قرار بود اعضای کانون نویسندگان ایران برای دیدار با امام به محل اقامتشان بروند. آن روزها دیدارها در مدرسه علوی انجام می شد. سیمین دانشور هم از اعضای این کانون بود که برای ملاقات رفته بود.
امام وفات مرحوم آقا مصطفی را یکی از الطاف خفیه الهی می دانستند.
امام در جریان شهادت حاج آقا مصطفی بسیار آرام برخورد کردند.
در تمام مدتی که امام در نجف تشریف داشتند من برنامه ای منظم و معین را از ایشان دیدم.
امام در عین اینکه مفاسد آنها را بیان میکردند، برای اطلاع از مسایل جهانی از اخبار رادیو استفاده می کردند.
امام طبق سنت هر ساله در آستانه حج، پیامی به حجاج بیت الله میدادند.
در نجف بعضی از آقایان و مردم به امام گله میکردند که چرا با بعضی از دوستانتان زیاد گرم نمیگیرید؟
تحریرالوسیله را حضرت امام در دوران تبعید در ترکیه تحریر فرموده بودند.
امام در تدریس هر دلیلی را با کمال دقت تبیین و به نقد و تحلیل و نقض و ابرام میپرداختند.
حضرت امام، هیچ گاه حاضر نبود برای مطرح شدن خود کوچکترین اقدامی بکند.
روزی به امام عرض کردم: حاج آقا شما سراپای وجودتان قرآن عملی است
بعد از رحلت آیات عظام حکیم و شاهرودی حجتالاسلام و المسلمین احسانبخش نامهای از رشت برایم به نجف ارسال داشت
جمعیت زیادی در منزل امام جمع شده بود و سخنرانی ایشان هم ضبط می شد.
من شاهد بودم که حضرت امام (قدسسره) مقید بودند که حتماً نماز را اوّل وقت بخوانند
از ویژگیهای مهم امام تشخیص موقعیت جامعهٔ ایرانی بود که مسأله بسیار دقیقی بود.
با دادن این اعلامیهها حاج آقا روحالله خرده خرده توى مردم کوچه و بازار هم یک مقدار آشنایی پیدا کرده، و جا افتادند.
شبی در نجف در محضر امام در بیرونی بودم که یکی از طلاب حاضر در مجلس از معظمله سؤال نمود.
امام فرمود: «اگر کسى به عکس من اهانتى کرد و جسارتى شد، راضى نیستم از من دفاع کنند.
به خدمت امام رفتم و عرض کردم تکلیف شرعى من در مقابل دارالتبلیغ چیست؟
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.