إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَة

برای خدا قیام کنید؛ هر چه هست از اوست.

شاخصه­ های مهم عصر امام خمینی چه بود؟

در برهه­ ای از زمان که امام خمینی(س) در صدر اخبار جهان قرار گرفت، سرآغاز عصری است که شخصیت ایشان موضوعات دیگر را در درجه دوم و سوم قرار داد.

از منظر امام خمینی اندام اندیشه سیاسی جهان اسلام لاغر است

هیچ حکومتی در اندیشه شیعه جز حکومت معصوم غایت مطلوب نیست و همین امر موجبی بوده است برای یک غفلت عمومی. او بارها با خود اندیشیده است که آیا نماز جماعتی که به امامت پیامبر اکرم (ص) اقامه شود مطلوبتر است یا نماز جماعتی که یک امام معمولی در مسجدالنبی اقامه می کند؟ پاسخ روشن است. اما اکنون آیا می توان به هنگام اقامه نماز جماعت، مسجدالنبی را ترک گفت؟ به توصیه فتوای صریح او هرگز.

گفتمان بیداری اسلام سیاسی (راهکاوی احیای اسلام سیاسی در اندیشه و عمل امام خمینی) ‏

‏گفتمان بیداری اسلام سیاسی، رقیب قدرتمند و مؤثر گفتمان لیبرالیسم سکولار است. این گفتمان با بهره از مبانی اصیل اسلامی، خیزش و جنبش اسلامی علیه تمامیت غرب سکولار را موجب شده و داعیه دار پارادایم جدید و نظمی نوین، مبتنی بر الگوی اسلام اصیل نبوی و علوی است. مقاله حاضر در پی راهکاوی و بازشناسی اصول و مبانی بیداری اسلام سیاسی در نظر و عمل بنیان گذار نظام نوین سیاسی مبتنی بر اسلام سیاسی (امام خمینی ره) می باشد. پژوهنده بر این باور است که با توجه به سیره نظری و عملی امام خمینی (س)، گفتمان بیداری اسلام سیاسی متشکل از سه دال مهم "ایدئولوژی، رهبری و مردم" بوده که حول دال مرکزی "حکومت ولایی" مفصل بندی شده اند. این گفتمان دال های پراکنده بحرانی شده گفتمان لیبرالیسم را به چالش کشیده و موج جدیدی از بیداری را در حیات سیاسی - اجتماعی عصر کنونی، پدید آورده است. ‏

ماهیت و مراتب سلوک عرفانی: بررسی تطبیقی نظرگاه امام خمینی و اولین آندرهیل‏

‏غایت عرفان یگانگی با حقیقت است و عرفان عملی عهده دار بیان طریقه دست یابی و نیل به این هدف. عارفان در دوره های زمانی مختلف در باب چگونگی سلوک و مراحلی که باید پیموده شود، سخن گفته اند. این مقاله به بررسی تطبیقی دیدگاه های اولین آندرهیل (عرفان پژوه و عارف معاصر) و امام خمینی (س) در باب مراحل سلوک میپردازد. هر دو عارف مراحل سلوک را به سه مرحله کلی بیداری، تصفیه و اشراق تقسیم می کنند، گرچه در باب شرح و تبیین آن اختلاف نظرهایی دیده می شود که ریشه در سنت عرفانی، دین و فرهنگی دارد که به آن متعلق اند. نکته مهم این است که هر دو عارف در جهت هدف مشترکی میکوشیده اند و آن بیان عرفان به زبانی در خور فهم مردم عادی است تا آنان نیز بتوانند در حیات معنوی سهیم شده و از مواهب آن برخوردار شوند؛ زیرا به زعم هر دو، عرفان ضرورت حیات انسان معاصر است و قدم گذاردن در این وادی تمامی جوانب حیات انسان را در برمی گیرد، لذا باید آن را از دشواریها و پیچیدگیهای خاص علمی پیراست تا بتواند کل جامعه بشری را فرا گیرد. ‏

