با چنین منطقی است که تناقض ادعایی میان اسلامیت و جمهوریت رفع می شود و اصل یکصد و هفتاد و هفت قانون اساسی که دو عنصر اسلامیت و جمهوریت را عناصر بلاتغییر نظام سیاسی موجود معرفی کرده است معنا و مفهوم منطقی پیدا می کند . اراده جمهور ملت، در جریان انقلاب نظم کهن را فرو ریخت و نظمی نو جایگزین آن ساخت . اراده ای که در نظم نوین و بر پایه قانون اساسی، سامان حیات سیاسی را رقم زد و جمهوریت خود را معطوف به اسلامیت کرد. تا زمانی که چنین اراده چنان جمهوری قوام و دوام داشته باشد قانون اساسی و اصول و محتوای اسلامیت آن تضمین حیات و بقا به خود می گیرد.
طبق اصول قانون اساسی هم ابتنا نظام سیاسی جدید و هم جریان امور و ساز و کارهای آن منبعث از منطق و روح جمهوریت است . اصول ۵۶، ۵۷، ۶، ۷ بند ۸ اصل ۳، ۱۷۷ و ... مبین همین منطق جمهوریت و مردم سالاری است. در صورت بندی جمهوری اسلامی اگر اصل جمهوریت را اصلی ما تقدم و بنیادین هم ندانیم و برای آن قائل به موضوعیت نباشیم، حداقل آن است که جمهوریت برای اسلامیت، طریقیت دارد و در این حالت نیز قوام و بقا اسلامیت از منظر امام نظام وابسته به جمهوریت آن است.
همچنان که برای تبیین رابطه دو رکن نظام، جمهوریت و اسلامیت اگر به نسبت فرم و محتوا نیز قائل باشیم آنچنان که در برخی اشارات امام خمینی هم بدان تفوه رفته است . باز هم حفظ محتوا جز با رعایت روشمندی و ساز وکارهای جمهوری
نگذارید این انقلابی که حاصل شده و این نهضتی که حاصل شده و این چیزی که ما را پیروز کرده، نگذاریم سست بشود.
در موضوع نهضت به اصطلاح آزادی مسائل فراوانی است که بررسی آن محتاج به وقت زیاد است. آنچه باید اجمالاً گفت آن است که پروندۀ این نهضت و همین طور عملکرد آن در دولتِ موقتِ اولِ انقلاب شهادت می دهد که نهضت به اصطلاح آزادی طرفدار جدی وابستگی کشور ایران به امریکا است، و در اینباره از هیچ کوششی فروگذار نکرده است؛ و حمل به صحت اگر داشته باشد، آن است که شاید امریکای جهانخوار را، که هرچه بدبختی ملت مظلوم ایران و سایر ملتهای تحت سلطۀ او دارند از ستمکاری اوست، بهتر از شوروی ملحد می دانند. و این از اشتباهات آنها است. در هر صورت، به حسب این پرونده های قطور و نیز ملاقاتهای مکرر اعضای نهضت، چه در منازل خودشان و چه در سفارت امریکا و به حسب آنچه من مشاهده کردم از انحرافات آنها، که اگر خدای متعال عنایت نفرموده بود و مدتی در حکومت موقت باقی مانده بودند ملتهای مظلوم بویژه ملت عزیز ما اکنون در زیر چنگال امریکا و مستشاران او دست و پا می زدند و اسلام عزیز چنان سیلی از این ستمکاران می خورد که قرنها سر بلند نمی کرد، و به حسب امور بسیار دیگر، نهضت به اصطلاح آزادی صلاحیت برای هیچ امری از امور دولتی یا قانونگذاری یا قضایی را ندارند؛ و ضرر آنها، به اعتبار آنکه متظاهر به اسلام هستند و با این حربه جوانان عزیز ما را منحرف خواهند کرد و نیز با دخالت بیمور
حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، مدیر مسئول روزنامه اطلاعات، گفت: مرحوم محتشمی پور دوران اوج نهضت حضرت امام در درس ولایت فقیه و ارائه دکترین حضرت امام در برابر رژیم شاه و فعالیت های بنیادی اساسی، یکی از پیشگامانی بود که همواره در صف اول خدمت و مجاهدت حضور داشت و پشتوانه ای در کنار مرحوم حاج آقا مصطفی و بیت امام بود.
