خاطرات شخصیت ها

خاطره جلال الدین فارسی از امام در نجف در باره دکتر شریعتی به روایت محمدجواد حجتی کرمانی

آقای جلال الدین فارسی خاطره ای از امام در نجف نقل می کند و می گوید که: «آقای سید مرتضی عسگری جزوه ای علیه شریعتی تنظیم کرده و به امام داده بود، امام گفته بودند من این را مطالعه می کنم و هفته بعد جواب می دهم. هفته بعد جواب را به آقای فارسی داده بودند که به آقای عسگری بگوید که شریعتی به هر حال روشنفکری است که قصد دارد به اسلام خدمت کند و این حرف هایی که شما زده اید جز اینکه در جامعة اسلامی ما اختلاف ایجاد کند نتیجه ای ندارد.

بیشتر

خاطره جلال الدین فارسی از امام در نجف در باره دکتر شریعتی به روایت محمدجواد حجتی کرمانی

واکنش امام به روضه مجلس ختم شهید مطهری چه بود؟

سیمین دانشور دیدار با امام را چگونه روایت کرده است؟

تأسیس بنیاد شهید به روایت مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی

بعد اسلامی بودن قضیه فلسطین به روایت مرحوم محمدنبی حبیبی

عهد پایدار با پدر/ روایت مرحوم سید محمود دعایی از یادگار فقید امام

عناوین مطالب خاطرات شخصیت ها

نظر امام درباره شادابی و جذابیت برنامه های صدا و سیما

حضرت امام(س) دوست داشتند که برنامه ها آنقدر جذاب باشد که بیننده پای تلویزیون بنشیند...

یک بلوک، یک صلوات

یکی از بچه ‏‏ها علی بیات که اهل مشهد بود و عراقیها او را سوزاندند - آنقدر ناراحت شد که تیغی برداشت و به طرف عراقیها حمله کرد. آنها پا به فرار گذاشتند. بچه‏‏ ها به زور تیغ را از او گرفتند و آرامش کردند. آنگاه عراقیها با عده بیشتری برگشتند و او را فلک کردند

دیدار امام و آقاى معلم

آقاى معلم آمد تو اتاق، پایین تخت امام ایستاد. نه او حرفى زد ـ‏غیر از سلام‏ نه امام، فقط به هم نگاه مى‏کردند، فقط و فقط نگاه. آقاى معلم نگاه مى‏کرد و دعا مى‏خواند، امام هم فقط نگاه مى‏کردند. حرف این دو بیشتر با چشم بود، به جاى اینکه با زبان باشد، با چشم خیلى مطالب را به هم گفتند

شجاعت امام در نقد آراء بزرگان

امام وقتى وارد میدان بحث و انتقاد مى‏شد دیگر نگاه نمى‏کرد که صاحب حرف، میرزاى شیرازى یا شیخ انصارى یا آخوند خراسانى است، خلاصه رد و ایراد عجیبى داشت. من یادم هست این نکته را در مسجد اعظم یکى از فضلا گفت: «که آقا شما خیلى جرأت مى‏کنید، آخه! شیخ انصارى است». امام مى‏فرمود: «آقاجان ما طلبه‏ایم...

چرا نماز خمینی می‏‏خوانی؟

شبی از شبها، یکی از اسرا به نام «بیات» ـ که اهل «ماکو» بود لیسانس داشت و در اسکاتلند تحصیل کرده بود ـ نیمۀ شب برخاست و نماز شب خواند. فردای آن روز «خیرالله» به عراقیها گزارش داده بود: «فلانی نصف شب، نماز خمینی خوانده» آنها هم اسیر را خواسته و سیلی محکمی به او زده بودند که چرا نماز...

ماجرای هدیه یک دستگاه اتومبیل به امام

ظهر روز نوزدهم فروردین ماه سال 58 از دفتر کارم عازم منزل بودم. در خیابان ارم با یکى از آشنایان که در بازارچۀ نوروزخان تهران تجارتخانه دارد، روبرو شدم. او با چند نفر از دوستان آذربایجانى خود به قصد زیارت امام به قم آمد. دوست قدیمى ما- آقاى عبادى- همراهان خود را معرفى کرد و اظهار داشت که آقاى رضوى از تجّار و کارخانه دارهاى معروف تبریز است و مى‏ خواهد یک دستگاه اتومبیل بیوک ساخت ایران را که هنوز نمره نشده، براساس عهد و پیمان و نذرى که دارد به امام هدیه کند...

به همراه جلال در خدمت امام

من تنها کسی نیستم که از حضرت امام‏(س)‏ خاطره ای داشته باشم. امروز هر بچه چهارده، پانزده ساله خاطراتی به مراتب زنده تر و جاندارتر، از آن حضرت دارد، اما این هم اغراق شاعرانه نیست که ابعاد وجودی حضرت خمینی‏(س)‏ روی تمام اذهان نسل جوان جامعه این چنین خیمه زده است. من به ایشان به عنوان رهبر و مرجع تقلید و ولایت فقیه آنچنان که مرسوم است، دیده و نگاه ندارم. خمینی برای من پدر است؛ اما چرا؟

روایتی ساده از استاد

در ناکامیهای سیاسی و نظامی دوران انقلاب، معمولاً این امام بودند که به دیگران دلداری می‏دادند و سعی می‏کردند با سکینه و طمأنینه خاص، دیگران را به خویشتن‏داری و تفکر و راهیابی و چاره جویی عاقلانه وادارند.

