با خوشرویی ما را می‏ پذیرفتند

امام به ما اجازه داده بودند در هر وقت از شب با یک «یاالله» گفتن خدمتشان برسیم. گفته بودند: «وقتی شما با من کار دارید فقط «یا الله» بگویید و بیایید». وقتی ما «یاالله» می‏گفتیم، منتظر می‏شدیم که ایشان بگویند: «بسم الله»، آن وقت وارد می‏شدیم و آن مراقبتی که باید می‏کردیم، انجام می‏دادیم و بر می‏گشتیم. من در تمام این اوقات استثنایی، ندیدم که ایشان اخم بکنند یا روی ترش به ما نشان دهند، بلکه با کمال خوشرویی ما را می‏پذیرفتند و این حاکی از نهایت صبر و شکیبایی ایشان بود.

منبع: پاسدار اسلام، ش 96، ص 40