چهارم اردیبهشت ماه سال ۵۷ بود که امام خبرنگار روزنامه لوموند را در محل اقامتشان در نجف پذیرفتند. این گفت و گو بازتاب گسترده ای در سطح رسانه های جهان داشت.
ایادی شیطان در تنگناها و سختیها به سراغ مردم می روند که بگویند روحانیت مسبب مشکلات و نارساییهاست...
فرزندان عزیزم! دیگر این شمایید که باید هر چه بیشتر کوشش کنید تا نهال آزادی و استقلال کشور را آبیاری کنید. فردای شما فردای دشواری است که اگر مجهز به علم و تقوا و شعور انقلابی - اسلامی شدید، پیروزیتان حتمی است، و اگر خدای نکرده در این مرحله کوتاهی کنید مسئولیت آن به عهده خود شماست. هرگز اجازه ندهید که عده ای معدود، چون گذشته تلخ روزهای استبداد، بر شما حکومت کنند. اصل دمکراسی اسلامی را فراموش نکنید. امروز ملت ایران بدون گرایش به چپ و راست قیام نموده است و موفقیتهایی را به دست آورده است که تمام خائنین داخلی و خارجی را به لرزه انداخته است؛ و آنان در کمینند تا هر آن - چون گذشته - شما را نابود گردانند. به همین جهت باید سعی کنید تا با اتحاد خویش، جامعه اسلامی به وجود آورید؛ جامعه اسلامی که در آن همه آزادانه عقاید خود را ابراز دارند.
یاسر عرفات در دیدارش در روز 28 بهمن 57 با امام به ایشان گفت: خدا شاهد است که من در عمرم هیچ شادی ای به خودم ندیدم مثل شادی ای که به خودم دیدم وقتی که شما پیروز شدید.
اکنون که به فضل الهی و به یُمن مقاومتها و پایداری های سرسختانه شما مردم غیور، پایگاه های رژیم سلطنت استبدادی و حکومت ضد اسلامی خاندان پهلوی و پایه های استعمار نو و کهنه، یکی پس از دیگری، درهم ریخته شده اند... لازم می داند که از عموم مردم ایران- از کارگران، کارمندان، بازاریان، پیشه وران، دانشگاهیان و فرهنگیان- دعوت نماید که از روز شنبه 28 بهمن 57 - 19 ربیع الاول 99 - اعتصابات خود را پایان داده و فعالیتها و کارهای خود را آغاز نمایند.
شما دلاوران سلحشور و شما سپاهیان انقلاب اسلامی مردم ایران...
اکنون فرجام کار رژیم شاهنشاهی در ایران و پایان دادن به دخالت های امریکا در کشور و تولد نظام مقدس اسلامی فرا رسیده است.
روز پنجشنبه نوزدهم بهمن هزاران تن از افراد نیروهای مسلح برای نخستین بار به طور جمعی و با اونیفورم نظامی در خیابان ایران و خیابان های مشرف به اقامتگاه امام خمینی رژه رفتند و امام به ابراز احساسات آنها پاسخ گفت.
بیانات کوتاه امام که از کانال تلویزیونی ویژه ای پخش گردید، در واقع اولین سخنان ایشان است که از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش شده است و آغازی است نو بر فصل آزادی رسانه های عمومی میهن اسلامی.
سه شنبه هفدهم بهمن، ایران چهره ای دیگر دارد. روز قبل در حالی که هنوز دولت دست نشانده شاه دم از برخورداری این دولت از پشتیبانی ارتش می زد، رهبر در جمع دهها خبرنگار رئیس دولت موقت انقلاب را که از سوی شورای انقلاب پیشنهاد شده بود معرفی کرد. و با آنکه امام از حمایت کامل ملت ایران اطمینان داشت، تأکید نمود که مردم نظر خود را درباره این انتخاب اعلام دارند. ایران یکپارچه شادمان است و اعلام حمایت می کند.
نکتۀ بدیع این استقبال که از دید خبرنگاران خارجی نیز دور نماند، این بود که در این مراسم، از پلیس و نیروهای انتظامی خبری نبود و مردم با رشد اجتماعی و بلوغ سیاسی خود توانستند بزرگترین استقبال قرن را ـ به تعبیر اغلب خبرگزاریها ـ اداره کنند. به گفتۀ نمایندگان رسانه های خارجی، در هر استقبال مشابهی با وجود هزاران پلیس، دهها نفر در زیر دست و پا تلف می شدند، در حالیکه در استقبال چند میلیونی پنجشنبه تهران کسی تلف نشد.
امام در روز 13 /11 /57 در مدرسه علوی در جمع عده ای از روحانیون فرمودند: رژیم سلطنتی از اول خلاف عقل بوده. خلاف قانون، خلاف قانون اساسی است! در قانون اساسی، در حقوق بشر، این است که هر ملتی باید خودش سرنوشت خودش را تعیین کند یعنی ما الآن خودمان باید سرنوشت خودمان را تعیین کنیم. ما حق نداریم سرنوشت اعقابمان را تعیین کنیم. اعقاب ما بعد می آیند؛ خودشان سرنوشتی دارند، به دست خودشان باید باشد، نه به دست من و شما.
