبال شعار مرگ بر امریکا چنین توضیحی را بیان داشته اند: «این ملتی که الآن دارند فریاد می ‏زنند «مرگ بر امریکا» مقصودشان کارتر است. ملت امریکا که به ما کاری نکرده. ملت امریکا اگر بفهمد مطلب را، اگر بفهمد مطلب را ملت امریکا، به حسب وجدان انسانی ‏اش، با ما موافق است.»