سخنرانی
زمان: صبح 20 دی 1360 / 14 ربیع الاول 1402
مکان: تهران، جماران
موضوع: تشریح برکات انقلاب اسلامی
مناسبت: میلاد رسول اکرم (ص) و امام صادق (ع)، هفته وحدت
حضار: اقشار مختلف مردم ـ میهمانان خارجی و روحانیون اهل سنت شرکت کننده در اردوی وحدت ـ کارکنان بنیاد مسکن ـ مدیران کل پست و مخابرات ـ شرکت کنندگان سمینار «حوزه و دانشگاه» ـ دانشجویان واحد دانشجویی حزب جمهوری اسلامی
بسم الله الرحمن الرحیم
وحدت، نمونه ای از برکات انقلاب اسلامی
ولادت با سعادت حضرت خاتم النبیین و فرزند ارجمند بزرگوارش امام صادق را بر همۀ مسلمین تبریک عرض می کنم و برکات خدا را طلب می کنم برای همۀ مسلمین.
امروز که در این جلسه ای که در صورت کوچک و در واقع نورانی و بسیار بزرگ است، طوایف مختلف مسلمین، برادران اهل سنت و برادران اهل تشیع، دانشگاهیها و فیضیه ایها و همۀ قشرهای مختلف از بلاد مختلف در این محل مجتمع هستند. این یک نمونه ای از برکات انقلاب اسلامی است که خدای تبارک و تعالی بر همۀ ما منت گذاشته است که اَصبَحنا بِنِعمَتِهِ اِخواناً. دانشگاه که از فیضیه دور بود و جدا، امروز با هم پیوند کرده اند و امید است که این پیوند تا آخر باقی باشد، و برادران اهل تسنن و تشیع با هم توحید کلمه را آغاز کردند و امیدوارم که تا آخر این توحید و وحدت باقی باشد.
لزوم تحلیل اعمال دشمنان
ما باید در کارهایی که دشمنهای ما می کنند دقت کنیم و تحلیل کنیم، ببینیم که آنها به چه چیز زیاد اهمیت می دهند و انگشت روی چه حیثیتی از حیثیتهای مسلمین می گذارند
و بفهمیم که آنچه که آنها بر آن اصرار دارند همانی است که برای مسلمین و برای بشر بد است. ما از گفتار و کردار آنها باید کشف کنیم که آنها چه می خواهند و ما باید چه بکنیم. شما اگر ملاحظه بفرمایید در این قرون آخر که تمام بشر مثل یک عائله شده اند و به واسطۀ ارتباطات زیادی که بین همۀ بشر حاصل شده است در این قرنهای آخر، آنهایی که می خواهند ممالک دنیا را قبضه کنند و ذخایر همه را به غارت ببرند با چه اساس به این امری که، نقشه ای که کشیده اند، موفق می شوند و آنها چه راههایی را انتخاب کرده اند. هر راهی را که آنها انتخاب کرده اند، ما باید راه مقابلش را انتخاب کنیم.