رهیافت دین شناسی امام خمینی

‏این بحث مروری گذرا و شتابناک درباره چند رهیافت دین شناسی است و به نحوه نگرش حضرت امام (س) در باب دین نیز اشاراتی خواهم داشت. هر چند این موضوع بسیار دامن گستر است و نیاز به مجالی فراخ دارد، اما بنده به سبب انس پیوسته ای که در طول سالیان با اندیشه های امام (س) و آثار مکتوب ایشان داشته ام، به خود اجازه این جسارت را می دهم که در مجالی هر چند کوتاه و اندک، سخنی فشرده و به اختصار در باب رهیافت و نگرش امام (س) به دین و شناخت آن داشته باشم شاید در آینده توفیق مدد کند تا این بحث را از سر گیرم یا به تکمیل آن بپردازم.

راهبرد ایجاد وحدت در اندیشه امام خمینی

بررسی آثار امام خمینی (س) بیانگر این مطلب است که تأکید بر وحدت در آثار ایشان، از یک مبنای نظری قوی ریشه می گیرد و این تاکید بر مکتب فلسفی عرفانی امام خمینی که مبتنی بر وحدت حقیقی عالم خلق و امر و وحدت حقیقی موجود است استوار می باشد. از دیدگاه امام (س) فطرت الهی بشر گرایش به توحید دارد و عقل و خرد آدمی نیز در تمامی ادوار زندگی اش-آنجا که به غرضها و تمایلهای نفسانی و شیطانی آلوده نشده-بر همین گرایش حکم کرده است. منازعات، پراکندگیها و تفرقه ها نیز خلاف مصلحت جوامع انسانی و گاهی در مسیر انحطاط دانسته شده است. انبیای الهی از آدم تا خاتم- صلوة الله علیهم اجمعین-نیز اساس دعوت دینی خویش را بر توحید و نفی مظاهر شرک و ثنویت و تثلیث و نفاق در همه ابعاد آن قرار داده اند. اعتقاد به توحید، نهایی ترین مرز اسلام و کفر است و اصولا گرایش به وحدت حقیقی در جامعه انسانی از جلوه های اعتقاد به توحید است و در نقطه مقابل آن کثرت گرایی از ویژگیهای بارز ماده پرستی و شرک به شمار می آید. ‏

رابطه قصد و رضا در اعمال حقوقی با تأکید بر دیدگاه امام خمینی

‏به طور کلی، در تمام نظامهای حقوقی، اراده اشخاص در تحقق اعمال حقوقی نقش اصلی و اساسی را ایفا می کند و عقود و ایقاعات به اراده افراد نسبت داده می شود. در فقه اسلامی نیز اراده اشخاص در ایجاد تعهدات از موقعیت مهم و اساسی برخوردار است. فقیهان در روند شکل گیری اعمال حقوقی (عقود و ایقاعات) نقش اراده را بیش از هر عامل دیگری دانسته و الفاظ و افعال و سایر وسایل اعلام اراده را به تنهایی و بدون کاشفیت یا سببیت یا مبرزیت آنها نسبت به اراده متعاقدان، موجد هیچ تکلیف و تعهدی نمی دانند. مفاد قاعده «العقود تابعه للقصود» نیز مؤید چنین دیدگاهی است. بر اساس قاعده مزبور فقدان انشای مدلول عقد، مانع تحقق آثار حقوقی است و عمل بدون قصد و اراده طرف عقد تهی و بی اعتبار است. ‏ ‏‏بنابراین، عقود و ایقاعات اگرچه با اعتبار و جعل عقلا و شارع از اسباب ایجاد تعهد به شمار می آیند، ولی موضوع اعتبار عقلاء و شارع زمانی محقق می شود که شرایط اساسی و ضروری آنها موجود باشد و از جمله شرایط اساسی، قصد و رضای طرفین عقد و به تعبیری اراده آنهاست. حتی می توان گفت: اراده و قصد از شرایط درستی عقد نیستند بلکه از شرایط تحقق و تکوین آن می باشند. امام خمینی در کتاب البیع در این زمینه می گوید: اراده و قصد از شرایط درستی عقد و شرایط طرفین آن نیست؛ زیرا شرط هر چیزی بعد از عناصر مؤثر در حقیقت و ماهیت آن ملاحظه می شود و با توجه به اینکه

