پرتال امام خمینی(س): ماه مبارک رمضان، ماه تولد قرآن، ماه انس با قرآن، ماه بهار قرآن، و ماه شناخت و بهره برداری فکری و عملی از قرآن است. بمناسبت فرارسیدن این ماه پربرکت پرتال امام خمینی (س) در سی قسمت مجموعه ای منتخب از مواضع و بهره مندی های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را در فرازهایی مجزا با عنوان " منزلت قرآن، سرچشمه نور" منتشر می کند که قسمت بیست وچهارم آن از نظر می گذرد:

 * قرآن کریم یک سفره ای است که خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی به وسیلۀ پیغمبر اکرم در بین بشر گسترده است که تمام بشر از آن هر یک به مقدار‏‎ ‎‏استعداد خودش استفاده کند. این کتاب و این سفرۀ گسترده در شرق و غرب و از زمان‏‎ ‎‏وحی تا قیامت کتابی است که تمام بشر؛ عامی، عالم، فیلسوف، عارف، فقیه، همه از او‏‎ ‎‏استفاده می کنند؛ یعنی، کتابی است که در عین حال که نازل شده است از مرحلۀ غیب به‏‎ ‎‏مرحلۀ شهود و گسترده شده است پیش ما جمعیتی که در عالم طبیعت هستیم، در عین‏‎ ‎‏حالی که متنزل شده است از آن مقام و رسیده است به جایی که استفاده بتوانیم از او‏‎ ‎‏بکنیم، در عین حال، مسائلی در او هست که همۀ مردم، عامی و عارف و عالم و غیر عالم،‏‎ ‎‏از او استفاده می کنند و مسائلی در او هست که مختص به علمای بزرگ است، فلاسفۀ‏‎ ‎‏بزرگ است، عرفای بزرگ است، و انبیا و اولیاست. بعض مسائل او را غیر از اولیای‏‎ ‎‏خدای تبارک و تعالی کسی نمی تواند ادراک کند؛ مگر با تفسیری که از آنان وارد‏‎ ‎‏می شود، به مقدار استعدادی که در بشر هست، مورد استفاده قرار می گیرد و مسائلی‏‎ ‎‏هست که عرفای بزرگ اسلام از آنها استفاده می کنند و مسائلی هست که فلاسفه و‏‎ ‎‏حکمای اسلام از آن استفاده می کنند و مسائلی هست که فقهای بزرگ از آن استفاده‏‎ ‎‏می کنند و این سفره همگانی است برای همه و این طوایف از آن استفاده می کنند. مسائل‏‎ ‎‏سیاسی، مسائلی اجتماعی، مسائل فرهنگی و مسائل ارتشی و غیر ارتشی، همه در این‏‎ ‎‏کتاب مقدس هست. انگیزۀ نزول این کتاب مقدس و انگیزۀ بعثت نبی اکرم برای این است‏‎ ‎‏که این کتاب در دسترس همه قرار بگیرد و همه از او به اندازۀ سعۀ وجودی و فکری‏‎ ‎‏خودشان استفاده کنند. مع الأسف، نتوانستیم ما و نتوانسته است بشر و نتوانسته اند علمای‏‎ ‎‏اسلام آن طوری که باید استفاده از این کتاب مقدس بشود، استفاده کنند. باید همگان‏‎ ‎‏افکار خودشان را به کار بیندازند و مغزهای خودشان را متوجه کنند به این کتاب بزرگ، تا‏‎ ‎‏اینکه این کتاب بزرگ را به طوری که هست و به طوری که ما می توانیم از او استفاده کنیم‏‎ ‎‏همه استفاده کنند. و قرآن آمده است برای استفاده همۀ طبقات، هرکس به مقدار استعداد‏‎ ‎‏خود، البته بعض آیات است که غیر از رسول اکرم و آن که متعلم به تعلیم اوست نمی تواند‏ ‏بفهمد و به وسیلۀ آنهاست که ما باید بفهمیم. و بسیاری از آیات است که در دسترس‏‎ ‎‏همگان است که همه فکرهای خودشان را به کار بیندازند و مغزهای خودشان را متوجه‏‎ ‎‏کنند و مسائل زندگی را، زندگی این دنیا و زندگی آن عالم را، از این کتاب مقدس استفاده‏‎ ‎‏کنند. پس یک انگیزه از بعثت این است که قرآن که در غیب بوده است و به صورتهای‏‎ ‎‏غیبی بوده است و در علم خدای تعالی بوده است و در غیب الغیوب بوده است، به وسیلۀ‏‎ ‎‏این موجود عظیمی که به واسطۀ مجاهدات بسیار و به واسطۀ بودن او بر فطرت حقیقی و‏‎ ‎‏فطرت توحیدی و همه مسائلی که هست، رابطه دارد با غیب، به واسطۀ رابطه ای که با‏‎ ‎‏غیب دارد، این کتاب مقدس را از مرتبۀ غیب متنزل کرده است و بلکه تنزلاتی حاصل‏‎ ‎‏شده است و تا رسیده است به مرتبۀ «شهادت»، که به صورت الفاظ در آمده است و این‏‎ ‎‏الفاظ را ما و شما و همه می توانیم بفهمیم و معانی آن را تا اندازه ای که می توانیم ما‏‎ ‎‏استفاده از آن می کنیم. و انگیزه بعثت، بسط این سفره ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏ در بین بشر از زمان نزول تا‏‎ ‎‏آخر. این یکی از انگیزه های کتاب است و انگیزۀ بعثت است، «بعث علیکم» رسولی را که‏‎ ‎‏تلاوت می کند بر شما قرآن را، آیات الهی را.‏ (صحیفه امام، ج۱۴، ص: ۳۸۸ و ۳۸۷)

. انتهای پیام /*