تلاش دشمن برای جدایی حوزه و دانشگاه
ما می بینیم، در وقتی که در ایران خودمان نظر می کنیم می بینیم که کوششهای زیاد شده است برای تفرقه انداختن بین دو جناحی که اگر آن دو جناح متحد بشوند کارهای کشور اصلاح می شود و آن جناح روحانی و جناح دانشگاهی است. چقدر کوشش کرده اند برای تفرقه بین این دو جناح، بطوری که در دانشگاه اسم روحانی را نمی شد بیاوری و در فیضیه اسم دانشگاهی. این در اثر تبلیغات دامنه داری بود که کرده بودند و با آن تبلیغات و بی توجهی ما، اینطور مسائل واقع شد و آن ضربه ای که ما از این افتراق خوردیم از هیچ چیز نخوردیم؛ یعنی، اساس تمام ضربه ها این ضربه بود. دانشگاه ادارۀ کشور را می کرد، وقتی دانشگاه به تباهی کشیده شد، ادارۀ کشور به تباهی کشیده شد. و ما دیدیم آنچه که در این قرنهای آخر واقع شد خصوصاً در این پنجاه سال، از آن طرف با تبلیغات وسیع بین برادرهای اهل سنت و برادرهای اهل تشیع کوشش کردند که تفرقه ایجاد کنند. با همۀ وسایل کوشش کردند و این دو جناح بزرگ را از هم جدا کردند، بطوری که آن طایفه این طایفه را حتی تکفیر می کردند و این طایفه آن طایفه را، احزاب درست می کردند در کشور. این اختصاص به کشور ما ندارد، همۀ کشورها احزابی که درست می کردند دو طایفه را به جان هم می انداختند. حزبها غافل بودند، رؤسای احزاب غافل بودند که اینها دارند چه می کنند. هر حزبی دشمن حزب دیگری بود و هر قشری
دشمن قشر دیگر. پس ما می بینیم که آن چیزی که آنها اصرار به آن دارند این است که ما با هم مجتمع نشویم، ما با هم برادر نباشیم، مسلمانها در هر جا که هستند با اشکال مختلفه [باشند]؛ یک شکل آن ملی گرایی، آن می گوید ملت فارس، آن می گوید ملت عرب، آن می گوید ملت ترک. این ملی گرایی که به این معناست که هر کشوری، هر زبانی بخواهد مقابل کشور دیگر و زبان دیگر بایستد، این آن امری است که اساس دعوت پیغمبرها را به هم می زند. پیغمبرها که از اول تا ختمشان آمده اند، مردم را به برادری، به دوستی، به اخوت دعوت کرده اند. در مقابل آنها یک قشرهای تحصیلکرده در دامن غرب یا شرق آمده اند و ندانسته، اکثراً ندانسته و بعضی هم دانسته قضیۀ ملی گرایی را پیش کشیده اند، ملت عرب باید چطور باشد، در مقابل اینکه اسلام و ملت مسلم باید چه باشند، ملت عرب باید چه باشد، ملت فارس باید چه باشد، ترک باید چه باشد.
تکیه اسلام بر اخوّت مؤمنین
رنگهای مختلف، این رنگ، رنگ سفید است، آن رنگ، رنگ سیاه است، آن زرد است، تمام این مسائل، مسائل تفرقه افکن از این قدرتهای بزرگ و شیطانهای بزرگ است که بین ملتها و بین افراد انسانها می خواهند تفرقه بیندازند و ما از آن طرف می بینیم که اسلام تکیه کرده است بر اخوت با تعبیرهای مختلف. اِنَّمَا المُؤمِنُونَ اِخْوَة از آن استفاده می شود که کانّه مؤمنین هیچ شأنی ندارند الاّ برادری، همه چیزشان در برادری خلاصه می شود. در مقابل این کلمه و سایر کلماتی که در قرآن کریم هست، آنها؛ ابرقدرتها دیده اند که اگر این کلمه و امثال این کلمه تحقق پیدا بکند آنها دیگر نمی توانند در این کشورها دخالت کنند.
