حب دنیا
دنیای مذموم از دیدگاه امام خمینی (س)
امام خمینی (س) بر این باور است که مراد از دنیای مذموم، همان توجه قلب به طبیعت و دلبستگی و محبت به آن است، چنان که وابستگی و دوست داشتن مال، مقام و قدرت نیز از شعبه های حب دنیا به شمار می آیند.(۱) به باور امام خمینی محبت به دنیا، سرآغاز تمام خطایا و بزرگترین حجاب هاست. از این رو تعلقات دنیا سبب حجاب و پرده میان قلب و تجلیات حق تعالی می شود.
امام خمینی ریشه حب دنیا را حب نفس می داند و معتقد است انسان مولود همین عالم طبیعت است و به همین سبب محبت این دنیا را از همان آغاز در قلبش دارد و هر چه رشد می کند و بیشتر با لذت های دنیا آشنا می شود، این محبت به دنیا نیز بزرگتر می شود. نفس انسان هر بهره و استفاده ای که از دنیا می برد در قلبش اثر می گذارد تا آنجا که تمام توجه قلبش به دنیا می شود.(۲) ایشان اموری مانند فساد ، ظلم ، تعدی و گرایش به باطل را از آثار حب دنیا می داند که فضیلت هایی مانند عدالت ، شجاعت ، عزت نفس و سخاوت با حب دنیا جمع نمی شوند.(۳)
از جمله آثار و مفاسد حب دنیا عبارتند از: غفلت از خداوند، ضعف اراده، کشیده شدن به سوی محرمات، دشمنی با خدا و پیامبر و اولیای الهی ، محروم شدن از لذت مناجات ،(۴) قساوت قلب ، پریشانی و سلب آرامش ، حضور قلب نداشتن در نماز، فقر و لذات درونی، طولانی شدن عالم قبر و برزخ و موفق نشدن به کارهای بزرگ.(۵) به اعتقاد ایشان با حب دنیا نمی توان معرفت الهی را در قلب جای داد و نمی توان به تعدیل قوای نفسانی پرداخت. برافروخته شدن آتش شهوت و غضب در اثر حب نفس و دنیا است و در اثر آن قوای واهمه از اعتدال خارج شده و به تدبیرات شیطانی برمی خیزد.(۶)
(۱) خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۲۵۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۲.
(۲) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۱۲۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.
(۳) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۴۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.
(۴) خمینی، روح الله، سرّ الصلاة، ص۳۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.
(۵) خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۱۷، ص۳۷۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹؛ خمینی، روح الله، دانشنامه امام خمینی، ج۴، ص۲۵۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۰۰.
(۶) خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۲۵۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۲.
.
انتهای پیام /*