سخنراني حضرت امام(ره) در عصر عاشوراي
13 خرداد 1342

در آغاز محرم سال 1383 ق برابر با خرداد 1342 قم
به صورت پايگاه ضد رژيم درآمده و شور خاصي در آن برپا بود.
عصر عاشوراي آن سال برابر با سيزدهم خرداد 1342 حضرت
امام خميني(ره) با حضور در مدرسه فيضيه، طي سخنان
کوبنده‏اي، ضمن انتقاد شديد از رژيم پهلوي و اربابان آمريکايي
و اسرائيلي شاهِ ايران، پرده از جنايات طاغوت برداشتند. حضور مردم در سخنراني به اندازه‏اي بود که تمام صحن فيضيه و دارالشفاء، صحن حرم حضرت معصومه، ميدان آستانه و اطراف، مملو از جمعيت بود. در پي سخنراني افشاگرانه حضرت امام، در سحرگاه پانزدهم خرداد سال 1342، دژخيمان رژيم ستمشاهي به خانه ساده و بي‏آلايش امام در قم يورش برده و امام را دستگير و دور از چشم مردم به زنداني در تهران منتقل کردند. هنوز چند ساعتي از اين حادثه نگذشته بود که فرياد مردم معترض و انقلابي، عليه حکومت ديکتاتوري شاه بلند شد و خواستار برقراري حکومت اسلامي و پايان دادن به رژيم ستمشاهي شدند. به همين جرم بود که گلوله‏هاي برخاسته از خشم و کينه حکومت ننگين شاه، قلب هزاران مسلمان انقلابي بپاخاسته را در اين روز نشانه رفت و با به خاک و خون کشيدن آنان، قيام خونبار و جاويد پانزدهم خرداد 42 شکل گرفت.

متن کامل سخنراني حضرت امام(ره) در در روز 13 خرداد 1342 در ادامه آورده شده است:

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‏

مخالفت رژيم با اساس اسلام‏

الآن عصر عاشوراست ... گاهى كه وقايع روز عاشورا را از نظر مى‏گذرانم، اين سؤال برايم پيش مى‏آيد كه اگر بنى اميه و دستگاه يزيد بن معاويه تنها با حسين، سر جنگ داشتند، آن رفتار وحشيانه و خلاف انسانى چه بود كه در روز عاشورا با زنهاى بى‏پناه و اطفال بيگناه مرتكب شدند؟ بچه خردسال چه تقصير داشت؟ زنها چه تقصير داشتند؟ نظرم اين است آنها با اساسْ سر و كار داشتند، بنى هاشم را نمى‏خواستند، بنى اميه با بنى هاشم مخالفت داشتند، نمى‏خواستند شجره طيبه باشد. همين فكر در ايران [وجود] داشت. اينها با بچه‏هاى شانزده- هفده ساله ما چه كار داشتند؟ سيد شانزده- هفده ساله به شاه چه كرده بود؟ به دولت چه كرده بود؟ به دستگاههاى سفاك چه كرده بود؟ لكن اين فكر پيش مى‏آيد كه اينها با اساس مخالفند، با بچه مخالف نيستند. اينها نمى‏خواهند كه اساس موجود باشد؛ اينها نمى‏خواهند صغير و كبير ما موجود باشد.