شما ملاحظه بفرمایید که در این سالهای اخیری که ملت ایران به تأیید خدای تبارک و تعالی قیام کرد و قشرهای میلیونی آنها، چه قشرهای روحانی و چه قشرهای دانشگاهی در کنار هم فعال شدند و همۀ ملت متحد شدند، چه معجزه ای ایجاد کردند. این برادری
در یک محیط کوچک مثل ایران، با یک جمعیت کم در مقابل جمعیتها چه اعجازی کرد. این اعجاز برای همین وحدت کلمه و اخوت بود؛ این اخوت و برادری که در ایران پیدا شد و این تحول عظیمی که پیدا شد و همۀ قشرها را با هم منسجم کرد، برادران اهل سنت را با اهل تشیع، تشیع را با اهل تسنن، دانشگاهی را با فیضیه ای و ترک و عرب و فارس، همۀ اینها در ایران هست، همه با هم. ملاحظه بفرمایید که همین وحدت در یک جمعیت محدود و در یک کشور محدود با ابرقدرتها چه کرده است. بیخود نیست که همۀ رسانه های گروهی تمام کشورها تقریباً، کشورهای بزرگ مسلماً و بعضی کشورهای دیگر، همّشان را صرف این می کنند که ایران را در نظر مسلمانها بد جلوه بدهند، جمهوری اسلامی را بد جلوه بدهند. سرتاسر دنیا را تبلیغات بر ضد ایران فرا گرفته است. چه شده است که ایران اینقدر مورد تهاجم تبلیغی واقع شده است و تهاجمهای دیگر؟ این نیست الاّ اینکه در ایران این معنی اخوت تا اندازه بسیار زیادی تحقق پیدا کرده است و آنها دیدند که با این وحدتی که در ایران پیدا شده است، این انسجامی که در ایران پیدا شده است و پرتوش دارد در سایر بلاد مسلمین هم می رود، این یک خطر بزرگی است که تمام منافع ابرقدرتها را منهدم می کند و از بین می برد. اگر این خوف را نداشتند که ایران سرایت می کند این اخوّتش به سایر کشورها، کشورها علی حده، بودند و ایران علی حده، بود و برادری بین ایران و دیگران تحقق پیدا نمی کرد شاید این قدر حمله نمی کردند به ما. این حملۀ همه جانبۀ تبلیغاتی و غیرتبلیغاتی برای این است که این انسجام کوچک را دیده اند که دست آنها را از اینجا کوتاه کرده است. اگر این انسجام پیدا بشود و ان شاءالله ، پیدا می شود، اگر این انسجام پیدا بشود دست ابرقدرتها از همۀ ذخایر مسلمین کوتاه می شود و بلکه دست ابرقدرتها از تمام مستضعفین جهان کوتاه می شود. این وحدت کلمه ای که در ایران پیدا شده است و الآن از سایر بلاد هم به ما دارند متصل می شوند و دیگران هم دارند اخوت پیدا می کنند با ایرانیها، من امیدوارم که دولتها هم توجه کنند، بیدار بشوند، تحلیل کنند مسائل را، ببینند که آیا مسلمانها همه در کنار هم، هر کدام در کشور خودشان مستقل لکن به ما ...
اینکه همه مسلمان هستند، در آرمانهای اسلامی با هم باشند، این خوب است یا هر کشوری با کشور دیگر مخالف؟ آنچه می تواند مشکلات همۀ کشورها را و مسلمین را از بین ببرد، آیا اخوّت بین مسلمین است که خدای تبارک و تعالی به او سفارش فرموده است یا تفرقه بین مسلمین است؟ دولتها اگر با هم متحد و برادر باشند بهتر می توانند آن چپاولگرها را از صحنه خارج کنند یا حالا که با هم مختلف هستند و دامن به اختلاف می زنند؟
تابع قرآن کریم و اسلام عزیز بودن
ما، ملت ایران، دولت ایران، همۀ ایرانیها دستشان را پیش همۀ مسلمین دراز می کنند و از آنها می خواهند که به این ملت بپیوندند و برادری را مستحکم کنند و همۀ مسلمین با هم پیوند اخوت داشته باشند. و ما دستمان را پیش همۀ دولتهای کشورهای اسلامی دراز می کنیم و از آنها می خواهیم که به ما بپیوندند و همه ما با هم برادر باشیم و همان طور که اسلام فرموده است ما همه دوست، برادر، با هم باشیم تا اینکه مشکلاتمان را حل کنیم. گمان نکنند اینها که ضررشان در این وحدت ایران است. ایران یک کشور مسلم است و صلاح حال همه مسلمین را می خواهد. ایران با همۀ مسلمین خودش را برادر می داند و ما از همۀ مسلمین، دولتها، ملتها، همه می خواهیم که با ما متحد بشوند در این مقصدی که ما داریم و آن مقصد اسلام است.
