متفکر بود و اهل سیاست. سیاستش به روز بود. شجاع بود و بی باک. مقابل حرف زور می ایستاد. می خواست شاه مقابلش باشد یا وزیر، برایش فرقی نداشت. قبای کرباسی می پوشید و روی زیلویی می خوابید. او مدرس بود.
اکنون که برادران ما در کشتار سراسر ایران و مناطق زلزله زده بى خانمان و بى سرپرست شده اند، اکنون که شهر از گِل ساخته شده طبس بر سر برادران ما خراب شده است، اکنون که مجروحین تظاهرات سراسرى ایران از بى دارویى و بى غذایى در رنجند، بر برادران ایمانى لازم است هر چه بیشتر به سرپرستى بازماندگان و تهیه وسایل آسایش براى آنان بشتابند، و به جار و جنجال دولت اکتفا نکنند.
اکنون که تمام خیانتکاران خارج و داخل پشتیبانى از جنایات شاه مى کنند، اکنون که از چهره هاى کریه آزادی خواهى و طرفدارى از حقوق بشر پرده برداشته شده، ملت مظلوم و بزرگ ایران باید اعتصاب نموده در عزا بنشینند و رسماً روز پنجشنبه یازدهم شوال را روز عزا قرار دهند. ما به دنبال فداکاریها و عزاى سراسرى، منتظر شادیها هستیم.
کتاب مصباح الانس بین المعقول والمشهود، شرحى است از محمدبن حمزةبن محمد فنارى بر کتاب مفتاح الغیب، اثر ابوالمعالى محمدبن اسحاق قونوى، از شاگردان نامدار محى الدین عربى که در عرفان نظرى نوشته شده است.
پیام تسلیت رهبر کبیر انقلاب اسلامی چند روز پس از حادثه خونین 17 شهریور، حامل پیام های امید بخش و نوید پیروزی برای مردم ایران بود.
ملت ایران! مطمئن باشید که دیر و یا زود پیروزى از آن شماست. شاه با حکومت آشتى ملى مىخواهد روحانیت شریف ایران و سیاسیون محترم را در کشتار خود سهیم گرداند ولى فریب او خیلى زود برملا گردید. انَّ کَیْدَ الشَّیطانِ کانَ ضَعیفاً.
غائله کردستان، به دست مشتى از خدا بیخبر مزدور که از اسلحه اجنبى برخوردار و از پشت مرزها الهام مى گرفت، با قیام دلاورانه قواى انتظامى و پاسداران انقلاب درهم پیچید. ما به طورى که کراراً اعلام کردیم، بجز سران جنایتکار و آنان که در خیانت و جنایت با آنان شریک بودند، از دیگر جناحها، حتى گول خوردگانى که در حزب دمکرات وارد شده اند، در صورتى که سلاح هاى خود را به مقامات انتظامى بسپارند، با برادرى رفتار و عفو عمومى نمودیم.
مردم مسلمان ایران به دنبال برگزارى نماز عید، دست به عبادت ارزنده دیگرى زدند که آن فریادهاى کوبنده علیه دستگاه جبار و چپاولگر براى بپاداشتن حکومت عدل اسلام است که کوشش در این راه از اعظم عبادات است، و فدایى دادن در راه آن سیره انبیاى عظام، خصوصاً نبى اکرم و وصى بزرگ او، امیر مؤمنان است. این جانب از فداکاریهاى ملت ایران تشکر کرده و قدرت و عظمت او را در پناه قرآن و احکام اسلام از خداوند متعال با تضرع خواهانم.
از سلامت جناب حجت الاسلام آقاى سید موسى صدر، رئیس مجلس شیعیان لبنان، هیچ گونه اطلاعى ندارم و موجب نگرانى این جانب است.
تبدیل مهره به مهره ای که از اول با اسلحه فریب و ریاکاری وارد میدان شده است به امر شاه، توطئه اغفال ملت و شکستن نهضت اسلامی است.
عراقی با اوج گرفتن جریان انقلاب به توصیه آیت الله بهشتی برای سر و سامان دادن به وضع محل اسکان امام خمینی رهسپار نوفل لوشاتو در پاریس شد. او مدیریت داخلی بیت امام را بر عهده گرفت و سپس به توصیه مشارالیه برای سازماندهی تظاهرات تاسوعا و عاشورای ۱۳۵۷ به تهران بازگشت. او پس از انجام موفقیت آمیز این تظاهرات مجدداً رهسپار فرانسه شد و سپس همراه امام به تهران بازگشت.
امام در جواب او فرمودند: «تمام فرمایشات حضرت آقا را از اول تا آخر گوش دادم. ولى شما بودید که او را برگرداندید. آقازاده از طرف حضرتعالى از این مرد استقبال کرد! در ایام 28 مرداد جعفر آقا با زاهدى ملاقات داشت.
امام خمینی در روز 22 مردادماه سال 1357، در پیامی به ملت ایران، ضمن محکوم کردن کشتارهای اصفهان و شیراز، برقراری حکومت نظامی در اصفهان را محکوم کردند. ایشان در پیامی یادآور شدند: «شما به عذر مأموریت، برادران دینى خود را به گلوله مى بندید که مسئولیت آن علاوه بر شاه با خود شما است»
در تأثیرگذاری آیت الله بروجردی سه نکته مهم است که نکته اول همین حوزه قم و گسترش مباحث فقهی و اصولی گسترده، نکته دوم تأثیری که آیت الله بروجردی در خود فقاهت امام راحل داشتند و تأثیر امام در جریانات فقهی آیت الله بروجردی داشته و نکته سوم جنبه های سیاسی که مرجعیت نسبت به رژیم نشان داده است.
کتاب الطهارة، اثری فقهی استدلالی و اجتهادی مشتمل بر مباحث «طهارت» از ابواب فقه است.
تأکید و پافشاری بر شکل گیری نهادهای حکومتی متکی بر آرای مردمی در روزهای اول پیروزی انقلاب اسلامی از ویژگی های منحصر به فردی است که در قاموس مدیریتی حضرت امام خمینی(س) قابل تعریف است.
دستگیری و زندانی کردن حضرت امام خمینی(س) در سحرگاه 15 خرداد 1342 و وقایع و حوادث حاصل از آن و بازتاب های داخلی و خارجی آن نقشه های رژیم شاه را نقش بر آب کرد؛ تا آنجا که مجبور شد برای رهایی از این مخمصه دست به ترفند جدیدی بزند و به دنبال آن در 11 مرداد 1342 امام را از زندان آزاد و به خانه ای در داوودیه منتقل کرد.
واگذاری این تکلیف عظیم و سنگین در آن برهه حساس بر عهده آیت الله طالقانی که زبان گویایی برای بازگو نمودن حقایق داشت، امری خطیر به حساب می آمد. انبوه جمعیتی که در آن روز تکبیر گویان به نماز جمعه هجوم آوردند، در واقع سنگ بنای یکی از مهمترین عوامل حفظ و تداوم انقلاب بود
رهبری که با واژگان انقلابی شناخته می شد در این پیام بارها واژه «مصلحت» را به کار می برد تا بعدتر اتهامی متوجه سیاسیون مصلحت اندیش نشود. چرا که تشخیص مصلحت با اهل سیاست است نه نظامی ها و در همین پیام نیز از «نظر تمامی کارشناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور» سخن گفته می شود.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.