پیام به ملت مسلمان و علمای پاکستان (شهادت سید عارف حسین حسینی)

‏‏پیام‏

‏‏زمان:‏‎ ‎‏14 شهریور 1367 / 23 محرّم 1409‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: عرصۀ تقابل اسلام ناب محمدی (ص) با اسلام امریکایی‏

‏‏مناسبت: شهادت آقای سیدعارف حسین حسینی‏

‏‏مخاطب: ملت مسلمان پاکستان ـ علمای اسلام‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏خدمت حضرات علمای اعلام و حجج اسلام و ملت بزرگوار پاکستان ـ ایّدهم الله تعالی‏‎ ‎‏     پیامها و تلگرافات تبریک و تسلیت شما در رابطه با شهادت جناب حجت الاسلام‏‎ ‎‏آقای سیدعارف حسین الحسینی این یار وفادار اسلام و مدافع محرومان و مستضعفان و‏‎ ‎‏این فرزند راستین سید و سالار شهیدان، حضرت ابی عبدالله الحسین ـ علیه السلام ـ واصل‏‎ ‎‏گردید. گرچه این حادثۀ بزرگ قلوب مسلمانان و خصوصاً روحانیت متعهد اسلام را‏‎ ‎‏جریحه دار نمود، ولی مسئله ای دور از انتظار ما و ملتهای مظلوم جهان و خصوصاً ملت‏‎ ‎‏بزرگوار پاکستان که خود طعم تلخ استعمار را چشیده است و با مبارزه وجهاد و شهادت‏‎ ‎‏استقلال خویش را به دست آورده است، نبود.‏

‏‏     دردآشنایان جوامع اسلامی، همانان که با محرومان و پابرهنگان میثاق خون بسته اند،‏‎ ‎‏باید توجه کنند که در آغاز راه مبارزه اند و برای شکستن سدهای استعمار و استثمار و‏‎ ‎‏رسیدن به اسلام ناب محمدی راه طولانی در پیش دارند. و برای امثال علامه عارف‏‎ ‎‏حسین حسینی بشارتی بالاتر از این نبوده است که از محراب عبادت حقْ عروج خونین‏‎ ‎‏ارجِعِی اِلی رَبِّکِ‏‎[1]‎‏ را نظاره کند، و جرعۀ وصل یار را از شهد شهادت بیاشامد، و شاهد‏‎ ‎‏وصول هزاران تشنۀ عدالت به سرچشمۀ نور گردد. بزرگترین فرق روحانیت و علمای‏‎ ‎‏متعهد اسلام با روحانی نماها در همین است که علمای مبارز اسلام همیشه هدف تیرهای‏
‏‎

‎‏زهرآگین جهانخواران بوده اند و اولین تیرهای حادثه قلب آنان را نشانه رفته است؛ ولی‏‎ ‎‏روحانی نماها در کنف حمایت زرپرستان دنیاطلب، مروّج باطل یا ثناگوی ظلمه و مؤید‏‎ ‎‏آنان بوده اند.‏

‏‏     تا به حال یک آخوند درباری یا یک روحانی وهابی را ندیده ایم که در برابر ظلم و‏‎ ‎‏شرک و کفر، خصوصاً در مقابل شوروی متجاوز و امریکای جهانخوار ایستاده باشد.‏‎ ‎‏همان گونه که یک روحانی وارستۀ عاشق خدمت به خدا و خلق خدا را ندیده ایم که برای‏‎ ‎‏یاری پابرهنگان زمین لحظه ای آرام و قرار داشته باشد و تا سر منزل جانان علیه کفر و‏‎ ‎‏شرک مبارزه نکرده باشد. و عارف حسینی اینگونه بود. و ملتهای اسلامی حتماً دلیل این‏‎ ‎‏واقعه را دریافته اند که چرا در ایران «مطهری»ها و «بهشتی»ها و شهدای محراب و سایر‏‎ ‎‏روحانیون عزیز، و در عراق «صدر»ها و «حکیم»ها و در لبنان «راغب حرب»ها و‏‎ ‎‏«کُرّیم»ها، و در پاکستان «عارف حسینی»ها، و در تمامی کشورها روحانیون درد آشنای‏‎ ‎‏اسلام ناب محمدی ـ صلی الله علیه و آله ـ هدف توطئه و ترور می شوند.‏

