سخنرانی
تجلیل از رشادت ها و فداکاری های مردم خوزستان و مناطق جنگی
سخنرانی در جمع خانواده شهدا و جانبازان خوزستان (رشادت های مردم مناطق جنگی)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 13 ف‍روردی‍ن‌ ‭1360

زمان (قمری) : 26 جمادی الاول ‭1401

مکان: تهران

شماره صفحه : 256

موضوع : تجلیل از رشادت ها و فداکاری های مردم خوزستان و مناطق جنگی

زبان اثر : فارسی

حضار : خانواده های شهدا و معلولان جنگ تحمیلی خوزستان

سخنرانی در جمع خانواده شهدا و جانبازان خوزستان (رشادت های مردم مناطق جنگی)

سخنرانی

‏زمان: صبح 13 فروردین 1360 / 26 جمادی الاول 1401 ‏

‏مکان: تهران، حسینیۀ جماران‏

‏موضوع: تجلیل از رشادتها و فداکاریهای مردم خوزستان و مناطق جنگی‏

‏حضار: خانواده های شهدا و معلولان جنگ تحمیلی خوزستان‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

إنّا لله وَ إنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ

تجلیل از فداکاریهای اهالی خوزستان و مناطق جنگی 

‏     ‏‏خوزستان دین خودش را به اسلام ادا کرد. خوزستان برای اسلام و برای ارزشهای‏‎ ‎‏انسانی و برای شرافت خود و کشور خود کوشش کرد و کوشش می کند و مردانه ایستاده‏‎ ‎‏است و شهدای بزرگوار خود را نزد خدای تبارک و تعالی فرستاد. خوزستان در این‏‎ ‎‏عرصۀ تهاجم باطل به حق و دفاع حق و در برابر باطل پیشقدم است و اسوه است از برای‏‎ ‎‏سایر اهالی کشور. غرب و جنوب اسوه هستند از برای سایر کشور. اینها که در مَناظر ما‏‎ ‎‏هستند، این شهدا، که تصویر مبارکشان در پیش ماست، اینها به سوی خدا شتافتند و لبیک‏‎ ‎‏گفتند به دعوت اسلام و سعادت را برای خودشان تحصیل کردند و شرافت و عزت را‏‎ ‎‏برای غرب و جنوب، بلکه برای همه ایران، بلکه برای بشریت. آنچه که مایۀ تسلی ماها‏‎ ‎‏هست در این مصیبتها که همۀ ما با هم شرکت داریم، این است که ما از خدا هستیم و به‏‎ ‎‏سوی خدا برمی گردیم.‏

‏     ما از خود چیزی نداریم. هر چه داریم اماناتی است که خدا به ما عنایت فرموده است.‏‎ ‎إنّا لله‏: ما همه مال خدا هستیم؛ ملک خدا هستیم و عاقبت به سوی او برمی گردیم. سعادت‏‎ ‎‏را آنها تحصیل کردند که با اختیار خودشان و با جهاد خودشان و با رزمندگی خودشان در‏‎ ‎‏مقابل کفر ایستادند و جان خودشان را تسلیم خدا کردند و برگشتند به خدای‏‎ ‎‏تبارک وتعالی با سعادت و آبرو. ما همه خواهیم مرد؛ لکن آنها سعادت را برای‏

‏خودشان و شرافت را برای وطنشان تحصیل کردند که در مقابل لشکرهای کفر برای دفاع‏‎ ‎‏از اسلام و برای دفاع از کشور اسلامی ایستادند و فداکاری کردند و به سوی خدا شتافتند.‏‎ ‎‏انسان که باید این راه را برود و مردنی است، چه بهتر که این سعادت را تحصیل کند و‏‎ ‎‏امانت را به صاحب امانت بسپرد؛ موت اختیاری؛ شهادت؛ رسیدن به خدا در لباس شهید‏‎ ‎‏و با ایدۀ شهدا. در بستر مردن، مردن است و چیز نیست، لکن در راه خدا رفتن شهادت‏‎ ‎‏است و سرفرازی و تحصیل شرافت برای انسان و برای انسانها.‏

‏     شما اهالی غرب و جنوب خوزستان و سایر مرزهای کشور در مقابل ستمکاران و‏‎ ‎‏مهاجمان به اسلام ایستادگی کردید و همچون شهدای صدر اسلام شهید تقدیم کردید. از‏‎ ‎‏شما شهدای بسیار برای ملت باقی ماند. ‏‏[‏‏شما‏‏]‏‏ شرافت این ملت را بیمه کردید و خدای‏‎ ‎‏تبارک و تعالی از شما راضی باشد. اسلام برای شما سرفرازی قائل است و ملت پشتیبان‏‎ ‎‏شما و سایر رزمندگان است و شهادتهایی که حاصل شده و شهدایی که شما تقدیم کردید‏‎ ‎‏به اسلام شهدای همۀ ملت است. مصیبتها برای همۀ ملت است و سرافرازی برای همۀ‏‎ ‎‏ملت. خوش به سعادت این جوانهای عزیز برومند که عکسهای بعضی از آنها در این‏‎ ‎‏مجلس حاضر است و موجب تأثر و سرفرازی است.‏

