از جمله شرایط متعاملین، مالکیت بر تصرف است که فقها در کتاب بیع بر آن تصریح دارند، بر همین اساس معامله غیر مالک که بدون وکالت از مالک و یا بدون ولایت بر او (مانند پدر و جدّ پدری و وصی از طرف آن دو و حاکم شرع)، انجام شود، صحیح و نافذ نیست، و همین طور است معاملات افرادی که به خاطر سفاهت یا افلاس یا دیگر اسباب حجر، محجور هستند.
تعطیل حدود یعنی ترک اقامه حدود با داشتن قدرت بر آن و فراهم بودن شرایط. از آن در باب حدود سخن رفته است.
تغییر جنسیت از مباحث فقه اسلامی به معنای تبدیل، آشکارسازی و یا تعیین جنسیت فرد با عمل جراحی است.
قسط بندی کردن بدهی را و همچنین توزیع را تَقسیط گویند. مراد از تقسیط به معنای نخست، آن است که بدهی در محدوده زمانی تعیین شده به اقساط برابر یا نابرابر قسط بندی شود. از آن در بابهای تجارت، اجاره، مکاتبه و دیات سخن رفته است.
تقصیر به معانی کوتاه کردن ناخن یا موی سر، کوتاه کردن عمل عبادی، کوتاهی در عمل است.
التزام و پذیرش فتوای مجتهد و عمل به آن بدون درخواست دلیل از وی را تقلید گویند.
تقلید ابتدایی به تقلید از مجتهد مرده، بدون پیشینه ی تقلید از او در زمان حیاتش اطلاق می شود. از آن در باب اجتهاد و تقلید سخن گفته شده است. تقلید ابتدایی به تقلیدِ در احکام شرعی برای اولین بار می گویند.
تقلید حی یعنی تقلید در احکام شرعی از مجتهد زنده است.
تقلید متجزی به تقلید از مجتهدِ دارای قوه استنباط در بعضی ابواب فقه اطلاق می شود.
تقلید میت به تقلید از مجتهدِ از دنیا رفته اطلاق می شود. در اینکه آیا می شود از مجتهد ی که در قید حیات نیست، تقلید کرد، یا خیر، میان علما گفتگوست.
آغشته کردن موی سر به عسل و مانند آن برای حفاظت مو را تَلبید گویند و این عنوان به مناسبت در باب حج و عمره آمده است.
لبّیک گفتن در احرام را تلبیه گویند. از آن در باب حج سخن گفته شده است. تلبیه یکی از واجبات احرام است و به معنای لبیک گفتن است.
کشیدن دستها برای رفع خستگی، خواب و مانند آن را تَمَطّی گویند و از آن به مناسبت در باب صلات و حج یاد شده است.
تنبیه بدنی کودکان، جایز نیست، زیرا اولا خداوند متعال انسان را آزاد آفریده و کسی بر دیگری تسلّطی ندارد، و ثانیا تنبیه و زدن دیگری، اذیت و ظلم به اوست و این اعمال در شرع مقدّس اسلام نهی شده است، مگر آن که خداوند اجازه دهد.
در این حدیث شریف، حضرت امام زمان (علیه السّلام) به وظیفه شیعیان در حوادث پیش آمده در عصر غیبت اشاره کرده اند.
توقیع در لغت، به معنای نامه را نشان کردن و نوشتن عبارتی در ذیل نامه و نوشته است؛ همچنین پاسخ های نوشته شدۀ بزرگان و دولتمردان به پرسش ها و درخواست های نوشتاری که از ایشان می شود.
کلمه «توقیع» به معنای پاسخ ها، سفارش ها و دستورهای کتبی است که بزرگان، دولت مردان و پیشوایان در زیر سؤال ها و درخواست های کتبی زیردستان و پیروان می نویسند.
توقیعات و نوشته هایی که امام زمان (عجّل الله فرجه الشریف) برای برخی از شیعیان و علمای شیعه مرقوم فرموده اند.