دین و دنیا در اندیشه امام خمینی‏

‏در این مقاله بعد از مقدمه کوتاهی به معنای لغوی و اصطلاحی و حقیقت دین و دنیا پرداخته و این دو مفهوم از دیدگاه مفسران و عالمان دینی تبیین گردیده و با ذکر شواهد و ادله بیان شده است که حقیقت دنیا از دیدگاه اسلام هرگز مذموم نبوده بلکه آنچه که در ذم دنیا در نصوص وارد شده مربوط به تعلقات و وابستگی انسان به آن است و امام خمینی (س) و بسیاری از مفسرین بر همین عقیده اند، گرچه برخی نظر مخالف دارند.

تعاملات مشارکت سیاسی و امنیت ملی از منظر امام خمینی

رخداد انقلاب اسلامی در ایران، زمینه های بسیار مناسبی برای تحقق مشارکت و رقابت سیاسی فعال و واقعی ایجاد کرد. آمارهای متعدد از حضور فعال مردم در رفراندوم ها و انتخابات متعدد، حاکی از تحقق این امر و تلاش برای به صحنه آوردن مردم در تصمیم گیری های مهم سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. یکی از راهکارهای حفظ و صیانت نظام اسلامی نیز تلاش بیشتر برای حضور واقعی تر و ملموس تر مردم در این صحنه هاست. در آموزه ها و سیره نظری و عملی امام خمینی (س) بر این موضوع و اهمیت آن، بارها تأکید شده است. بدین لحاظ، نوشتار حاضر ضمن پرسش از نحوه تعاملات میان مشارکت سیاسی و امنیت ملی در اندیشه امام راحل، بر این مدعاست که از نظر معظم له اصلی ترین هدف تأسیس نظام سیاسی، تحقق جامعه ای توحیدی و بر پایه امنیت معنوی و ایمان به خالق متعال بوده و مشارکت و مطاوعت مردمی نیز مکمل و متمم و ابزار نیل به این هدف متعالی است. ایشان حضور مردم و مشارکت سیاسی آنها را مسئولیتی همگانی و تکلیفی شرعی، و انجام این ‏‎[[page 3]]‎‏مسئولیت را مایه حفظ نظام اسلامی و افزایش امنیت ملی می دانستند و هر گونه آفات ایمانی و عوامل مخل ایمان را، از جمله عوامل مخل امنیت و مشارکت سیاسی به شمار می آوردند که باید با آنها مبارزه شود. ‏ ‏‏برای روایی سنجی این مدعا تلاش شده است با روش تحلیلی اسنادی، ضمن تبیین جایگاه نظام سیاسی در منظومه فکری امام (س)، روابط و

بررسی روند همراهی جبهه ملی با انقلاب اسلامی از فضای باز سیاسی تا دیدار با امام خمینی

‏‏از آنجا که جبهه ملی در دوران دوکابینه پرتحول جمشید آموزگار و جعفر شریف امامی، همچنان به مشی پیشین خود، یعنی مبارزه پارلمانتاریستی در چهارچوب قانون اساسی وفادار مانده بود و این شیوه، هم با مشی رهبری نهضت تعارض داشت و هم با فضای ملتهب و انقلابی کشور سازگار نبود، در ادامه مشی خود، دست خوش تردید و اختلاف نظر شد و دوجریان اصلی از متن آن ظهور کرد: بخشی از این جریان به همراهی با امام خمینی (س) پرداخت و بخشی دیگر در کنار شاه قرار گرفت و به مخالفت با انقلاب پرداخت که این مقاله درصدد بررسی این تحول است.