ما هیچ مقصدی نداریم، نه حکومت می خواهیم به آن معنا که آن قدرتهای بزرگ می خواهند و نه قدرت می خواهیم به آن معنا و نه سلطه جویی می خواهیم و ما همه می خواهیم تابع قرآن کریم و اسلام عزیز باشیم و قرآن کریم و اسلام عزیز همه چیز ما را اداره می کند. عبرت بگیرند از این وحدت کلمۀ ایران و این اتحادی که در ایران پیدا شده است بین همه طوایف که آن همه مشکلات را که از همه عالم رو به ما آورده است حل کردند و حل می کنند. ببینند که یک وحدت در یک جمعیت کم و در یک محیط کوچک چطور دنیا را متوجه به خودش کرده است و چطور قدرتهای بزرگ را از خودش
ترسانده است. اگر این قدرت سی و چند میلیونی ضمیمه بشود به قدرتهای سایر کشورهای اسلام که یک میلیارد ـ تقریباً ـ جمعیت هستند، این سیل بزرگ یک میلیارد جمعیتی را اگر منسجم بشوند، کی می تواند درهم بشکند؟
اعلام اخوت با مسلمین جهان
ما به حسب حکم خدای تبارک و تعالی اخوت خودمان را با همۀ مسلمین جهان، با دولتهای کشورهای اسلامی، با ملتهای مسلم در هر مذهبی هستند، در هر کشوری هستند، ما برادری خودمان را با آنها اعلام می کنیم و ما اعلام می کنیم که نظر تجاوز به هیچ یک از کشورهای اسلامی و غیراسلامی نداریم. ما می خواهیم که همۀ کشورهای اسلامی در محیط خودشان که هستند با هم برادر باشند، همانطور که دولت ایران و ملت ایران یک هستند، برخلاف رژیم سابق که دولت ایران بر ضد ملت و ملت بر ضد دولت بود، و لهذا، به مجرد اینکه ملت یک انسجامی پیدا کرد نتوانستند، قدرتهای بزرگ هم نتوانستند آنکه نوکر بی قید و شرطشان بود نگه دارند.
این انسجامی که در اینجاست ما می خواهیم که در همۀ کشورها باشد. همۀ مسلمین ید واحده باشند بر مَن سِواهم. هر کس در محیط خودش با هر حکومتی که هست و با هر مذهبی که هست در محیط خودش باشد و مستقل باشد، لکن اینکه مسلمان است با مسلمین دیگر اخوت داشته باشند، دوستی داشته باشند، پیوند داشته باشند، ارتشهای همۀ کشورهای اسلامی پشتیبان هم باشند. اگر این افتراق بین مسلمین نبود ممکن بود که اسرائیل با یک جمعیت کمی اینطور جسور بشود و همۀ حیثیت مسلمین را زیر پای خودش بگذارد؟ اگر اختلاف بین کشورهای اسلامی، دولتهای اسلامی نبود، امریکا می توانست حکومت کند بر همۀ کشورها، منافع همه کشورها را غارت کند؟ ما عازم هستیم که کشور خودمان را حفظ کنیم و مستقل، آزاد زندگی کنیم و در کنار هم همۀ مسلمانهای کشور، بلکه همۀ ساکنین کشور، مذاهب رسمی، همه با هم باشیم و کشور
خودمان را حفظ کنیم و هیچ قدرتی نمی تواند اگر این انسجام در همین محیط کوچک و با همین جمعیت کم این انسجام باشد، هیچ کشوری نمی تواند آسیب برساند به ما.