شهدا پیشتازان قافله سعادت

‏     ‏‏من به شما اهالی خوزستان و سایر مرزنشینانی که مورد تهاجم واقع شدید تبریک‏‎ ‎‏عرض می کنم و تذکر می دهم به شما دو جمله از کتاب خدا را: ‏لِکَیلاَ تأسَوْا عَلی ما فاتَکُمْ وَلا‎ ‎تَفْرَحُوا بِما آتیکُمْ.‎[1]‎‏ این تعلیم خدای تبارک و تعالی است به انسانها از اول تا آخر که در‏‎ ‎‏پیشامدها چنانچه پیشامدی بود که برای شما ضرری داشت، به حسب ظاهر و چشمهای‏‎ ‎‏ظاهربین، شما محزون نباشید، که اینها ضرر نیست. نه تأسف بخورید و نه محزون باشید.‏‎ ‎‏برای آن چیزی که از دستتان رفته است؛ برای اینکه بظاهر از دست رفته است و در واقع‏

‏آنها باقی هستند و برای شما شرافت تحصیل کرده اند و نه فرحناک باشید برای چیزهایی‏‎ ‎‏که به دست می آید از دنیا؛ برای آنکه آنچه از دنیاست فانی است و آنچه برای خدا‏‎ ‎‏تقدیم می شود باقی و ابدی است. و این شهدا زنده هستند و در پیش خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی: ‏عِندَ رَبِّهِم یُرزَقُونَ‎[2]‎‏، آنها الآن در درگاه خدای تبارک و تعالی روزیهای معنوی و‏‎ ‎‏روزیهای همیشگی را به آن نایل شدند و آنچه که از خدا بود تقدیم کردند و آنچه که‏‎ ‎‏داشتند و آن جان خودشان بود، تسلیم کردند و خدای تبارک و تعالی آنها را پذیرفته‏‎ ‎‏است و می پذیرد و ماها عقب ماندیم. ما باید تأسف بخوریم که نتوانستیم این راه را‏‎ ‎‏برویم. آنها پیشقدم بودند و رفتند و به سعادت خود رسیدند و ما عقب ماندیم و نتوانستیم‏‎ ‎‏در این قافله سیر کنیم و در این راه راهرو باشیم. ما از خدا هستیم همه، همۀ عالم از‏‎ ‎‏خداست، جلوۀ خداست و همۀ عالم به سوی او برخواهد گشت. پس چه بهتر که برگشتن‏‎ ‎‏اختیاری باشد و انتخابی و انسان انتخاب کند شهادت را در راه خدا و انسان اختیار کند‏‎ ‎‏موت را برای خدا و شهادت را برای اسلام. خداوند تمام شهدای راه اسلام را و تمام‏‎ ‎‏کسانی که در راه اسلام معلول شدند، در راه اسلام خانمان خودشان را از دست دادند، در‏‎ ‎‏راه اسلام به آوارگی رسیده اند، خداوند تمام آنها را به سعادتهای ابدی برساند.‏

‏     این مصیبتها بر همۀ ما وارد است و آن شرافتی که این جوانها تحصیل کردند برای‏‎ ‎‏انسانیت است، شرافت انسانی است. ارزش انسانی را اینها به ثبوت رساندند؛ خدایشان‏‎ ‎‏رحمت کند و خدایشان بپذیرد. ‏

‏     و من به تمام بازماندگان این شهدا، به همۀ آنها، هم تسلیت عرض می کنم و هم‏‎ ‎‏تبریک. مبارک باد بر اهالی خوزستان و بر اهالی جنوب و غرب این خدمتگزاری و این‏‎ ‎‏جان نثاری و این پایداری. کسانی که در آنجا رفت و آمد دارند و برای این طرفیها‏‎ ‎‏صحبت می کنند از روحیۀ عظیم بزرگ شما اهالی خوزستان و اهالی جنوب و غرب‏‎ ‎‏صحبتهای زیاد می کنند و شما را به این روحیۀ بزرگ ستایش می کنند. و من امیدوارم که‏

‏ملت ایران با این روحیۀ بزرگی که دارد به تمام قدرتهای فاسد غلبه کند و من امید آن دارم‏‎ ‎‏که بزودی کشور ما از لوث این جنایتکاران پاک شود و دوستان ما در هر جا هستند به‏‎ ‎‏محل خودشان برگردند. و تنفر و عیب بر دشمنان اسلام و دشمنان شما و رحمت و عزت‏‎ ‎‏و شرف بر شما برادران و خواهران و رحمت بر شهدای شما.‏

‏و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‎ ‎

  • ـ سورۀ حدید، آیۀ 23 : «تا بر آنچه از دستتان می رود اندوهگین نباشید، و بدانچه به دستتان می آید شادمانی نکنید.»
  • ـ سورۀ آل عمران، آیۀ 169 : «وَلا تَحْسَبَنَّ الذَّینَ قُتِلُوا فی سَبیل اللّه أَمْواتاً بَلْ أحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقونَ» کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مُرده مپندار، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند.