پرتال امام خمینی(س): ماه مبارک رمضان، ماه تولد قرآن، ماه انس با قرآن، ماه بهار قرآن، و ماه شناخت و بهره برداری فکری و عملی از قرآن است. بمناسبت فرارسیدن این ماه پربرکت پرتال امام خمینی (س) در سی قسمت مجموعه ای منتخب از مواضع و بهره مندی های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را در فرازهایی مجزا با عنوان " منزلت قرآن، سرچشمه نور" منتشر می کند که قسمت دوم آن از نظر می گذرد:
* بدان ای عزیز که عظمت هر کلام و کتابی یا به عظمت متکلّم و کاتب آن است، و یا به عظمت مطالب و مقاصد آن است، و یا به عظمت نتایج و ثمرات آن است، و یا به عظمت رسول و واسطۀ آن است، و یا به عظمت مُرسَلٌ الیه و حامل آن است، و یا به عظمت حافظ و نگاهبان آن است، و یا به عظمت شارح و مبیّن آن است، و یا به عظمت وقت ارسال و کیفیّت آن است. و بعض از این امور ذاتاً و جوهراً در عظمت دخیل است، و بعضی عَرَضاً و بالواسطه، و بعضی کاشف از عظمت است. و جمیع این امور که ذکر شد، در این صحیفۀ نورانیّه به وجه اعلی و اوفی موجود بلکه از مختصّات آن است، که کتاب دیگری را در آن یا اصلا شرکت نیست و یا به جمیع مراتب نیست.
اما عظمت متکلّم آن و منشی و صاحب آن: پس آن، عظیم مطلق است که جمیع عظمت های متصوّره در ملک و ملکوت و تمام قدرتهای نازل در غیب و شهادت رشحه ای از تجلّیات عظمت فعل آن ذات مقدّس است. و حق تعالی با تجلی به عظمت برای احدی ممکن نیست تجلی کند؛ و از پس هزاران حجب و سراقادت تجلی کند؛ چنانچه در حدیث است: اِنّ للّه سَبعینَ اَلف حَجابٍ [مِنْ نورٍ و ظُلْمَةٍ. لو کُشِفَتْ، لاَحْرَقَتْ سُبُحاتُ وَجْهِهِ دُوْنَهُ]. («همانا خدا را هفتاد هزار حجاب است از نور و ظلمت؛ اگر آن حجابها کنار روند سبحاتِ روی او ماسوی را خواهد سوخت.» در بحارالانوار، ج ۵۵، ص ۴۵، این حدیث از طریق عامّه نقل شده است.) (آداب الصلاه/ ص۱۸۲)
و پیش اهل معرفت این کتاب شریف از حق تعالی به مبدئیّت جمیع شئون ذاتیّه و صفاتیّه و فعلیّه و به جمیع تجلّیات جمالیّه و جلالیّه صادر شده، و دیگر کتب سماویّه را این مرتبت و منزلت نیست.
و اما عظمت آن به واسطۀ محتویات و مقاصد و مطالب آن: پس آن، عقد فصلی علی حدّه بلکه فصول و ابوابی و رساله و کتابی جداگانه لازم دارد تا شمّه ای از آن در رشتۀ بیان و تحریر درآید. و ما به طریق اجمال در فصلی مستقلّ به کلّیّات آن اشاره می کنیم؛ و در آن فصل ان شاءاللّه اشاره به عظمت آن از حیث نتایج و ثمرات می نمائیم.
و اما عظمت رسول وحی و واسطۀ ایصال: پس آن، جبرئیل امین و روح اعظم است که پس از خروج رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم از جلباب بشریّت و توجّه دادن شطر قلب را به حضرت جبروت، متّصل به آن روح اعظم شود. و آن یکی از ارکان اربعۀ دار تحقق، بلکه اعظم ارکان و اشرف انواع آن است؛ چه که آن ذات شریف نورانی مَلَک موکَّل علم و حکمت و صاحب ارزاق معنویّه و اطعمۀ روحانیّه است. و از کتاب خدا و احادیث شریفه تعظیم جبرئیل و تقدّم او بر دیگر ملائکه استفاده شود. (شعراء / ۱۹۳، نجم / ۵ ـ ۹، تکویر / ۱۹ ـ ۲۴) و بحارالانوار، ج ۵۶، ص ۲۵۸، «کتاب السماء و العالم»، «ابواب الملائکة»، «باب آخر فی وصف الملائکة المقربین»، حدیث ۲۳ و ۲۴.
و اما عظمت مرسل الیه و متحمّل آن: پس آن، قلب تقیّ نقیّ احمدی احدی جمعی محمّدی است که حق تعالی به جمیع شئون ذاتیّه و صفاتیّه و اسمائیّه و افعالیّه بر آن تجلّی نموده؛ و دارای ختم نبوّت و ولایت مطلقه است؛ و اکرم بریّه و اعظم خلیقه و خلاصۀ کون و جوهرۀ وجود و عصارۀ دار تحقّق و لبنۀ اخیره و صاحب برزخیّت کبری و خلافت عظمی است.
و اما حافظ و نگاهبان آن، ذات مقدس حق جل جلاله است؛ چنانچه فرماید در کریمۀ مبارکه: اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ ِانّا لَهُ لَحٰافِظُون.«همانا ما ذکر (قرآن) را فرو فرستادیم و هر آینه ما آن را محفوظ نگاه می داریم.» (حجر/۹)
و اما شارح و مبیّن آن، ذوات مطهّرۀ معصومین از رسول خدا تا حجت عصر عجّل اللّه فرجه، که مفاتیح وجود و مخازن کبریا و معادن حکمت و وحی و اصول معارف و عوارف و صاحبان مقام جمع و تفصیلند.
و اما وقت وحی، لیلة القدر است، که اعظم لیالی و «خیر من الف شهر» و نورانی ترین ازمنه و فی الحقیقه وقت وصول ولیّ مطلق و رسول ختمی صلّی اللّه علیه و آله است. (همان/ ص۱۸۳)
.
انتهای پیام /*