مجله کودک 352 صفحه 14

قصه­های رمضان محمد علی دهقانی شب قدر پدر هستی، هر روز دو نوبت قرآن می­خوادند: یکی سحرها، بعد از خواندن نماز صبح، یکی هم شب­ها، قبل از خواب. روی هم، هر روز یک جزء از قرآن را می­خواند تا در آخر ماه بشود سی جزء، یعنی «تمام قرآن». پدر، برای هستی توضیح داده که یکی از کارهای خوب و شایستة ماه رمضان، «ختم قرآن» است، یعنی این که آدم هر روز یک جزء از قرآن را بخواند تا آخر ماه. هستی، خیلی از شب­ها کنار پدر می­نشیند و به صدای قرآن خواندنش گوش می­دهد. در این حال به آیه­های قرآن هم خوب نگاه می­کند تا خواندنِ آنها را یاد بگیرد. چند روزی است که به تازگی مدرسه­ها باز شده و بچّه­ها به مدرسه می­روند. هستی و یاس هم، هرروز با هم به مدرسه می­روند و با هم برمی­گردند. یاس در کلاس اوّل درس می­خواند و هستی درکلاس سوم. یاس هم مثل هستی، در این چند روز دوستان زیادی پیدا کرده است. چون همان بچّه­هایی که پارسال با او در کلاس آمادگی بودند، حالا در کلاس اول می­نشینند و با هم دوست هستند. ولی با این حال، هنوز هم بهترین دوست یاس، هستی است. چون نه تنها دوستِ اوست، بلکه خواهر بزرگتر او هم هست. در مدرسه، همه صحبت از ماه رمضان و روزه و «شبِ قدر» می­کنند. یک روز هستی از بلندگوی مدرسه شنید که می­گوید:«ماه رمضان، بهار قرآن است.» شب، از پدر پرسید:«بهار قرآن یعنی چه؟» پدر، که مشغول خواندن قرآن بود، آیه را به آخر رساند و گفت:«برای این که قرآن در ماه رمضان بر پیغمبر عزیز ما نازل شده است، رمضان را «بهار قرآن» می­گویند. چون فصل بهار همیشه نام جاندار: توربوت اندازه: حدود یک متر گستردگی: شرق اقیانوس اطلسی (حوالی مراکش)، مدیترانه، دریای سیاه زیستگاه:عمق 70 متری آب تغذیه: ماهی، عروس دریایی، سخت پوستان