غضب
مفهوم شناسی غضب از دیدگاه امام خمینی (س)
غضب کیفیتی نفسانی است که سبب حرکت و هیجان نفس برای غلبه و پیروزی می شود و برای شهوت انتقام جویی می باشد.(۱)
امام خمینی (س) غضب را به دو نوع ناپسند و پسندیده تقسیم کرده است؛ غضب ناپسند، تجاوز قوه غضبیّه از حد عقل و اعتدال است و غضب پسندیده به کار بستن قوه غضبیّه در راه حق و تسلیم شدن در برابر عقل سلیم و اوامر دینی که در هر صورت از جنود رحمان خواهد بود.(۲)
امام خمینی استفاده درست از قوه غضب را منوط به اعتدال این قوه دانسته و معتقد است استفاده نکردن یا استفاده ناصحیح از این قوه، افزون بر کفران نعمت(۳) خروج از حد اعتدال نفس است و انسان را از بسیاری از کمالات و پیشرفت ها باز می دارد.(۴) از جمله اسباب و منشاء غضب، حبّ دنیا است که منشاء گناهان است؛ زیرا هنگامی که حبّ جاه و دنیا در دل جا گرفت، به مجرد اینکه مزاحمتی برای آن حاصل شد، قوه غضب به جوش می آید و عنان و اختیار از انسان سلب می کند.(۵) از جمله آثار غضب فساد ایمان است که موجب شقاوت و خسران برای انسان می گردد.(۶) غضب اگر در انسان ملکه شود و از حد خود تجاوز کند، باعث می شود صورت برزخی انسان در جانب نقص به نهایت خود برسد که با هیچ موجودی قابل مقایسه نباشد.(۷)
(۱) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۱۳۳؛ خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۲۳۹
(۲) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۱۶؛ خمینی، روح الله، تقریرات، ج۳، ص۳۶۳
(۳) خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۲۴۴
(۴) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۱۳۵-۱۳۴
(۵) خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۳۷۷
(۶) خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۳۷۰
(۷) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۱۳۷
.
انتهای پیام /*