هجرت تاریخی امام خمینی(ره) از نجف اشرف به پاریس، فصل تازه‌ای در نهضت اسلامی مردم ایران بر ضد رژیم شاهنشاهی رقم زد. حضور رهبر کبیر انقلاب در دهکده کوچک نوفل لوشاتو حاوی مسائل اخلاقی و اجتماعی فراوانی بود، به نحوی که مردم ساکن و همچنین خبرنگاران از سراسر جهان را نیز تحت تاثیر قرار داد. با این مقدمه توجه مخاطبین ارجمند را به خاطره ای در این زمینه جلب می نماییم:
با وجود آنکه مردم نوفل لوشاتو در این مدت حدود چهارماه دچار زحمت شده بودند و شرایط غیرعادی در این دهکده کوچک ایجاد شده بود، اعم از شلوغی و سر و صدا و جنب و جوش و حضور نیروهای امنیتی و پلیس و... اما هیچ اعتراضی در طول مدت اقامت امام در این دهکده مشاهده نشد.
وقتی اعلام شد امام بزودی نوفل لوشاتو را ترک خواهند کرد، مردم این محل برای خداحافظی با ایشان ابراز علاقه کردند و صفی طولانی در محوطه مقابل باغ و محل استراحت امام تشکیل شد. واقعاً شور و علاقه مردم برای دیدار با امام جالب بود. در ابتدا یکی دو نفر که از چهره‌های سرشناس محلی بودند به طور جداگانه حضور امام رسیدند. یکی از آنها کشیش بود که امام او را آخوند محل می‌نامیدند! او گفت: این روزها در تاریخ جهان ثبت خواهد شد. حضور شما به این دهکده جایگاه تاریخی و به ما یک معنویتی داده است. امام در پاسخ عذرخواهی کردند و گفتند در این مدتی که ما اینجا بودیم برای شما ایجاد زحمت شد، رفت و آمد و سر و صدا زیاد بود و امنیت و آسایش از شما سلب شد.
هنگامی که امام این سخنان را به مردم نیز گفتند، آنها نیز ضمن تفاهم نشان دادن برای این اوضاع غیرعادی، نوعی غم نیز در چهره هایشان مشهود بود. چند روز قبل از این هم در دیدار این مقام کلیسایی با امام شاهد نکته ظریفی از جانب امام بودم. یک جعبه گز برای پذیرائی از میهمانها در اتاق بود. امام با اشاره تعارف کردند و او برداشت. منتها این بنده خدا نمی‌دانست با آن چه کند. امام وقتی دیدند دارد با گز ور می‌رود، بدون اینکه او متوجه شود به من اشاره کردند که یادش بدهم. من هم یک گز برداشتم و کمی با آن ور رفتم بعد کاغذ آن را باز کردم و تکه تکه کردم تا او یاد بگیرد و معذّب نباشد.
پس از آن نوبت مردم شد که به صورت خانوادگی یا تک‌تک می‌رفتند داخل و با امام خداحافظی می‌کردند و احساس درونی خودشان را به امام می‌گفتند و بر می‌گشتند. اگر بچه‌ای هم همراه آنها بود امام یک دستی به سر و گوش آن کودک می‌کشیدند و اظهار محبت می‌کردند. حضور امام در فرانسه در آن ایام تاثیرات جالبی بر جا گذاشته بود. مثلاً کلمه آیت‌الله مترادف شده بود با مبارزه. در همان دوران یک اعتصاب کارگری در جنوب فرانسه (مارسی) شروع شد. رسانه‌ها سر دسته این جنبش کارگری را در کاریکاتورها تحت عنوان آیت‌الله کریستوف معرفی کرده بودند!
منبع: کتاب خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطبایی، ج. 3، صص:205-204