من از طبقه شریف ارتش که دستشان به خون جوانان آلوده نشده است می خواهم که ننگ اطاعت از جنایتکاران را تحمل نکنند و با قاطعیت آنان را از مقابله با ملت بازدارند. ملت از خود شماست، برای منافع اجانب برادرکشی نکنید و با پشتیبانی از اسلام و ملت، نام خود را در تاریخ جاوید کنید.
امام خمینی در دیدار برخی شخصیت های آمریکایی در نوفل لوشاتو اظهار کردند: اگر آمریکا دست از فشار و تهدید و دخالت بردارد، دولتی که در آینده در ایران تشکیل خواهد شد، نیروی خود را صرف اجرای عدالت خواهد کرد.
امام در پیامی در روز 5 بهمن 57 فرمودند: من از ملت ایران خصوصاً اهالی شهرستانها و روستاهای کشور که متحمل زحمت شده و از نقاط دور و نزدیک به تهران آمده اند، تشکر می کنم ... از اینکه ایادی اجانب، فرودگاه های سراسر ایران را به روی من بسته اند، به ناچار تصمیم گرفتم که روز یکشنبه 29 صفر (هشتم بهمن 1357) به کشور برگشته و چون سربازی در کنار شما به مبارزه علیه استعمار و استبداد تا پیروزی نهایی ادامه دهم.
در پنجمین روز پیروزی انقلاب، پادگانهای نظامی، مراکز انتظامی، سازمانهای حساس اداری و دولتی در دست جوانان مسلمان مبارز و انقلابی بود و دولت موقت با استقرار در محل نخست وزیری و معرفی اعضای کابینه خود ـ از روز 24 بهمن ـ رسماً زمام امور را به دست گرفته بود
امام خمینی از ابتدا پیروزی انقلاب اسلامی در صدد بودند با ارائه تعاریف ناب از ماهیت انقلاب اسلامی اذهان مردم را به این واقعبت متوجه سازند که انقلاب اسلامی علی رغم مشابهت ظاهری با دیگر انقلاب ها از خصائص دیگری برخوردار است. لذا می فرمایند : تردید نیست که این انقلاب اسلامی یک تحفه الهی و هدیه غیبی بود که از جانب خداوند منان بر این ملت غارت زده عنایت شده است
انقلاب اسلامی ایران منادی گفتمان جدید و متفاوتی بود که می توان تاثیرات آن را حتی پس از گذشت چهار دهه از زمان پیروزی آن، در سطوح داخلی، منطقه ای و حتی جهانی به خوبی مشاهده نمود. حجم انبوه آثار و منابعی که در مورد انقلاب اسلامی توسط محققان خارجی و داخلی پدید آمده است نشان از اهمیت، عظمت و تاثیرات این انقلاب بزرگ دارد. انقلاب اسلامی حتی در بعد تبیین و تحلیل انقلابها نیز تاثیرات مهمی داشته است. برخی از صاحب نظران معتقدند که این انقلاب، نسل جدیدی از نظریه پردازی انقلابها را بوجود آورده است که نسبت به نسل های پیشین نظریه ها، کامل تر و دقیق تر می باشد.
چگونه می توان از مقام آن بزرگوار پرده برداشت که پیامبر اسلام در زمان حیاتش با او معامله یک کامل مطلق می کرد و پس از رحلت شریفش بحسب روایات معصومین چون روایت کافی از حضرت ابی عبدالله صادق علیه صلوات الله که فرمود فاطمه (ع) بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هفتاد و پنج روز زنده بود و سخت در فراق پدر محزون بود و پیاپی جبرئیل نزد آن حضرت می آمد و در عزای پدر بزرگوار او تسلیت نیکو می داد.
طبق قرار و اعلام اولیه بنا بود امام در روز جمعه 6 بهمن به ایران وارد شوند؛ از این رو حدود 5 / 1 میلیون نفر از مردم تهران در مسیر خیابان انقلاب و آزادی (آیزنهاور سابق) به سمت فرودگاه راهپیمایی کرده فریاد می زدند: «خمینی، خمینی، قلب ما باند فرودگاه توست». تانکهای ارتشی از نزدیک شدن جمعیت به حوالی فرودگاه ممانعت کردند و در طول خیابان انقلاب (شاهرضا) دهها تن با گلوله های امریکایی دولت بختیار شهید و مجروح شدند. در تظاهرات 8 بهمن، که به دلیل اعتراض به بسته شدن فرودگاه و در تداوم راهپیمایی روز جمعه صورت گرفته بود، در خیابانهای مرکز شهر (میدان انقلاب و اطراف دانشگاه) درگیریهای خونینی به وقوع پیوست که طی آن دهها تن کشته و صدها نفر زخمی شدند.
امام فرار شاه را اولین مرحله پیروزی خواندند و این واقعه را در حرکت تکاملی ملت مهم دانستند. امام از فرار شاه با عنوان طلیعه پیروزی یادکردند و فرمودند:«رفتن شاه، پیروزی نیست بلکه طلیعه پیروزی است. و البته این طلیعه را من به ملت ایران تبریک عرض می کنم. و باید توجه داشته باشند که همان طوری که طلیعه پیروزی است، طلیعه خلع سلطه اجانب است.»
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.