سخنرانی در جمع فرمانداران درباره ویژگی های سران حکومت اسلامی

توصیه های ماندگار

توجه شما به طبقه ضعیف باید بیشتر باشد... توجه مسئولان به ضعفا و مستمندان‏ من امیدوارم که همه تان سلامت و با سعادت باشید و همه مان و همه تان خدمتگزار به‏‎ ‎‏این مردم، خصوصاً به مستمندان، به ضعفا؛ عمده توجهتان به این طبقه باشد که این طبقه‏‎ ‎‏احتیاج دارند. اینطور نباشد که مثل رژیم سابق که یک دسته بالاها را برایشان همه چیز‏ ‏فراهم کردند، به علاوه که جیبهایشان را هم پُر کردند و فرستادند و یک دسته هم‏‎ ‎‏زاغه نشین اطراف تهران که الآن هم باز به همین طور هستند، اینها باید تبدّل پیدا کنند.‏‎ ‎‏باید فرق باشد ما بین دولتی که می گوید من اسلام هستم و دولت اسلامی هستم، با‏‎ ‎‏دولتهایی که طاغوتی هستند. یک فرقش هم این است که عنایت شما فرماندارها یا‏‎ ‎‏خدمتگزاران به خلق، به این طبقۀ ضعیف بیشتر باشد تا آن طبقۀ بالا. مبادا یکوقتی یک‏‎ ‎‏نفر آدمی که مثلاً متمکن است و چیزدار است با یک نفر آدم ضعیف، او را با آنکه آن‏‎ ‎‏یکی باید جلو باشد او را جلو بیندازید. من نمی گویم آن یکی را جلو بیندازید؛ می گویم‏‎ ‎‏عدالت باید باشد. البته در یک فرمانداری که به آن احتیاج دارند نمی تواند همه را‏‎ ‎‏یکدفعه بپذیرد؛ لکن روی عدالت باشد که آن آدمی که ضعیف است هم بپذیرید؛ آن‏‎ ‎‏یکی هم که غیرضعیف است او را هم بپذیرید. صحیفه امام، ج ۹، ص ۱۲۳

بررسی رابطه ی معرفت شناسی و اندیشه ی سیاسی امام خمینی با تأکید بر اصل ولایت فقیه‏

ی تردید اندیشه های سیاسی، برخی مبانی و چارچوبهایی دارد که بدون شناخت آنها، فهم درست آن اندیشه ها ممکن نخواهد بود. اندیشه سیاسی حضرت امام (س) نیز از این قاعده مستثنی نیست. بنابراین نویسندگان در این مقاله می کوشند ضمن بازشناسی آن مبانی، تأثیرات آنها را در اندیشه سیاسی امام که تبلور آن در اندیشه ولایت فقیه ایشان تجلی یافته، بررسی کنند. به عنوان فرضیه، به نظر می رسد امام با توجه به مبنای عرفانی - اشراقی معرفت شناسی خود و به تبعیت از ملاصدرا، سیاست را در ذیل و ظل دیانت مندرج می داند و می کوشد چنان تعریفی از دیانت و کارویژه های آن عرضه دارد که سیاست را همچون بخشی از شرح وظایف خود پوشش دهد. نتیجه عملی این ترکیب، واگذاری حوزه سیاست عملی و کشورداری به علما و فقها در قالب «ولایت فقیه» است. از نظر امام، حاکم اسلامی باید عدالت را در قوی ترین شکل ممکن رعایت کند، زیرا عدالت شرط لازم و کافی حاکمیت و ولایت بوده و استبداد موجب سقوط از آن است. از این رو ایشان استبداد و دیکتاتوری را نفی می کند و بر ضرورت پاسخگویی حاکم در برابر آحاد ملت تأکید می نماید. در این نوشتار، روش فیش برداری و مطالعه کتابخانه ای در جمع آوری داده ها و روش توصیف و تبیین معرفت شناسانه و تفسیر اندیشه طبق ساختار و الزامات منطقی آن، که بخشی از رهیافت عقلانی است، به عنوان روش پژوهش به کار گرفته شده است.