حدود شرعی سریال های صدا و سیما از نظر امام

امام فرمودند «سئوال کنید پاسخ آن را کتبا به شما ارسال کنم و بنده هم این کار را انجام دادم و راجع به تمامی سریال هایی که در آن زمان پخش می شد مانند پاییز صحرا که در آن زمان بسیار مورد مناقشه بود و برخی برنامه های ورزشی مانند کشتی که گفته می شد خانم ها نباید نگاه کنند از ایشان پرسیدم.

نظر امام در باره حضور خانم ها در حرکتهاى سیاسى و اجتماعى

خانم ها دوش به دوش مردان و در کنار آقایان در تمام مراحل شرکت داشته باشند و هیچکس حق ندارد که نظر و صحبتى نسبت به مسأله جدا کردن خانم ها از حرکتهاى سیاسى و اجتماعى و فرهنگى داشته باشد

اشکال امام به درس آیت الله کاظمینی

آن شب دیدم سید روحانی بزرگواری وارد شبستان مسجد شد، و در پشت ستونی از ستونهای مسجد هندی که نسبتاً هم قطور بود به نماز ایستاد. جا نماز سفید کوچکی را از جیب درآورد و روی زمین گشود، سپس قامت بست و مشغول نماز شد. از جایی که نشسته بودم، او را در نور کمرنگ چراغهای مسجد می دیدم که قامتی رسا و قیافه ای خوش ترکیب و محاسنی متوسط و مشکی و عمامه ای به اندازه دارد؛ نه به اندازۀ عمامه های بعضی از علمای نجف بزرگ بود، و نه مثل بعضی از فضلای قم که بعدها دیدم کوچک.

به امام گفتم من یک نامه هم نمی توانم بنویسم چطور وزیر شوم؟!

یکبارخدمت امام عرض کردم که شما فرموده اید گرفتن پست برای کسانی که تزکیه نکرده اند، خطرناک است و من تزکیه نداشته ام همچنین امر فرموده اید که باید به کار مسلط بود و من هنوز نمی توانم یک نامه بنویسم...

احساسم می گفت با مرد متفاوتی روبرو شدم!

براى من عجیب بودکه یک مرد روحانى اینچنین بر یکى مثل من که در کار خود تخصص کافى دارم مسلط باشند. مایک والاس اضافه کرد: باید بگویم زندگى بسیار ساده که رهبر انقلاب اسلامى براى خود فراهم کرده بود، او را از همۀ رهبران دیگر دنیا متمایز مى کرد و ما مى دیدیم که او به راستى یک مرد عقیدتى است و دنیا و لذتهاى دنیوى برایش ارزشى ندارد. او مرا و همۀ رجال دیگر دنیا را که به خدمت مى پذیرفت، روى فرش ساده مى نشانید و ما مجبور بودیم کفش هاى خود را دم در از پا درآوریم

در یک نگاه تحت تأثیر قرار گرفتم

خودم را معرفی کردم و کارت خبرنگاری‏ ام را نشان دادم و گفتم که آمده‏ ام با امام مصاحبه کنم. مردی مؤدب و ریشو مرا به نویسنده کتابی معرفی کرد که شرح زندگی امام را نوشته بود. اما من اظهار‏‏ بی‏‏ صبری می ‏کردم و گفتم به این جا آمده‏ ام که آیت‏ الله را ببینم، چرا به او اطلاع نمی‏ دهید که برای دیدارش آمده‏ ام. گفتند اکنون موقع نماز است...

اینقدر مرا مطرح نکنید

ارتباطی که امام با روزنامه‏ ها داشتند مربوط به مسایل ارشادی و هدایتی در مسایل مملکت بود و این واقعاً برای ما اهمیت داشت که ایشان هیچ گونه ارتباط مربوط به خودشان را با روزنامه‏ ها نداشتند

فرق ملاقات با امام و دیگر مراجع، از نگاه شیخ مجتبی قزوینی؛

ماشین خاموش بود و با دنده خلاص حرکت می کرد البته با دست ماشین را هل می‏دادند تا به خانه امام رسیدیم. وارد منزل امام که شدیم آنجا مجلس خیلی جالبی شد برای اینکه بهترین مداحان مشهد مقدس آمده بودند و از آن جمله، من لازم است یاد کنم از مرحوم حاجی غنیان و همچنین آقای اکبرزاده که الآن حیات دارد. در اتاق امام که نشسته بودیم، از آن اتاق یک پنجره‏ای به حیاط باز می‏شد؛ امام جوری نشسته بودند که هم از حیاط و هم از سالن و هم اتاق دیده بشوند؛ یک طرف پنجره امام نشسته بودند و...

چطور شادی این بی شرم ها رو تحمل کنیم؟!

در این فکر ها بودم که اسماعیل دستش را روی شانه ام گذاشت و مرا به خود آورد. پرسیدم: چه خبر؟ گفت:صبح سرگرد عراقی من رو خواست و گفت: کی از همه برات عزیز تره؟! گفتم پدر و مادرم! گفت : از اونها عزیز تر هم داری؟ گفتم: بله؛ یکی دیگه است که از همه برام عزیزتره

ساقی که بود؟

یکی از شب ها یکی از زندانی هایی که بازداشت شده بود به نام معمار، خود را زده بود به دل درد، فکر می کرد با این شیوه او را آزاد می کنند. ساقی یک روانشناس بود و این تجربه را در طول سالهایی که زندانبان قزل قلعه بود بدست آورده بود. وقتی اطلاع پیدا کرد آمد در کریدور زندان، ما همه در انفرادی بودیم. با صدای بلند شروع کرد به آن زندانی که خودش را به دل درد زده بود نهیب زدن. به او گفت: تو که شجاعت و عرضه نداری غلط کردی وارد مبارزه شدی...

صفحه 38 از 56

< قبلی | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | بعدی >