گزیده ای از بیانات امام خمینی(س) به مناسبت شهادت مولی الموحدین حضرت علی(علیه السلام)
حضرت امیر وقتى که مواجه مى شود با لشکر معاویه که از کفار هم بدتر بودند، با خوارج که آنها هم به همان طور بودند، با کمال شدت [برخورد مى کرد]. بعد از اینکه مىدید هدایت نمى شوند، سفارش مى کرد که شماها ابتدا به جنگ نکنید؛ به لشکر خودش فرمود شماها ابتدا به جنگ نکنید، و لو حق با شماست؛ بگذارید آنها ابتدا کنند؛ وقتى آنها ابتدا مى کردند، گاهى هم یکى دو تا کشته مى شدند، آن وقت اجازه مى داد و با کمال قدرت تا آخر مى کوبید. خوارج را همچوسرکوب کرد که از آنها چند نفرى توانستند فرار کنند؛ و خوارج هم همانها بودند که بعد هم توطئه کردند و حضرت امیر را به شهادت رساندند.(صحیفه امام ، ج 9، ص 385-386)
این مقدسهایى که پینه بسته بود پیشانیشان، لکن خدا را نمى شناختند، همین ها بودند که کشتند امیر المؤمنین را! (صحیفه امام ، ج 9، ص 466)
آنهایى هم که حضرت امیر المؤمنین على- علیه السلام- را در محراب عبادت کشتند، مدّعى اسلام بودند. آنهایى هم که لشکرکشى کردند و هجوم آوردند به لشکر اسلام در صدر اسلام و هجوم آوردند به لشکر على بن ابى طالب آنها هم ادعاى اسلام داشتند، با اسم اسلام با اسلام جنگیدند.(صحیفه امام ، ج 14، ص 138)
على بن ابى طالب- سلام اللَّه علیه- با دست یکى از همین منافقین، با دست یکى از همین اشخاصى که به صورت اسلام، [اما] از اسلام جدا بودند، فرق مبارکش شکافت.(صحیفه امام ، ج 15، ص 135)
امیر المؤمنین- سلام اللَّه علیه- در صدر اسلام، مظلومتر از هر حاکمى در هر وقت بود. آن قدر اذیتش مى کردند! همان مقدسها ایستادند مقابلش، گفتند: باید [قبول کنى] قرآن را بالاى نیزه کردند [گفتند]:چنانچه قبول نکنى، چه خواهیم کرد. مجبورش کردند به اینکه قبول کند. بعد هم تکفیرش کردند. گفتند توبه کن، تو کافر شده اى.(صحیفه امام ، ج 16، ص 138)
والاترین شهید محراب که به دست خیانتکار اشقى الاشقیا به ملأ اعلا شتافت.(صحیفه امام ، ج 17، ص 49)
آن قدر که اسلام از این مقدسین روحانى نما ضربه خورده است، از هیچ قشر دیگر نخورده است و نمونه بارز آن مظلومیت و غربت امیر المؤمنین- علیه السلام- که در تاریخ روشن است.(صحیفه امام ، ج 21، ص 280)
.
انتهای پیام /*