‏‏     ملت شریف و مسلمان پاکستان، که بحق ملتی انقلابی و وفادار به ارزشهای اسلامی‏‎ ‎‏بوده اند و با ما رابطۀ دیرینۀ گرم انقلابی، عقیدتی و فرهنگی دارند، باید تفکر این‏‎ ‎‏شخصیت شهید را زنده نگه دارند، و نگذارند شیطان زادگان جلوی رشد اسلام ناب‏‎ ‎‏محمدی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را بگیرند. امروز استکبار شرق و غرب چون از‏‎ ‎‏رویارویی مستقیم با جهان اسلام عاجز مانده است، راه ترور و از میان بردن شخصیتهای‏‎ ‎‏دینی و سیاسی را از یک طرف و نفوذ و گسترش فرهنگ اسلام امریکایی را ازطرف‏‎ ‎‏دیگر به آزمایش گذاشته اند. ای کاش همۀ تجاوزات جهانخواران همانند تجاوز شوروی‏‎ ‎‏به کشور مسلمان و قهرمان پرور افغانستان علنی و رودررو بود تا مسلمانان ابهت و اقتدار‏‎ ‎‏دروغین غاصبین را در هم می شکستند؛ ولی راه مبارزه با اسلام امریکایی از پیچیدگی‏‎ ‎‏خاصی برخوردار است که تمامی زوایای آن باید برای مسلمانان پابرهنه روشن گردد؛ که‏‎ ‎‏متأسفانه هنوز برای بسیاری از ملتهای اسلامی مرز بین «اسلام امریکایی» و «اسلام ناب‏‎ ‎‏محمدی» و اسلام پابرهنگان و محرومان، و اسلام مقدس نماهای متحجر و سرمایه داران‏
‏‎

‎‏خدانشناس و مرفهین بی درد، کاملاً مشخص نشده است. و روشن ساختن این حقیقت که‏‎ ‎‏ممکن نیست در یک مکتب و در یک آیین دو فکر متضاد و رودررو وجود داشته باشد‏‎ ‎‏از واجبات سیاسی بسیار مهمی است، که اگر این کار توسط حوزه های علمیه صورت‏‎ ‎‏پذیرفته بود، به احتمال بسیار زیاد سید عزیز ما، عارف حسین، در میان ما بود. وظیفۀ همۀ‏‎ ‎‏علماست که با روشن کردن این دو تفکر، اسلام عزیز را از ایادی شرق و غرب نجات‏‎ ‎‏دهند. البته خون این شهیدان عزیز تمامی خاک و خاشاکها را از مسیر اعتلای ارزشهای‏‎ ‎‏معنوی ریشه کن می سازد، و همۀ مروجین باطل را به دریا می ریزد؛ ولی نباید از این مسئله‏‎ ‎‏غفلت کنیم که امروز روز آماده باش همۀ دشمنان اسلام است، روز بیدار باش همۀ‏‎ ‎‏جهانخواران است. آن روزی که استعمار شرق و غرب مسلمانان را خواب کرده بود و بر‏‎ ‎‏مَرکب مراد سوار بود از خطر بزرگ و بالقوه ای به نام اسلام و قرآن سخن می گفت. و اما‏‎ ‎‏امروز که شوروی و امریکا به دنبال انقلاب مقدس اسلامی ایران صدها ضربۀ سیاسی و‏‎ ‎‏نظامی و فرهنگی خورده اند و در همه جای عالم زنگ خطر اسلام علیه منافع حیاتی شان‏‎ ‎‏به صدا درآمده است باید با دقت تمام کیْد وفریب استکبار شرق و غرب را شناخت و‏‎ ‎‏خنثی نمود.‏

‏‏     ملتهای مسلمان باید اصل را بر دشمنی و فریب ابرقدرتها با خود بگذارند، مگر اینکه‏‎ ‎‏خلاف عینی و عملی آن را مشاهده و لمس و باور نمایند. ما به حبل ولایت خدا و پیامبر و‏‎ ‎‏ائمۀ معصومین ـ علیهم السلام ـ چنگ زده ایم؛ و جداً باید از هر آنچه غیر رضایت آنان‏‎ ‎‏است متنفر و بیگانه باشیم، و از این بیگانگی هم برخود فخر و مباهات کنیم.‏

‏‏     شهادت جناب حجت الاسلام آقای سیدعارف حسین حسینی، را به روحانیون‏‎ ‎‏متعهد اسلام و خانوادۀ محترم این شهید و ملت مسلمان پاکستان تبریک و تسلیت عرض‏‎ ‎‏نموده؛ و به همۀ برادران و خواهران مسلمان خود در آن کشور اطمینان می دهم که ایران‏‎ ‎‏اسلامی در کنار شما و به عنوان یاری امین و سنگری محکم از شرافت، استقلال، عزت و‏‎ ‎‏اعتبار اسلامی تان دفاع خواهد نمود.‏

‏‏     اینجانب فرزند عزیزی را از دست داده ام. خداوند تعالی به همۀ ما توفیق تحمل‏
‏‎

‎‏مصائب و توان ادامۀ راه پر فروغ شهیدان را بیشتر از پیش کرامت فرماید؛ و توطئه و مکر‏‎ ‎‏ستمگران را به خودشان برگرداند؛ و ملت پرکرامت اسلام را در مسیر جهاد و شهادت‏‎ ‎‏ثابت قدم نگه دارد. والسلام علی عبادالله الصالحین.‏

‏‏به تاریخ 23 محرّم الحرام 1409‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‎ ‎

‏‎

‎