مرحوم محتشمی از معدود یاران حضرت امام است که از بدو پیروزی انقلاب، نامش در ذهن من نقش بست و او را شناختم. اولین باری که او را از نزدیک زیارت کردم صبح روز چهارم آبان سال ۱۳۶۲ بود که من به همراه چهار نفر از علاقمندان به حضرت امام از یزد به جماران آمده تا از نزدیک ایشان را دیده و دست ایشان را ببوسیم.
با تدبیر و نظر امام «حزب الله لبنان» توسط محتشمی پور پایه گذاری شد و در یک روند، حزب الله تشکیل شد و با مقاومت مردم لبنان پیروزی پس از سالها به دست آمد؛ پیروزی ای که افتخار جهان اسلام و اولین پیروزی اعراب در مقابل اسرائیل غاصب بود و شکست های گذشته را جبران کرد. اما متأسفانه اسرائیلی ها بعدها انتقام خود را از سید بزرگوار گرفتند و هر دو دست آقای محتشمی در جریان انفجار بسته پستی انفجاری قطع شد و همان وقت او به حق عنوان «ابوالفضل انقلاب» را به خود اختصاص داد.
قبل از عملیات فتح المبین روانه جنوب شدم. با خود عهدم کردم که تا پیروزی کامل و آزادی خاک وطن در جنوب کشور بمانم و به عهد خود ماندم و بدون حتی یک روز مرخصی تا آزادی خرمشهر در جبهه حضور داشتم. «خرمشهر آزاد شد.» خدایش بیامرزد «حسین شیخ الاسلام» که با بیماری کرونا سال گذشته به خدا پیوست، تلفن زد و گفت، «محمد جان باید سریع برگردی به لبنان بروی». گفتم اتفاقا صدام حسین کمرش شکست و باید به زودی جنگ تمام شود. حکمی برای من نوشت: «آقای سبحانی به شما مأموریت داده می شود برای همراهی نیروهای اعزامی به لبنان اعزام شوید». گفتم چشم! و سریع به سوریه رفتم.
عبادت مراتب متفاوتی را برای خود رقم می زند، گاه از ترس جهنم و گاه به طمع بهشت است و در مرتبه آخر، جهت دوستی و جلب محبت باری تعالی است که اولی را عبادت بردگان؛ دومی را عبادت بازرگانان و سومی را عبادت آزادگان خوانده اند.
حضرت امام وقتی که می خواستند بعضی از واقعیات را به مردم بگویند عده ای از متحجرین و مرتجعین، هیاهو راه می انداختند که دین از دست رفت! و حتی عده ای از آنان امام را نصیحت می کردند که با این رویه به تقدس و معنویت شما صدمه می خورد؛ اما مسالۀ مهمی که همواره امام آن را نصب العین قرار می دادند، تبیین واقعیت ها و گفتن احکام واقعی به مردم بود.
امام خمینی رهبر انقلاب ایران، فرمانده جنگ هشت ساله تحمیل شده بر ملت ایران نیز بود. همه تحلیلگران دفاع مقدس، فتح الفتوح امام را حفظ ایران در این طوفان سهمگین می دانند. آزادی خرمشهر یکی از درخشان ترین بخش های کارنامه موفق امام خمینی است.
با توجه به آراء و سیره امام خمینی و فرآیند شکل گیری انقلاب اسلامی ایران
سخن از هویت فرهنگی جان گرفته در قالب هنری است به نام سینما، که باید فرهنگ خودی در آن موج بزند و ایدئولوژی مستقل در آن حاکم باشد. کدام اثر سینمایی را سراغ دارید که در مقابله با یورش فرهنگی غرب به جهان سوم و کشورهای اسلامی، پاسخگوی فرهنگسالاری غرب و اصالت و استقلال فرهنگ خودی باشد؛ در حالی که در غرب آثار سینمایی هستند که به زیباترین وجه ایدئولوژی مسیحیت را در ذهن و باور مخاطبان تثبیت می کنند. آثاری هستند که چهره پلید نازیسم را در سراسر جهان به مخاطبان خود تفهیم کرده اند.
باورهای امام (س) جهان بینی مشترک افراد جامعه است که در شکلی متعالی تر عرضه شده است. بینش او همان بینش اسلام و قرآن و بینش انبیاء الهی است. ارزشهای معنوی، سیاسی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی اسلام در شخصیت او متبلور شده است. امام (س) نه تنها به انتقال و بسط میراث فرهنگی اسلام در سراسر عمر خود اهتمام داشته است، بلکه پایه گذار یک فرهنگ نیز محسوب می شود.