به خاطر دارم شبهای نوفل لوشاتو را که مدت شش شب نماز مغرب و
عشا را در محضر امام بودهام. روحانیت نماز و نحوۀ برگزاری آن،
آنچنان جالب و دلپذیر بود که گروهی از زن و مرد و کودک مردم محل
با اینکه مسیحی بودند قبل از شروع نماز با فاصلهای که پلیس معین کرده
بود، میایستادند و عاشقانه به جمال ملکوتی امام مینگریستند و این تعبیر
را همان وقت به واسطهای از مردم روستا شنیدیم که میگفتند او اگر مسیح
نیست، نماینده مسیح است که در روستای ما تجلی کرده است.
منبع: صحیفه دل، ص99
.
انتهای پیام /*