در بازگشت امام از کویت وقتی مقامات عراقی ساعتها ایشان را در صفوان معطّل نگه داشته بودند ما تنها برای امام ناراحت و نگران بودیم و اصلاً کسی به جز امام فکری نداشت. ولی امام از همان اول ورودشان به اتاق، چندین بار مزاح کردند و ما را خنداندند. این طور به نظر می رسید که امام به خاطر تقویت روحیه ما این چنین برخورد معمولی و بلکه بسیار شاد داشتند و شاید می خواستند ما چندان ناراحت نشویم که ایشان در حالت شبه زندانی هستند، ولی قضیه اینطور نبود.
امام خمینی (س) به بسیاری از رشته های ورزشی علاقمند بودند ولی رشته خاصی را ترجیح نمی دادند. از جمله ورزشهایی که حضرت امام، خود بیشتر به آن اشتغال داشتند، می توان به کوهنوردی، فوتبال در سنین نوجوانی، شنا، ژیمناستیک، پرش طول و ارتفاع و ورزشهای باستانی و کشتی در سنین جوانی اشاره کرد. اما وقتی پا به سن گذاشتند، بیشتر به کوهنوردی و پیاده روی می پرداختند و هیچ گاه به خاطر برنامه ای، از ورزش نمی گذشتند.
وقتی بچه بودیم، گاهی اوقات شبها در منزل امام می خوابیدیم و آن شبها حال و هوای خاص خودش را داشت.
اگرچه امام خمینی(ره) در مقام بنیانگذاری استوارترین نظام سیاسی و مردمی معاصر در جهان بسان خورشیدی می درخشد، اما مقام استادی امام سنگ زیر بنای همه این مرتبت های بزرگ و عامل اصلی در نقش آفرینی در تاریخ سیاسی معاصر ایران، اسلام و جهان بوده است.
امام اهل مطالعه بودند و به مطالعه کتاب علاقه بسیاری داشتند. در همان ایام شهادت حاج آقامصطفی ایشان وقتی از تشییع جنازه برگشتند...
امام خیلی حسینی بودند در ایام محرم که به کربلا مشرف می شدند هر روز در حرم حضرت سیدالشهدا(ع) زیارت عاشورا را با صد سلام و صد لعن می خواندند. این کار، گاهی...