اجرای دقیق چنین آزمایشاتی نیز بسیار سخت است. در طول
قرن گذشته، انسان ها به مرور توانستهاند شتاب دهندههای
بزرگتری بسازند و ذرات را به هم محکم تر بکوبند. هر چه ذرات
محکم تر به هم کوبیده شوند، بیشتر میتوانند توی هم بروند و
با هم قاطی شوند و از آن طرف چیزهایی که بیرون خواهد آمد
برای ما چیزهای جدیدتر و جالبتر و جذابتری خواهد بود.
شتاب دهندهای که قرار است ذرات پروتون را به هم بکوبند
بزرگترین و قویترین دستگاه از این نوع است که تا به حال
ساخته شده و میتواند ذرات را با انرژی خیلی زیادی به هم
بکوباند. ساخت این شتاب دهنده حدود 14 سال زمان برده است.
تونلی بیست و هفت کیلومتری و دایرهای شکل که قرار است
پروتونها با سرعت در داخل آن به حرکت درآیند. هر کدام
از این ذرات در هر ثانیه حدود یازده هزار بار مسیر این تونل را
طی خواهد کرد بد نیست بدانید که درون این تونل حدود سی
هزار آهن ربای الکتریکی تعبیه شده است.
گویا کشورهای زیادی برای ساخت این شتاب دهنده با هم همکاری
داشتهاند؟
بعضی از پروژههای علمی به قدری بزرگ هستند
که یک کشور به تنهایی نمیتواند از عهده اجرای آن
بربیاید. ایستگاه فضایی بین المللی را در نظر بگیرید
که چندین کشور در ساخت آن مشارکت دارند.
ساخت چنین شتاب دهندهای نیز نیاز به دست به
دست هم دادن چندین کشور دارد تا انجام پذیرد.
ساخت این شتاب دهنده حدود ده میلیارد دلار هزینه
در برداشته است و چیزی حدود شش هزار فیزیکدان
در آنجا مشغول به کار هستند. این آزمایشگاه
بزرگترین آزمایشگاهی است که تا کنون بشر ساخته
است و محصول همکاری خیلی از کشورهاست. کشور
ما هم در ساخت این آزمایشگاه همکاری داشته است
و قطعاتی از دستگاه شتاب دهنده در ایران ساخته
شده است...
ادامه دارد
در سال 1982 میلادی بارسلونا توانست «دیه گو مارادونا»
ستاره افسانهای آرژانتین را در تیم خود به خدمت بگیرد.
مارادونا که به تازگی قراردادش با تیم «بوکاجونیورز» تمام
شده بود به تیم بارسلونا پیوست اما مدت حضورش در این
تیم کوتاه بود و مارادونا به تیم «ناپل» پیوست.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 356صفحه 13