تحریرالوسیله را حضرت امام در دوران تبعید در ترکیه تحریر
فرموده بودند. آقا شیخنصراللّه خلخالى از امام خواستند که دستنویس
تحریرالوسیله را لطف کنند تا ایشان آن را چاپ کنند. امام فرمودند: چرا
مىخواهید چاپ کنید؟ حاج شیخنصراللّه گفت: «براى مقلدان عرب.» امام
فرمودند: من مقلد عرب ندارم. حاج شیخنصراللّه گفت: «اولاً عدهاى از
شیعیان عراق، مقلد شمایند. ثانیاً باید فتواى مرجع در اختیار باشد. عدم
تقلید، شاید براى این است که فتواى شما در اختیارشان نیست. وقتى فتواى
شما در اختیارشان باشد، تقلید خواهند کرد.» البته حرف شیخنصراللّه درست
بود. زیرا عربها، بهخصوص عربهاى عراق، دلبستگى عمیق به امام داشتند. در
هر حال، امام نپذیرفتند و فرمودند: اگر من، این تعداد مقلد داشته باشم، به
کتابفروشى مراجعه مىکنند و کتابفروش، وقتى تقاضا را دید، در صدد چاپ
رسالۀ من برمىآید. چرا با پول بیتالمال چاپ شود؟ حاج شیخنصراللّه گفت:
شما قبول بفرمایید. من، بهجاى کتابفروشى، رساله را با خرج خودم چاپ
مىکنم.» امام نپذیرفتند. ولى اصرار حاج شیخنصراللّه ادامه داشت، در نهایت،
امام به ایشان فرمودند: اگر این که مىگویید، صحت داشته باشد، همۀ
تحریرالوسیله به درد عوام عرب نمىخورد. این را مىدهیم تلخیص کنند.
منبع: آئینۀ حُسن، ص136
.
انتهای پیام /*