غرور
تعریف اصطلاحی غرور از دیدگاه امام خمینی (س)
غرور، فریفته شدن به چیزی که موافق میل نفس است.(۱) شخص مغرور و اوامر الهی را سست می کند و آنها را کوچک می شمارد؛ از این رو غرور از جنود و لشکریان شیطان و جهل است. (۲) از جمله اصناف مغروران، اهل علم و عبادت هستند؛ عالمی که مبتلا به غرور باشد، ضررش از دیگران بیشتر است.(۳) اهل عبادت و اهل سلوک نیز ممکن است به سبب عبادت و کمالات باطنی غرور پیدا کنند و همین امر سبب شود که از طی طریق حق باز بمانند، بلکه به عقب بازگردند.(۴)
امام خمینی منشا غرور را شیطان و نفس اماره می داند(۵) که با نیرنگ ها و مکاید، انسان را به امری که مطابق میل و طبع اوست می کشاند و از آخرت دور می سازد؛ از این رو اگر کارهای انسان با خودخواهی و غرور همراه شود، مبداء شکست انسان و هلاکت ابدی اوست.(۶) همچنین از اسباب غرور بسنده کردن افراد به ظواهر می باشد؛ زیرا گاهی شخص گمان می کند آنچه در آیات و روایات آمده با فکر خود و ظهور عرفی درک می کند و این غروری است که از وسوسه های شیطانی نشأت می گیرد.(۷)
(۱) آداب الصلاة، ص۱۷۱؛ شرح چهل حدیث، ص۳۶۲
(۲) شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۳۱؛ شرح چهل حدیث، ص۲۲۷
(۳) تفسیر سوره حمد، ص۱۳۸؛ جهاد اکبر، ص۶۱
(۴) شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۵۲
(۵) شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۵۲، ۳۴۵
(۶) صحیفه امام، ج۱۹، ص۲۲۱
(۷) شرح چهل حدیث، ص۶۰۰
.
انتهای پیام /*