متن کامل منشور برادری امام خمینی(س)

هنوز یک دهه از آغاز نظام اسلامی انقلابیون سال 57
نگذشته بود که روحانیون رده‌بالای نظام، در نهادی با
عنوان جامعه روحانیت مبارز، با اختلافاتی غیرقابل اغماض روبرو
شدند و راه باقیمانده را، راه جدایی یافتند. گروهی ماندن در
جامعه روحانیت کهنسال را به صلاح خود ندانستند و در تلاشی
دیگر، مجمع روحانیون را بنیاد گذاشتند. رهبر کبیر انقلاب این زایش
تاریخی شاگردان خویش را مبارک دانست و مجمع روحانیون مبارز از دل جامعه روحانیت اعلام موجودیت کرد. جریان جدیدی که معادلات سیاسی را در انتخابات پیش روی مجلس سوم به نفع خود تغییر داد و همچنین در رخدادهای سیاسی کشور نقش تاثیرگذاری پیدا کرد. امام ضمن تایید این انشقاق، به نگارش توصیه نامه ای روشنگرانه به این دو جریان دست یازید، نامه ای که عطف به محتوای آن به "منشور برادری" شهرت یافت. امام خمینی در این نامه تاکید کردند که « اگر در این نظام کسى یا گروهى خداى ناکرده بى‏جهت در فکر حذف یا تخریب دیگران برآید و مصلحت جناح و خط خود را بر مصلحت انقلاب مقدم بدارد، حتماً پیش از آنکه به رقیب یا رقباى خود ضربه بزند به اسلام و انقلاب لطمه وارد کرده است.»