مجله کودک 363 صفحه 12

رسیده­اند که خیلی به تکنیک اهمیت می­دهند و مردم از ارتباط سنتی و قدیمی خودشان دور افتاده­اند و همین سبب آزردگی روح مردم می­شود. این اتفاق در کشور خود ما هم تا حدودی مشاهده می­شود. خودم را مثال می­زنم، امروز دیگر آن ارتباط فامیلی که بیست سی سال قبل با اقوام داشتیم را نداریم. بسیار کمرنگ شده است. اگر نگویم هفته­ای چند بار لااقل هفته­ای یکبار عموها و دایی­ها و... را می­دیدم، اصلاً این نیاز را احساس می کردیم که باید همدیگر را ببینیم، الآن دیگر انصافاً اینگونه ارتباطات کم شده است. چکار باید کرد؟ اینگونه آفت های توسعه یافتگی باید توسط کارشناسان و روانشناسان و... مطالعه و به نحوی جلوی آن گرفته شود. خود ما هم باید یاد بگیریم که در دنیای دیجیتال چگونه رفتار کنیم. الآن از طریق پُست الکترونیکی خیلی راحت می­توان با یکدیگر ارتباط برقرار کرد اما باید این را بدانیم که این سبب نمی شود تا دیگر یکدیگر را نبینیم. یک بزرگی تعریفی برایم می­کرد درباره دوستش که در طبقه بالای خانه او زندگی می­کرد. می گفت که: «دوستم بارها برایم نامه الکترونیکی فرستاده است امـا من هیچوقت جـواب نامه های او را نداده ام. تا آنکه یک روز پیش من آمد و علت دلخوری مرا پرسید. من هم به او گفتم که اصلاً از تو دلخور نیستم اما اگر جواب نامه هایت را نمی دهم به این علت است که لزومی نمی بینم تا با این طریق با هم صحبت کنیم. من و تو تنها به اندازه یک سقف با هم فاصله داریم و چه خوب است که رو درروی هم بنشینیم و با هم صحبت کنیم. نامه الکترونیکی اگرچه وسیله­ای بسیار خوب برای برقراری ارتباط در خیلی از موارد است اما وسیله مناسبی برای ارتباط بین من و تو که در نزدیکی هم زندگی می­کنم نیست. این خوب نیست که ما در یک ساختمان باشیم و با نامه با هم صحبت کنیم، اینگونه ارتباط جلوی ارتباط نزدیک تر ما را می­گیرد و ما را از هم دور می­کند.» پرسیدید چکار چند سال بعد، در سال 1944، زمان درخشش «مارچلو لیپی» به عنوان سرمربی یوونتوس بود. او بازیکنان بزرگی چون، «روبرتو باجو» و «جیانلو کاویالی» را به دنیای فوتبال معرفی کرد.