سخنرانی
زمان: 16 دی 1358 / 17 صفر 1400
مکان: قم
موضوع: عمل به وظایف ـ تبلیغات علیه انقلاب ایران
حضار: فرماندهان ارشد ارتش
بسم الله الرحمن الرحیم
مسئولیت خطیر متصدیان در نظام اسلامی
شما امروز از قوای انتظامی جمهوری اسلامی هستید، با دیروزتان فرق دارد. دیروز خواه ناخواه از رژیم طاغوت بودید و حالا از رژیم اسلام هستید، و بین این دو تا همان طوری که به حسب واقع فرق دارد: یکی رژیم شیطان است، یکی رژیم الله . باید آنهایی هم که منتسب به این دستگاه هستند با آنهایی که پیشتر بود فرق کند. فرق این است که امروز باید همۀ گروههایی که مربوطند به جمهوری اسلامی، چه دولت و دستگاههای اداری و چه ارتش و ژاندارمری و شهربانی و پاسدارها، و اینها که قوای انتظامی هستند که اینها اشخاصی هستند، گروههایی هستند که بِالاصاله مربوط به جمهوری اسلامی هستند. اینها باید اعمالشان هم، افعالشان هم، عقایدشان هم و اخلاقشان هم مناسب باشد با جمهوری اسلامی. آن اخلاقی که سابقاً مثلاً بعضیها داشتند که مناسب بود با طاغوت، اگر خدای نخواسته از او در نفوس، آثاری هست، این آثار را باید مجاهده کنند تا زدوده بشود. یعنی الآن شما آقایان مسئولیت زیاد دارید و عملتان هم یک عمل شریف است. عمل شریفی است که اسکلت جمهوری اسلامی بسته به وجود شماهاست. مسئولیتتان زیاد است. برای اینکه اگر سابق یک کاری از شما خدای نخواسته انجام می گرفت می گفتند در رژیم طاغوتی است، باید اینجوری باشد. ما اگر حالا خدای نخواسته یک مسئله ای که برخلاف رویّۀ اسلام است انجام بگیرد گفته می شود که ارتش اسلامی هم همین است. و شما می دانید که قلمها و زبانهای خائنی هستند و با آن چشمهای خیانتکار
مراقب هستند که یک [بهانه ای] پیدا بکنند از یک گروهی، از گروههای اسلامی و این را زیادش کنند، و کم کم برسانند به اینکه خوب، این رژیم هم رژیم طاغوتی است مثل آن رژیم. همین امروز صبح من در یک مجله ای که مربوط به بختیار بود اینجا آورده بودند من دیدم. دیدم که ایشان همین را می گوید که این رژیم هم یک رژیم طاغوتی است و مشغول چپاولگری و مشغول کذا هستند. و در یکی از نوشته ها هم بود که الآن در ایران بعضی جاها حکومت نظامی است، برای اینکه مردم از این رژیم برگشتند و حالا دارند با فشار و زور و با [اسلحه] مردم را دارند رام می کنند. خوب، اینها چیزهایی است که در خارج ایران اینها منعکس می کنند. حالا که چیزی دستشان نیست اینطور می گویند. اگر یکوقت یک بهانه ای دستشان بیاید که ما آنطور که باید عمل کنیم عمل نکنیم، این بهانه اسباب این می شود که آن قلمهایی که می خواهند بشکنند این نهضت را و نمی توانند ببینند که یک رژیم اسلامی در کار هست، آنها مشغول فعالیت می شوند و آلوده می کنند این نهضت را. ما باید این مکتب خودمان را حفظش بکنیم. یعنی الآن مکتب اسلام دست ماها و شماست و این مکتب باید محفوظ باشد. ماها کاری نکنیم که به مکتبمان ایراد بگیرند و آنهایی که می خواهند ایراد بگیرند به مکتب ایراد می گیرند، برای اینکه با مکتب بدند. یک مکتبی که می بینند این قابل دوام است، وقتی هرج ومرج بود و مکتبی تو کار نبود، آن چیزی نبود، اما اینها یک مسئلۀ مکتبی دارند، می بینند هست و قابل دوام، به مکتب ایراد می گیرند. و ما موظفیم که این مکتب را حفظش کنیم که اگر حفظش نکنیم آسیب برمی دارد. باید کاری بکنیم که آسیب برندارد و آن کار این است که اگر چنانچه در هر جا هستیم به وظایفی که آنجا هست عمل کنیم. اگر یک کشوری همۀ اشخاصی که در آن هستند وظیفه شناس بودند و به آن وظیفه و کاری که به او محول است، خوب انجام بدهد، آن کشور زود اصلاح می شود. اگر ارتش افرادش وظیفه شناس باشند، یعنی بدانند که این وظیفۀ این است، خصوصاً حالا که برای اسلام است، وظیفۀ اسلامی این است، و اگر ژاندارمری هم همین طور و پاسدارها هم همین طور، پاسبانها هم همین طور، این زود اصلاح می شود، و اگر چنانچه خدای نخواسته زیر بار وظیفه نخواهند بروند،
خیال کنند که حالا که آزادی شد هر کاری آدم دلش بخواهد بکند، هر کاری از دستش آمد، هرکاری بکند، روی وظایف عمل نکند، این منتهی به هرج و مرج می شود و آسیب می بیند.
تبلیغات سوء اجانب علیه انقلاب
آنها الآن درصددند که اثبات کنند به خارج که ایران استقرار ندارد، ایران هرج و مرج است، و می خواهند اگر یکوقت بخواهند یک دخالتی بکنند افکار عمومی دنیا را مهیا کرده باشند برای آن کار. الآن مشغول همین هستند و همۀ تبلیغاتشان برای همین معناست که منعکس بکنند که ایران الآن به وضع هرج و مرجی دارد می گذرد، در هیچ جا یک نظمی نیست، در هیچ جا وظیفه شناسی نیست در هیچ جا؛ هر که هر کاری دلش می خواهد، بکند. این برای ما بسیار وظیفه آور است. برای ما بسیار سنگین تمام می شود که ما را جوری معرفی بکنند در دنیا که به آنها حق بدهند که با قوای انتظامی بیایند و برای تربیت ما ـ کأنّه ما یک جمعیتی هستیم که تربیت نداریم، یک جمعیتی هستیم که هرج و مرج طلبیم، یک جمعیتی هستیم که نظمی تو کارمان نیست و لاعلاج باید یک قیمی بیاید برای اینکه ما را تربیت کند. این دردناک است برای یک کشوری که نهضت اسلامی کرده. از این جهت وظیفه، اسلامی است و سنگین، ولی باید عمل کرد. ان شاءالله خداوند شما را تأیید کند. موفق باشید. و من امیدوارم که سالم و سعادتمند و با قدرت جلو بروید، که ان شاءالله پیروز هستید.