پس از آنکه ارتش عراق که در 31 شهریور 1359 حمله گسترده‌ای را علیه ایران آغاز کرده ، موفق شد نواحی زیادی از خاک کشور ما را به تصرف خود درآورد. در این زمان در ایران آمادگی لازم برای مقابله با نیروهای متجاوز بعثی وجود نداشت و مقاومت‌ها و عملیات اندک علیه آنها هم با شکست مواجه می‌شد که تصرف خرمشهر و حصر آبادان توسط نیروهای عراق از آن گونه به شمار می‌رود. اما رهبری داهیانه حضرت امام که تکیه‌گاهش خدا و مردم خداجو بودند، به تدریج زمینه پیروزی در اردوگاه خودی و شکست در جبهه دشمن را فراهم آورد، نمونه آن فرمان شکست حصر آبادان است که در ضمن امیدآفرینی و بخشیدن روحیه تهاجمی باعث از بین رفتن حصر آبادان و زمینه‌ساز پیروزی‌های بعدی سپاهیان اسلام شد.« من منتظرم که این حصر آبادان از بین برود. و [هشدار] مىدهم به پاسداران، قواى انتظامى و فرماندهان قواى انتظامى که باید این حصر شکسته بشود؛ مسامحه نشود در آن، حتماً باید شکسته بشود. فکر این نباشند که ما اگر اینها هم آمدند، بیرونشان مىکنیم. اگر اینها آمدند، خسارات بر ما وارد مىکنند. نگذارند اینها بیایند در آبادان وارد بشوند. از خرمشهر اینها را بیرون بکنند. حال تهاجمى بگیرند» صحیفه امام، ج13، ص333
منابع مرتبط:
دفاع مقدس در اندیشه امام
جنگ و دفاع مقدس در اندیشه امام
حقوق جنگ و صلح در اندیشه امام
.
انتهای پیام /*