شکر عرفانی
ارکان شکر از دیدگاه امام خمینی (س)
امام خمینی (س) تعریف و حقیقت شکر از نگاه خواجه عبدالله انصاری را نمی پذیرد و معتقد است شکر حالتی نفسانی است که خود، اثر معرفت نعمت دهنده و نعمت است و ثمره این حالت، اعمال قلبی و اعمال ظاهری|ظاهری است. از این رو شکر اظهار نعمتِ نعمت دهنده یا قدردانی از عالی به واسطه قلب، زبان و سایر اعضا است. کمال شکر رسیدن عبد سالک به مقام شکور است و رسیدن به این مقام منوط به معرفت چگونگی ارتباط حق با خلق، بسط رحمت حق از اوّل ظهور تا ختم آن و ارتباط نعمت ها با یکدیگر است.(۱) سالک الهی در پرتو تربیت الهی و ربوی می تواند با قدم عبودیت از خودپرستی بیرون آید و اولوهیّت حق را به قلب دریابد و با چنین شناخت توحیدی و دریافت قلبی است که حقیقت شکر برای سالک رخ می دهد و شکر خالصانه از قلب به همه اعضا سرایت می کند و در این صورت هر یک از اعضای انسان، حظی از توحید می برند.(۲)
(۱) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۳۴۵-۳۴۳
(۲) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۳۶۵-۳۶۴
.
انتهای پیام /*