30 ـ وحدت
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : غلامعلی، مهدی

محل نشر : تهران

زمان (شمسی) : 1378

زبان اثر : فارسی

30 ـ وحدت

‏30‏

‏ ‏

‏ ‏

وحدت

‏ ‏

‏     ‏پیامبر خدا ‏صلی الله علیه و آله‏‏:‏

‏     «أیُّها النّاسُ علَیکُم بِالجَماعةِ وَإیّٰاکُم‏‎ ‎‏والفُرْقةَ»‏‎[1]‎‏.‏

‏    ‏ای مردم! به وحدت و یکپارچگی روی‎ ‎آرید و از پراکندگی بپرهیزید.

‏***‏

‏     روحانی برجسته یکی از شهرهایی که شیعیان آنجا‏‎ ‎‏در‏‏ ‏‏کنار اهل سنّت زندگی می کنند، نامه ای خدمت‏‎ ‎‏امام‏‏ ‏‏فرستاد و در آن ضمن درخواست کمک به ساختن‏‎ ‎‏مدرسه علمیه، متذکر شده بود که در این شهر،‏‎ ‎‏اهل‏‏ ‏‏سنت‏‏ ‏‏نیز حوزه دارند. تذکر این نکته، نشان می داد‏‎ ‎‏که‏‏ ‏‏در آن شهرِ نه چندان بزرگ، دو مدرسۀ علمیه ضرورتی‏‎ ‎‏ندارد و تنها انگیزۀ ساختن مدرسۀ علمیه این بود که‏‎ ‎‏برادران اهل سنت مدرسۀ علمیه دارند. او گمان کرده بود‏‎ ‎‏که تذکر این نکته باعث موافقت حضرت امام برای‏‎ ‎‏ساختن مدرسۀ علمیه می شود ولی وقتی نامه به ایشان‏‎ ‎‏رسید، با لحنی قاطع فرمود: «نباید حالت مقابله با‏‎ ‎‏آنها‏‏ ‏‏باشد! این دلیل کافی نیست که چون آنها‏‎ ‎‏[‏مدرسه علمیه‎ ‎‏]‏دارند، پس ما هم باید داشته باشیم.‎ ‎نه خیر!». حضرت امام با این برخورد، دو نکته را مشخص‎ ‎فرمودند: یکی اینکه برای ساختن مدرسۀ علمیه در

شهرهای کوچک باید زمینه ها و امکانات لازم وجود‎ ‎داشته باشد و دیگر آنکه اگر پیروان دیگر مذاهب اسلامی‎ ‎هم در آنجاها هستند، نباید کاری کرد که حالت مقابله با‎ ‎آنها به خود بگیرد‎[2]‎‏.‏

‏ ‏

‎ ‎

  • )) میزان الحکمة، حدیث 2434.
  • )) در سایه آفتاب، ص 123، راوی: حجة الاسلام رحیمیان.