پرتال امام خمینی(س): یادداشت ۸۵۰/عبدالله صلواتی
برغم نسل کشی در غزه در پی حملات هوایی و زمینی و بمباران بیمارستان و مسجد و خودروی امدادرسان از سوی ارتش اشغالگرصهیونیستی، در حوزه زبانی میان دیپلماتها و سیاستمداران در مجامع و عرصههای بین المللی نزاع مستمری جریان دارد؛ نزاعی که غالباً به نفع رژیم اشغالگر صهیونیستی و حمایت از نسل کشی او در غزه است و تشدید این نزاع واژگانی، بی تردید تشدید نسل کشی در غزه را به همراه خواهد داشت.در این نزاع واژگانی، از «جنایت اسرائیل» در غزه به «دفاع از خود در برابر تروریسم» یاد میکنند. در حالی که اسرائیل خود سالهاست که با جریان ترور و غصب و حصر و نسل کشی سرپاست. در این نزاع، همین طور، «جنایت جنگی علیه مردم بی دفاع غزه» را «جنگ با حماس» تعبیر میکنند(خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۹ آبان، ۱۴۰۲). این در حالی است که به تعبیر دیپلمات ارشد کشور امارات متحده عربی در سازمان ملل، ۷۰ درصد از کشتهشدگان در نوار غزه زنان و کودکان هستند نه اعضای حماس (همان).
همچنین، طیفی سعی دارند بدون اشاره به نسل کشی اسرائیل و عاملیت او در این جنایت جنگی، فقط به وضعیت بحرانی منطقه اشاره کنند: «خبرگزاری مهر به نقل از الجزیره: لیندا توماس گرینفیلد، نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد، گفت: اکنون زمانی پر از خطر برای اسرائیل، فلسطینیها، منطقه و جهان است. همه کشورهای عضو (سازمان ملل) باید به قطعنامه محکومیت حماس رأی دهند. حماس اسرائیل را به وحشت انداخت. یک وضعیت اضطراری بشردوستانه در غزه وجود دارد و ما هر کاری که بتوانیم برای نجات جان مردم انجام میدهیم!» (خبرگزاری مهر، ۵ آبان، ۱۴۰۲).
برخی نیز تلاش میکنند غزه را پر از اعضای حماس و خالی از شهروند فلسطینی معرفی کنند: «الیاهو (عضو حزب عوتسما یهودیت به رهبری ایتمار بن گویر) که با رادیو کول براما گفتگوی میکرد تأکید کرد که غیر نظامی و بی گناهی در نوار غزه وجود ندارد» (خبرگزاری فارس، ۱۵ آبان، ۱۴۰۲).
جریانی نیز هرگونه «انتقاد از رژیم اشغالگر قدس» و «مطالبه عدالت خواهی» در این فقره را «یهودی ستیزی» عنوان میکنند و در حال مبارزه با آن هستند. به عنوان نمونه در روزهای اخیر این خبر بازنشر شد: «نمایندگان آمریکا با نتیجه ۲۳۴ رای بر ۱۸۸ رای، طلیب را به دلیل اظهاراتش محکوم کردند، مجازاتی که یک قدم کمتر از اخراج از مجلس است. این نماینده که سه دوره در کنگره حضور دارد به دلیل دیدگاههایش در مورد چندین دهه مناقشه در خاورمیانه، مدتهاست که هدف انتقادها قرار دارد. بحث در مورد یک «قطعنامه» بوده است. ریچ مک کورمیک، نماینده جمهوری خواه این اقدام طلیب را «یهودی ستیزانه» خواند و شکایت علیه طلیب را اجرا کرد. او گفت: طلیب درباره بزرگترین متحد ما، اسرائیل و حمله ۷ اکتبر دروغهای باورنکردنی ارائه کرده است.طلیب هم از موضع خود دفاع کرد و گفت: ساکت نمیشوم و نمیگذارم حرفهای من را تحریف کنید.» او گفت که انتقادش به اسرائیل و همواره متوجه دولت و رهبری آن در زمان نخست وزیر نتانیاهو بوده است. او گفت: این مهم است که مردم و دولت را از هم جدا کنیم. این ایده که انتقاد از دولت اسرائیل، یهودستیزانه است، وضعیت خطرناکی ایجاد میکند و از آن برای خاموش کردن صداهای مختلف که در سراسر کشور ما برای حقوق بشر وجود دارد، استفاده خواهد شد» (خبرگزاری انتخاب، ۱۸ آبان ۱۴۰۲).
