در پی افشاگری دانشجویان از طریق اسناد موجود در آرشیو و بایگانی لانهٔ جاسوسی، عده‏ای با این کار به مخالفت برخاستند. از آن جمله، بنی‏صدر بود که هم با اصل قضیه مخالف بود و هم با افشای اسناد. وی اصرار داشت که اسناد در اختیار شورای انقلاب قرار گیرد. اما پس از اینکه موفق نشد، اصرار کرد که اسناد به دادستانی انقلاب تحویل داده شود. در آن موقع، مرحوم شهید آیت‏الله قدوسی دادستان کل انقلاب بود.
با افزایش فشار، ما دوباره خدمت امام در قم رسیدیم و از ایشان کسب تکلیف کردیم. ایشان فرمودند:
اسناد را به هیچ کس و هیچ مقامی تحویل ندهید و خودتان آن را منتشر کنید.
در ضمن توضیحی دادند و توصیه‏ای کردند. توضیح این بود:
مطالبی که شما از طریق اسناد به دست آورده‏اید، من قبلاً در مورد این آقایان (مقصود سران نهضت آزادی بود) می‏‏دانستم. اینها در پاریس هم که پیش من می‏‏آمدند و یا در آنجا بودند، مطالبی می‏‏گفتند که همین چیزهایی است که شما از این اسناد استخراج کرده‏اید.
این آقایان حرفشان این بود که ما برای ادامهٔ حیات و ادارهٔ کشور یا باید به سمت شوروی برویم، یا به سمت آمریکا. ولیکن با توجه به تجربه‏ای که از شورویها در حمایت از دوستانشان و سپس دست برداشتن از حمایت آنها وجود دارد، ما باید به دامن آمریکا بچسبیم، و این نوع تفکر آقایان بود.
اما توصیه‏ای که امام فرمودند: چنین بود:
سعی کنید در افشاگریها طوری این آقایان را لجن مال نکنید که دیگر نتوانیم از وجود آنان برای انجام کارها استفاده کنیم.

منبع: پا به پای آفتاب – ج 3 – ص 77

. انتهای پیام /*