القول فی الفضولی
حول معانی النقل :
المعنی الأوّل
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب عربی

پدیدآورنده : خمینی، سید مصطفی، 1309-1356

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1385

زبان اثر : عربی

المعنی الأوّل

 

‏ ‏

المعنی الأوّل :

‏ ‏

اعلم:‏ أنّ ا‌لـنقل عند ا‌لـقائلین بـه کون الإجازة جزء ا‌لـعلّـة الأخیر،‏‎ ‎‏وبـه یتمّ ا‌لـسبب وا‌لـعقد، ومن حینها تحصل ا‌لـملکیّـة، ویوجد موضوع‏‎ ‎‏حکم ا‌لـعقلاء با‌لـنقل والانتقال.‏


کتابتحریرات فی الفقه: کتاب البیع (ج. ۲)صفحه 122

‏وهذا ا‌لـقول خالٍ من جمیع ا‌لـشبهات ا‌لـعقلیّـة فی ا‌لـمسألـة؛ إلاّ ما‏‎ ‎‏کان یرجع إ‌لـیٰ صحّـة ا‌لـعقد ا‌لـفضولیّ، کما لایخفیٰ. فما أفاده صاحب‏‎ ‎‏«الإیضاح» لامتناع ا‌لـنقل: «من أنّ لازمـه تأثیر ا‌لـمعدوم فی ا‌لـموجود»‏‎[1]‎‎ ‎‏لایخلو من غرابـة؛ ضرورة أنّ ما هو ا‌لـمعدوم ا‌لـمتصرّم أسباب ا‌لـعقود،‏‎ ‎‏وماهو ا‌لـباقی نفسها ، ولذلک تصحّ الإقا‌لـة وا‌لـفسخ، ولو امتنع تأثیر‏‎ ‎‏ا‌لـمعدوم فی ا‌لـموجود فلیکن الأمر کذلک فی عکسـه، فکیف تکون الإجازة‏‎ ‎‏ا‌لـلاحقـة دخیلـة فی ا‌لـمعدوم؟!‏

‏ ‏

‎ ‎

کتابتحریرات فی الفقه: کتاب البیع (ج. ۲)صفحه 123

  • )) إیضاح الفوائد 1: 419.