یک بار که خداوند رحمان بهاین بنده توفیق عنایت فرمود که به
دستبوسى امام تشرف حاصل کنم آن جناب در سرماى سوزان در رواق
کوچک خانه خود روى یک صندلى کهنه نشسته بودند و سرماى آزاردهنده
جماران دست و صورت ایشان را تقریباً از سرخى به کبودى متمایل ساخته
بود. علت را جویا شدم که چرا وسیله گرمکنندهاى در این سرماى سخت و
فضاى باز نزد امام گذاشته نمىشود. پاسخ شنیدم که ایشان مىخواهند با مردم
همدرد باشند و به نمونهاى از این مواسات اشاره کردند. وقتى که لباس امام را
به بیت براى شستشو داده بودند و شسته نشده بود پاسخ دادند که هنوز نوبت
دریافت پودر رختشویى براى بیت نرسیده است و پس از رسیدن
شستهمىشود.
منبع: آئینۀ حُسن، ص83
.
انتهای پیام /*