در این یادداشت میخواهم از دریچه اخلاق واژه، فجایع اخیر رژیم صهیونیستی در فلسطین را واکاوی کنم:
واژهها حقوقی دارند که باید ادا شود. خدای عالم هم بر نحوه چینشی که ما از واژگان میکنیم فرشته مراقب و ثبت کنندهای قرار داده است: «مَا یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ» (ق/۱۸). همچنین نقل است که سرآغاز ظلمها، ظلم به واژههاست.
در مسیحیت نیز دروغ عملاً خیانت به کلام و واژههاست. از دیدگاه بوژو، متکلم مشهور آفریقایی، هدف اخلاق واژه، صرفاً داشتن یک گفت و گوی مناسب نیست، بلکه مهمتر از آن، گفت و گو برای حل بحرانهاست. تحقیقات اخیر هم نشان میدهد تغییرات ظریف در زبان و انتخاب درست واژهها میتواند به رفتارهای اخلاقی تر منتهی شود.
برادران دروغین جلوهای از ظلم به واژههاست. استبداد برادر دروغگوی استقلال، قانون شکنی برادر دروغین تعامل، تهور برادر جعلی شجاعت، و نسل کشی برادر دروغین استقلال است.
رژیم صهیونیستی دست به «نسل کشی تمام عیار» در غزه زده اما نامش را گذاشت «استقلال». همان طور که سالها پیش، آمریکا به عراق حمله نظامی کرد و اشغالگری برادر دروغین صلح شد. همان طور که در بالا اشاره شد در عرصههای ملی و بینالمللی، این برادران دروغگو را میتوان در نسل کشی اخیر اسرائیل در غزه فهرست کرد:
«دفاع اسرائیل از خود در برابر تروریسم» به جای «جنایات اسرائیل»؛
«جنگ با حماس» به جای «جنایت جنگی علیه مردم بی دفاع غزه»؛
«اشاره منفعلانه به وضعیت» به جای «اشاره به عاملیت اسرائیل»؛
«یهودی ستیزی» بجای «انتقاد از رژیم اشغالگر قدس» و «مطالبه عدالتخواهی»؛
استبداد و تمامیت خواهی مجاری ادراکی و وجودی را بر روی حقیقت میبندد و از آنجاکه با فراروایتها به تعبیر لیوتار نمی توان جنگید در حکومت های مستبد و جریان های تمامیت خواه، ظاهر فراروایتهایی چون صلح، استقلال، رفاه، و بهداشت حفظ میشوند اما موریانه تزویر و قدرت طلبی، این فراروایتها را از درون تهی میکند و در حفره مخوف آن، برادران دروغین را جا میزند. با حضور برادران دروغین، جنگافزارها قدرت مضاعف مییابند و تخریب ضریب میخورد.
تنویر افکار عمومی در قبال نسل کشی تاریخی در غزه یک تکلیف انسانی، اخلاقی، و شرعی است و یکی از مصادیق اتم این تنویر، توجهدادن به اخلاق واژهها و در راستای آن، کشف برادران دروغگو در سرزمین های اشغالی است. هرچه استبداد این رژیم بیشتر میشود برادران دروغگو ازدیاد مییابند و با ازدیاد این برادران، تخریب وسیع تر خواهد بود.
اگر مجامع ملی و بینالمللی در صدور قطعنامهها و در گفت و گوهای سرنوشت ساز، حرمت واژهها را نگاه دارند و اجازه ندهند تمامیتخواهی و اقتدارگرایی و سودگروی، انتخاب و اطلاق و کاربرد و چینش و وزن واژهها را مختل کند به یقین، حاکمیت واژههای حق را شاهد خواهیم بود و با این حاکمیت، مقدمات نجات و صلح و عدالت و آبادانی و جهان اخلاقیتر فراهم میشود. همان طوری که سیطره واژههای باطل و گمراه کننده، ویرانی جهان اخلاقی و سپس جهان عینی را به همراه خواهد داشت.
بنابراین، مسئولیت اخلاقی استاد و پژوهشگر در دوره کنونی، دفاع از اخلاق واژه و کشف و بیان برادران دروغگو در مجامع علمی و عرصههای اجتماعی و بینالمللی است. حریم امام
.
انتهای پیام /*