در جلسه ستاد مرکزی بزرگداشت حضرت امام خمینی اعلام شد:

مراسم سالروز ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران روز ۱۴ خرداد با حضور و سخنرانی مقام معظم رهبری و ...

مراسم سالروز ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (س) در روز 14 خرداد با حضور و سخنرانی مقام معظم رهبری و یادگار امام در حرم مطهر برگزار خواهد شد.

بازخوانی اندیشه بیداری اسلامی امام خمینی در اشعار مصطفی جمال الدین‏

‏با شروع قرن بیستم و در تقابل با تمدن غرب، نخبگان جامعه ی اسلامی با رویکردی جدی به مسائل روز نگریسته و تلاش کردند تا مفهوم بیداری اسلامی را در نزد ملل مسلمان زنده نمایند. ‏‎در این میان، امام خمینی با اهتمام به این مفهوم و در راستای رسیدن به مرحله ی تمدن اسلامی، به تبیین اندیشه های خود برای جهانیان پرداختند. در جهان اسلام نیز اندیشمندان، ادیبان و سیاستمدارانی وجود داشته و دارند که تمام تلاش خود را مصروف پوشاندن جامه ی عمل بر این اندیشه ها نمودند. مصطفی جمال الدین (شاعر و مبارز مسلمان عراقی) یکی از این افراد بود که به علت نزدیکی افکارش به امام خمینی، از ایشان تأثیر پذیرفت. در این پژوهش، نگارنده به دنبال یافتن پاسخ این سؤال است که اندیشه های بیداری اسلامی امام خمینی، چگونه بر تفکرات جمال الدین و اشعار او اثر گذاشته است؟ وی بازخورد این اندیشه ها و تأثیرپذیری اش را از حضرت امام به خوبی در قصیده ی (معلم الامۀ) نشان می دهد. او معتقد است که امام، با توانایی بالایی که از علمای مکتب اسلام، به ویژه شیخ مفید به دست آورده با غرب و شرق مبارزه نموده و پیام انقلاب اسلامی را به تمامی کشورهای مسلمان می رساند و از این رو، حتی رحلت ایشان نیز حاوی پیامی در جهت بیدار ساختن امت اسلامی است. ‏

نشریه حریم امام شماره ۴۹۶

آزادی از دیدگاه امام خمینی‏

‏از آنجا که اساس تمدن جدید بر روی بهره برداری از مواهب طبیعی دنیا و استفاده از مادیات و لذاید دنیوی استوار است، لذا افراد از نظر تقید و پایبندی به اصول اخلاقی و عقاید دینی به طور کلی آزادند و هر عملی را مایل باشند هر چند برخلاف دستورات دینی و موازین اخلاقی باشد، می توانند انجام دهند و هیچ گونه مجازات و بازخواستی برای آنها مطرح نیست، البته این در صورتی است که با قوانین و مقررات موضوعه در تضاد نباشد. ‏

تسلیت یادگار امام به حجت الاسلام والمسلمین قاضی عسگر

آیت الله سید حسن خمینی در پیامی درگذشت مادر گرامی حجت الاسلام والمسلمین قاضی عسگر را تسلیت گفت.

حریم امام496 صفحه1

حریم امام496 صفحه2

حریم امام496 صفحه3

حریم امام496 صفحه4

حریم امام496 صفحه5

حریم امام496 صفحه6

حریم امام496 صفحه7

حریم امام496 صفحه8

حریم امام496 صفحه9

حریم امام496 صفحه10

حریم امام496 صفحه11

حریم امام496 صفحه12