دعوت از میهمانان جهت ملاحظه ایران
این آقایانی که از بلاد مختلفه آمده اند و در ایران الآن مجتمع هستند برای هفته مبارک وحدت، مطالعه کنند در اوضاع ایران. گوش کنند به رسانه های گروهی کشورهای قدرتمند و اتباع آنها و اوضاع ایران را هم ملاحظه کنند. ببینند که در ایران آن مسائلی که آنها طرح می کنند هست؟ دولت ایران بچه های خردسال را هم می کشد؟ دولت ایران اطفال مسلمین را هم می کشد؟ دولت ایران الآن متزلزل است و ورشکسته است و همه چیزش از بین رفته است؟ ملت ایران الآن روبرگردانده اند از جمهوری اسلام؟ در بین ملت ایران اختلاف هست؟ اینها را مطالعه کنند و از آن طرف بروند، اگر همه نمی توانند بروند، از هر طایفه ای یک چند نفری مأمور بشود که بروند و ببینند صحنه هایی که صدام به وجود آورده است در کشور ما، ببینند خرابیهایی که این فاسد به امر دولتهای بزرگ انجام داده است چه جنایاتی است. بروند اردوگاههای آواره های ما را ببینند، و از آن طرف بروند جنگنده های ما و ارتش ما و سپاه پاسداران ما و همۀ ملت ما که سپاه پاسداران هست، آنها ملاحظه کنند، وقتی رفتند منعکس کنند. شما که بطور آزاد آمدید و این کشور را به نور خودتان منور کردید، بروید این موارد را ملاحظه کنید. شهرستانهای ایران را ببینید که آشفته است؟ همه به هم خورده است؟ ایران دیگر متزلزل شده به طوری که نمی تواند سر پای خود بایستد؟ یا اینکه اینها تبلیغاتی است که می کنند برای اینکه مسلمین جهان را از این انسجام بزرگی که در ایران پیدا شده است غافل کنند؟ شماها که آمدید بروید به بلاد خودتان، به ممالک خودتان، مسائلی که دارید عنوان کنید. اگر رسانه های گروهی به شما گوش بکنند، اگر روزنامه ها حرفهای شما را منعکس بکنند بروید مسائل ایران را طرح کنید. این اعجازی که در ایران پیدا شده است و این تحول عظیمی که در ایران پیدا شده است که همۀ برادرها در کنار هم می نشینند و همه با هم
متحد هستند و بحمدالله هم ارتش و قوای مسلحۀ ایران قوی و قدرتمند است و هم ملت ایران صبور و قوی و قدرتمند. اینها نیست الاّ اینکه به یک آیه از آیات قرآن عمل کردند؛ اِنَّمَا الْمُؤمِنُونَ اِخْوَة. این آیه را همه ملاحظه کنید. همه اعتصام به «حبل الله » بکنید. همه برادر باشید تا در بهشت هم ـ اِخوان بر آن سرُوری که هستید در مقابل هم ـ برادر باشید. اگر اینجا برادری نباشد در آنجا هم بهشتی معلوم نیست باشد برای شما. من از خدای تبارک و تعالی مسئلت می کنم که همۀ مسلمین جهان را به وظایف اسلامی خودشان آشنا کند. همۀ حکومتهای اسلامی را با ملتهای خودشان دوست کند. تمام ملتهای اسلام و دولتهای اسلام را با هم برادر کند. و همۀ دانشگاهیها را با روحانیون در تمام بلاد اسلام با هم برادر کند. و من تشکر می کنم از گروههای مختلفی که تشریف آوردند اینجا و من نمی توانم یکی یکی را اسم ببرم و از همه بطور جداگانه تشکر کنم، فقط از بنیاد مسکن که زحمتهای زیاد کشیده اند در ایران ـ و اینجا امروز آقای رسولی به من گفتند که ـ چون ایشان مطلعند در این امور ـ که اینهایی که هستند بسیار خدمتگزار و بسیار صبور و بسیار کارهای مهم کرده اند ـ از آنها تشکر می کنم. و از همۀ برادرهایی که از بلاد مختلف آمده اند و آنهایی که در این هفتۀ وحدت شرکت کرده اند، من از همه تشکر می کنم و سلامت و سعادت همه را از خدای تبارک و تعالی مسئلت می کنم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته