حکم
مخالفت با استعفای نخست وزیر
حکم ابقای آقای میر حسین موسوی در مقام نخست وزیری و مخالفت با استعفای ایشان
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 15 ش‍ه‍ری‍ور ‭1367

زمان (قمری) : 24 م‍ح‍رم‌ ‭1409

مکان: تهران

شماره صفحه : 123

موضوع : مخالفت با استعفای نخست وزیر

زبان اثر : فارسی

مخاطب : موسوی، میر حسین (نخست وزیر)

حکم ابقای آقای میر حسین موسوی در مقام نخست وزیری و مخالفت با استعفای ایشان

حکم

‏زمان:‏‎ ‎‏15 شهریور 1367 / 24 محرّم 1409‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: مخالفت با استعفای نخست وزیر‏

‏مخاطب: موسوی، میرحسین (نخست وزیر)‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏جناب آقای موسوی، نخست وزیر محترم‏

‏     نامۀ استعفای شما باعث تعجب شد.‏

‏     حق این بود که اگر تصمیم بدین کار داشتید، لااقل من و یا مسئولین رده بالای نظام را‏‎ ‎‏در جریان می گذاشتید.‏

‏     در زمانی که مردم حزب الله برای یاری اسلام فرزندان خود را به قربانگاه می برند چه‏‎ ‎‏وقت گله و استعفا است. شما در سنگر نخست وزیری، در چهارچوب اسلام و قانون‏‎ ‎‏اساسی، به خدمت خود ادامه دهید.‏‎[1]‎‏ در صورتی که نسبت به بعضی از وزرا به توافق‏‎ ‎‏نمی رسید، چون گذشته عمل می شود. این حق قانونی مجلس است که به هر وزیری که‏‎ ‎‏مایل بود رأی دهد.‏

‏     تعزیرات از این پس در اختیار مجمع تشخیص مصلحت است، که اگر صلاح بداند به‏‎ ‎‏هر میزان که مایل باشد در اختیار دولت قرار خواهد داد.‏


‏     همه باید به خدا پناه بریم؛ و در مواقع عصبانیت دست به کارهایی نزنیم که دشمنان‏‎ ‎‏اسلام از آن سوء استفاده کنند.‏

‏     مردم ما ازاینگونه مسائل در طول انقلاب زیاد دیده اند، این حرکات هیچ تأثیری در‏‎ ‎‏خطوط اصیل و اساسی انقلاب اسلامی ایران نخواهد داشت.‏

‏     از آنجا که من به شما علاقه مندم، ان شاءالله عندالملاقات مسائلی است که گوشزد‏‎ ‎‏می نمایم. والسلام.‏

‏15 / 6 / 67 ‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‎ ‎

  • ـ آقای میرحسین موسوی که یکی از کارگزاران امین و مورد علاقه و حمایت امام خمینی در طول دوران تصدی پست نخست وزیری در حساسترین و دشوارترین مراحل تاریخ بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود، پس از دریافت نظر امام خمینی طی نامه ای استعفای خویش را پس گرفت. متن نامۀ ایشان بدین قرار است: «بسم اللّه الرحمن الرحیم. محضر مبارک مقام رهبری، حضرت امام خمینی ـ مدظله العالی ـ ضمن تقدیم سلام و تحیات، پیام پدرانه و هشدار دهندۀ حضرتعالی را به گوش جان شنیدم. اینجانب عزت و مصلحت را در تبعیت از مقام معظم رهبری می دانم و استعفای خود را که با انگیزۀ دلسوزی برای اسلام و انقلاب و مصلحت کشور تقدیم نموده بودم، پس می گیرم. مسائل و مواردی که چاره جویی آنها را به مصلحت کشور می دانم، حضوراً عرض می کنم و در هر حال مطیع امر رهبری به عنوان یک مرید و مقلد بوده و هستم. میرحسین موسوی، نخست وزیر».